Robert Forster - Songs To Play



In 1978 richtte Robert Forster samen met de betreurde Grant McLennan de cultgroep The Go-Betweens op. Ze waren afkomstig uit het Australische Brisbane en waren beïnvloed door The Velvet Underground, Creedence Clearwater Revival en Bob Dylan. Een aantal prachtige albums leverden helaas niet de erkenning op die ze eigenlijk wel verdienden. De groep hield op te bestaan in 2006 na de dood van Grant McLennan. Hierna kon Forster zich compleet richten op zijn reeds in 1990 gestartte solocarrière. Tot op heden vormt The Evangelist uit 2008 het hoogtepunt uit zijn oeuvre. Een album waarop de fans wel 18 jaar hadden moeten wachten. Deze keer duurde het “slechts” zeven jaar voordat de opvolger Songs To Play verscheen. Die zeven jaar werden overigens zeer nuttig besteed.  Hij produceerde platen van twee bands uit Brisbane, The John Steel Singers en Halfway. Daarnaast was hij muziekcriticus en samensteller van een verzamelbox over The Go-Betweens. Het was oorspronkelijk de bedoeling om na vijf jaar met een nieuw album op de proppen te komen. Hij moest echter een nieuwe band samenstellen, omdat 2  leden van zijn band verhuisd waren naar Sydney. Hij vroeg multi-instrumentalisten Scott Bromley en Luke McDonald van The John Steel Singers, drummer Matt Piele en zijn eigen vrouw Karin Baumler, die violiste en zangeres is. 

Ook mocht zijn 17-jarige zoon Louis een gastbijdrage leveren. Songs To Play werd analoog opgenomen in een afgelegen streek op de top van Mount Nebo. De liedjes op de nieuwe cd grijpen terug naar de stijl van de vroege The Go-Betweens en de kleine liedjes van Jonathan Richman’s Modern Lovers. Daarnaast is ook onmiskenbaar de invloed van The Velvet Underground te horen. Het was zijn bedoeling meer uptempo nummers schrijven. Bij Peter Milton Walsh, kortstondig lid van The Go-Betweens,  informeerde ik wat hij vond van Robert’s nieuwe cd. Hij omschreef het kort en bondig: “I really like the freshness & happiness of the new album“. Daarmee slaat hij volgens mij de spijker op zijn kop. Tintelfris en vrolijk is dit album. Niet voor niets zei Peter Milton Walsh ooit over Robert Forster dat het altijd lente voor hem is. Overigens verscheen van Peter Milton Walsh enige maanden terug het prachtige No Song, No Spell, No Madrigal. Robert Forster is een echte familieman, vandaar dat dochter Loretta op de voorkant van de hoes staat afgebeeld, zodat ook zij een bijdrage aan Songs To Play kon leveren. 9 december aanstaande zal Robert Forster in de Amstelkerk te zien zijn. Uncut koos de cd onlangs tot album van de maand en voor die keuze is zeker wat te zeggen.    

Releasedatum: 18 september 2015 Tapete Records

Website: http://www.robertforster.net/