Een recensie laat zich niet afdwingen. Wanneer een album niets met je doet dan kun je met goed fatsoen geen tekst uit je mouw schudden. Muziek moet verrassen, desnoods irriteren, liever intrigeren, anders gebeurt er niets, tenzij je jezelf voor de gek houdt. Dat ik een recensie betreffende Melody Gardot schreef ligt geruime tijd achter me. In 2008 trachtte ik haar lang verwachtte debuutplaat onder de aandacht te brengen. Haar bekendheid was toen nog marginaal. Ruim daarvoor was ik via CDBaby tegen haar EP Some Lessons: The Bedroom Sessions aangelopen. Een folky akoestisch gebeuren van een jonge vrouw met een ongelooflijke stem, en, niet te vergeten, met een verhaal. Zonder haar verkeersongeluk was dat album er niet gekomen. Een therapeutisch proces als onderdeel van de revalidatie. De zelfgeschreven liedjes imponeren dan ook door de intens directe teksten. Ze wekte dusdanige verwachtingen dan een vervolg niet uit mocht blijven. Op basis die intense EP viel Worrisome Heart, haar debuut, enigszins tegen. Ik was bang dat ze dezelfde jazzy kant op zou gaan als Cassandra Wilson of Madeleine Peyroux. Technische enorm knap, maar evengoed behept met een kunstmatige emotie die mij matig raakt. Bij dergelijke zangeressen raak ik snel uitgekeken, vaak na een enkel album ben ik er klaar mee. Het heeft even geduurd voordat ik mij aan een nieuw album van Gardot waagde.
Dertig is ze. Haar EP ligt alweer 10 jaar achter haar. Currency of Man is haar 4de volwaardige plaat. Het is over de gehele lijn een prestigieuze plaat geworden, alsof ze zich nog niet genoeg bewezen heeft. Een plaat waar niets op valt af te dingen. De productie en arrangementen zijn niet alleen af, ze zijn werkelijk tot in de finesse uitgewerkt. Geen element wordt aan het toeval overgelaten. Hetzelfde valt te zeggen van Gardot’s zang, wat een beheersing, wat een stemcontrole. And last, but not least, compositorisch is deze plaat een genot. Laten we een belangrijk pluspunt niet vergeten, Melody Gardot covert niet, ze schrijft haar eigen muziek. Currency of Man is als een avontuurlijke reis. Het is een plaat die je meeneemt naar onbekende oorden, een plaat die je fantasie tot leven roept. Betreden paden worden bewust links gelaten. Originaliteit is het sleutelwoord. Don’t Misunderstand ruimt misverstanden uit de weg. Gardot is geen frêle poppetje, de realiteit in haar liedjes staat op de voorgrond, en daar horen evengoed harde lessen bij. Ze heeft het zichzelf niet gemakkelijk gemaakt. Gelukkig stond ze er niet alleen voor. Larry Klein stond in de coulissen en het is mede dankzij zijn talent en ervaring dat Currency of Man op dit duizelingwekkende niveau is beland. Luister naar een liedje als Bad News. Een willekeurige suggestie om je over de streep te trekken, alsof het heupwiegende She Don’t Know er voor onder doet. Melody Gardot laat zich niet haasten. Ze eist dat je tijd voor haar vrijmaakt. Ik adviseer om voor de luxe editie te kiezen.
Gastschrijver: Rein van den Berg
Releasedatum: 1 juni 2015 Decca
Website: http://melodygardot.co.uk/