Caoimhin Vallely - Caoimhin Vallely


Regelmatig bezoek ik de website van Folkradio UK voor de laatste stand van zaken over de Britse folk. Soms besteed men echter ook aandacht aan Ierse folk. Bij het zien van de intrigerende hoes van het tweede soloalbum van Caoimhin Vallely was mijn aandacht volledig getrokken. Het schilderij in kwestie heet Man with keyboard en werd gemaakt door Gerard Dillon en hangt in Crawford Art Gallery, Cork. Dit is ook de plaats waar Caoimhin samen met zijn vrouw Deirdre en drie zoontjes woont. Oorspronkelijk is hij afkomstig uit Armagh, Noord-Ierland. De Ierse traditionele muziek zit hem echter in zijn genen. Hij studeerde muziek aan zowel de gerenommeerde University College van Cork als de University of Limerick. Hij heeft nog twee zeer muzikale broers, fluitist Cillian en concertinaspeler Niall. Met Niall en diens vrouw Karan Casey maakt Caoimhin deel uit van de groep Buille. Karan Casey is trouwens een redelijk bekende naam in Nederland. Rein van den Berg recenseerde Two More Hours van haar voor Johnny’s Garden. Caoimhin begon zijn muzikale carrière echter als violist in de Corkse band North Gregg. Het afgelopen decennium werkte hij zowel in binnen- als buitenland met een groot aantal folkartiesten van importantie.  Om er een paar te noemen: Dónal Lunny, Mick Flannery en Nomos, waar overigens broer Niall deel van uitmaakte. Caoimhin’s solocarrière begon met Strayaway in 2005. Tot dan was de piano een vreemde eend in de bijt in de Ierse folk en eigenlijk is dat nog steeds. Gelukkig is de piano tegenwoordig terug te vinden in de geweldige muziek van The Gloaming. Het zijn vernieuwers als The Gloaming en Vallely, die de Ierse traditionele folk voldoende interessant houden. Zijn tweede soloalbum getiteld Caoimhin Vallely heeft als subtitel An Exploration of Irish Traditional Music on Piano. Het bevat 75 minuten voornamelijk instrumentale pianomuziek. Hij wordt alleen verder sporadisch bijgestaan door Brian Morrisey (percussie) en Fiona Kelleher en Karan Casey (beiden zang). Het album werd in de ochtenduren opgenomen als de kinderen naar school waren. De muziek straalt vooral relaxedheid uit, Last Night Being Windy is hier een fraai voorbeeld van. Maar niet alles is zo ingetogen en is er gelukkig genoeg variatie. Uiteraard komt er natuurlijk voornamelijk Ierse traditionele muziek voorbij. Het bekende, prachtig door Fiona Kelleher gezongen My Dear Companion heeft echter een Amerikaanse achtergrond. En zo schreef zijn goede vriend Sébastian La Grange Mon Père Vit Dans les Etoiles. 5 kwartier lijkt een lange zit, maar zo ervaar ik de cd niet. Zijn, vaak sprankelende en lichtvoetige, pianospel is erg boeiend om naar te luisteren. De klaphoes bevat veel aantekeningen over het gespeelde repertoire.  Over precies twee weken deelt hij tijdens het White Horse Winter Music Festival het podium met de geweldige, in Nederland woonachtige Ierse accordeonist Dave Munnelly. Het zou fijn zijn om Caoimhin eens live te aanschouwen in Nederland. Hij zou bijvoorbeeld niet misstaan op het podium van de Guoconcertreeks, waar sommige leden van The Gloaming hem al voorgingen. Dit album is een absolute must voor de liefhebbers van Ierse traditionele muziek, maar ook voor liefhebbers van pianomuziek in het algemeen.     
Theo Volk
Label: Crow Valley Music
Links: http://www.caoimhinvallely.ie/ en http://www.crowvalleymusic.com/