Onlangs maakte ik kennis met het zeer intrigerende album The Family van Joseph Arthur. Normaal is elektronische muziek niet aan mij besteed, maar ditmaal wist deze plaat mij vanaf de eerste beluistering direct te boeien. Het werd een reden om deze bijzonder productieve man te interviewen. Naast een muzikale carrière heeft hij intussen ook een behoorlijke reputatie als schilder opgebouwd. Hieronder vindt U eerst het door René van Schendelen vertaalde interview, waarvoor weer grote dank, en daarna het oorspronkelijke Engelse interview. Overigens zal Joseph Arthur 4 november aanstaande live te aanschouwen zijn in de Amstelkerk.
Zou je leven er niet
heel anders hebben uitgezien als je niet die keyboard van je tante had geërfd?
Zeker weten! Ik was zoekende, en wat ik nodig had bleek
muziek te zijn. Toen ik eenmaal iets had waarmee ik kon componeren, kwam ik
erachter dat ik beschikte over de gave om een melodie te bedenken en een
compositie te maken. Het betekende meteen heel veel voor me. Die gave heb ik
gevolgd, achterna gezeten.
Je carrière in de
muziek begon in een bluesband. Interesseert de blues je nog en zou je ooit een bluesplaat
kunnen maken?
Ja, ik houd van simpele muziekstijlen en traditionele
vormen. Ik heb het gevoel dat naarmate ik ouder word ik er misschien iets
nieuws aan kan toevoegen. Vooralsnog experimenteer ik alleen maar.
Combineer je je
solocarrière in de muziek nog met het schrijven van gedichten, schilderen en
Fistful of Mercy?
Hopelijk komt Fistful of Mercy weer tot leven. Ik heb laatst
weer eens naar een paar van onze oude albums geluisterd en die raakten me echt.
Ik heb het gevoel dat we echt nog iets gaafs kunnen maken. Maar vooralsnog zijn
er geen concrete plannen.
Je moet een heel
gedisciplineerd iemand zijn.
Ik heb mijn goede en mijn slechte dagen. Maar elke dag is
zwaar. Iedereen doet zijn best om er iets van te maken. Het beste is om een
passie voor iets te vinden. Want in tegenstelling tot een verslaving geeft een
passie je energie.
Een paar jaar geleden
heb je een album met covers van Lou Reed opgenomen. Hoe belangrijk was hij voor
je?
Enorm belangrijk. Ik houd nog steeds van hem en mis hem. Ik
denk voortdurend nog aan hem. Luister voortdurend naar zijn muziek. Hij is
absoluut een bron van inspiratie voor me.
Was Lou Reed ook een
fan van jou? Want hij heeft toch wel eens een optreden van jou bijgewoond?
Ik heb geen idee of hij mijn werk goed of slecht vond. Hij
heeft een paar van mijn concerten bezocht en heeft wel eens aardige dingen
gezegd. Maar ik heb er nooit naar gevraagd.
T-Bone Burnett heeft
je album ‘Come to Where I’m From’ geproduceerd. Dat moet heel inspirerend zijn
geweest.
Enorm! En het heeft nog steeds effect op me. Hij is ook zo’n
geweldig iemand die in een bepaalde fase van mijn leven me erg beïnvloed heeft.
Ik zou graag nog eens met hem samenwerken, wat het ook mag zijn.
Ik las ergens dat
Tchad Blade erg belangrijk is geweest bij het maken van het album. Op welke
manier?
Hij heeft de sound bepaald. Het album gemixt en geëdit. Als
mixer heeft hij zo iets eigens dat het bijna is alsof hij de producer is, alsof
hij het album produceert. Je kunt Tchad wat ruwe opnamen geven en hij tovert ze
om tot iets wat geweldig klinkt.
Ben jij dat op de
hoes?
Dat is mijn grootvader. En mijn grootmoeder. Het kleine
meisje is mijn moeder.
Heb je die oude piano
die je op The Family bespeelt gekocht omdat John en Paul ook zo’n oude piano
hadden toen ze hun eerste liedjes voor The Beatles schreven?
Nee. Het was gewoon de piano die de kerel in de winkel voor
me op de kop kon tikken. En het was een geschikt exemplaar, hoefde alleen nog
maar gestemd te worden. Best bijzonder dat zo’n oud ding nog in zo’n goede
staat was. In hetzelfde jaar geboren als mijn grootmoeder! Vast op de dag dat
de Titanic zonk! Als je erover nadenkt, moest ik wel een album maken dat The
Family ging heten.
Je hebt altijd veel ideeën
voor je muziek. Waar haal je die inspiratie vandaan?
Overleven. De uren moeten gevuld worden, want anders gaan ze
jou vullen.
Je hebt je familie
geïnterviewd over de familiegeschiedenis, maar ze konden je niet veel
vertellen. Was dat niet een shock voor je?
Niet zozeer een shock, juist interessant. Ik moet vaak aan
die regel van Bob Dylan denken: "I was born here and I'll die here,
against my will. I know it looks like I'm moving but I'm standing still." Het idee dat we op deze wereld terechtgekomen
zijn met al die karma en zielenroerselen. En gebreken. Sommige van ons
worstelen een heel leven lang met verslaving en de oordelen van anderen
daarover. En dat lijkt allemaal tegen onze wil te zijn. Wat kunnen we eraan
doen? Wat kunnen we accepteren? En uiteindelijk: wat kunnen we geven? Tot er
een einde aan komt en het nieuwe avontuur begint. Of de vergetelheid.
Ik las in de
press-release dat de liedjes fictief zijn. Is dat echt zo? Is ‘Wishing Well’
niet een persoonlijke jeugdherinnering?
Ja, absoluut. Niet alles op het album is fictief. Sommige
dingen.
Gaat ‘They Called Him
Lightning’ over je grootvader? Het bevat de regel “ he was from Scotland”.
Ja. Mijn grootvader van vaders kant. Mijn grootvader kwam
uit Glasgow. Mijn achternaam Arthur komt van hem. (Sorry, het is geen alias.)
En ze noemden hem echt “Lightning”. Dat is toch interessant? Ik wil de pret
niet bederven, maar hij heeft waarschijnlijk niet echt iemand vermoord.
Sommige liedjes hebben
een bijzondere openingsregel. Bijvoorbeeld bij ‘Ethel Was Born’: “Ethel was
born the day the Titanic sunk”. Hier combineer je als het ware geschiedenis die
eindigt met geschiedenis die begint. Waar gaat dit liedje volgens jou over?
Nou, voor mij is de regel het lied. Ethel is echt geboren op
de dag dat de Titanic zonk. Dat kreeg ik zo aangedragen. Het lied gaat over
mijn grootouders die elkaar ontmoeten en verliefd worden. De regels “Me and you
are gonna reign / Me and you are gonna rain” zijn een soort ode aan de familie
die ze hebben voortgebracht. Het wordt
gezongen vanuit de optiek van mijn grootvader. Ik weet niet of ze die emoties
ooit gekend hebben, maar ik neem aan dat dat het geval was.
Ben je over het
algemeen geïnteresseerd in geschiedenis?
Een beetje. Niet obsessief. De menselijke psyche
interesseert me meer, als ik afgezien van muziek een studieonderwerp zou moeten
kiezen.
En is de interesse in
je eigen geschiedenis toegenomen na het maken van The Family?
Niet echt. De wereld en het leven zitten zo vol met mysterie
en verwikkelingen dat het onmogelijk zou zijn om alles te ontrafelen. Er zijn
zoveel kanten aan iemands persoonlijkheid. En dan al die relaties die men
aangaat. Mijn focus ligt op het heden. Op de uitdaging van het ouder worden in
deze futloze sector. Op het vasthouden van een positieve inslag. Daardoor heb
ik nu niet de kracht om ver terug te kijken. Ik moet vooruit.
Mijn favoriete liedje
is het catchy ‘Hold On Jerry’, vooral het refrein intrigeert me:
“This life is complicated, This death is overrated, And your dream is turned to
faded blue, This love is obligated, This town is thinly stated, And your mind
is agigated too”
Is dit liedje puur fictief?
Beschouw het als een liedje voor Jerry Garcia. Ik heb het
niet bewust voor hem geschreven maar het is ongelofelijk hoe goed het past als
een ode aan hem. Mijn oom heet Jerry. Ik stelde me voor dat hij naar
West-Virginia reed, en combineerde dat met zijn geschiedenis en de
familiegeschie-denis. Verder heb ik het nogal open en abstract gehouden, en de
energie van het lied beviel me goed. Toen ben ik ernaar gaan luisteren als een ode
voor Jerry Garcia, en daar schrok ik eigenlijk van.
Je noemt je zus Dawn
in ‘Sister Dawn’. Vond ze dat wel leuk? En hoe reageerde de rest van de
familie?
Ze hinken een beetje op twee gedachten, geloof ik. Ikzelf
als schrijver ook trouwens. Je onthult dingen van jezelf en de mensen in de
directe omgeving van schrijvers worden dan meegezogen in je verbeelding. Ze
worden vervormd en uiteindelijk geroemd. Alles bij elkaar zie ik het album als
een lofzang op mijn familie.
Het album ademt een
speciale sfeer uit, vind ik. Misschien door de elektronica en de oude piano.
Ben je dat met me eens?
Ja. En vergeet Tchad Blake niet. Ik vind dat hij en ik weer
moeten samenwerken. Hij heeft ook Redemption’s Son gemixt, dat volgend jaar 15
jaar oud is.
Een paar jaar geleden
heb je ‘The Graduation Ceremony’ gemaakt, een prachtig, organisch album. Volgt
er snel weer zo’n album of ben je nu helemaal verknocht aan de oude piano en de
elektronica?
Ik ben klaar met de oude piano. Hij
heeft een grote rol gespeeld op mijn album ‘Lou’, op het nieuwe album en op nog
een paar dingen. Dus het wordt nu tijd om weer andere klanken te gaan proberen.
Maar dank voor het noemen van ‘The Graduation Ceremony’; het behoort tot mijn
persoonlijke favorieten.
Speelt de oude piano
nog wel een rol op het volgende album?
Misschien wel, want ik heb al een paar nieuwe liedjes waarop
de piano een beetje gebruikt wordt. Maar ik ga er echt op letten dat er deze
keer andere zaken naar voren komen.
Op 4 november treed je
op in de Amstelkerk in Amsterdam. Wat kunnen we verwachten? De oude piano?
Het ligt aan de locatie of er wel of geen piano zal zijn. Ik
neem voor de zekerheid een keyboard mee. Natuurlijk kan ik de oude piano niet
meenemen op een tournee, dat zou waanzin zijn.
Normaal gesproken houd
ik helemaal niet van elektronische muziek, maar ‘The Family’ vind ik
fantastisch. Dank voor het maken van het album en voor het beantwoorden van
mijn vragen.
Jij ook bedankt! Ik vond het goede vragen en heb ze graag
beantwoord. Kom vooral kijken op 4 november; ik beloof je dat het een
gepassioneerd optreden gaat worden.
Do you think that your
life would have been different if you didn’t inherit the electronic keyboard of
your aunt?
Possibly. And maybe definitely. But I was looking for
something and needed something like music. Once I had a compositional tool, I discovered
a melodic gift or a gift for composition. It had value to me immediately. And
not only did I follow it. I chased it.
You started your music
career in a blues band. Are you still interested in blues and would it be
possible that you will every make a bluesalbum?
Yes I'm into the simpler forms of music and traditional
modes. And feel that as I age I may be able to bring something inventive there.
As for now I'm still experimenting.
Are you still
combining your solo musical career, writing poems, painting and Fistful Of
Mercy?
Hopefully FOM will reemerge. I listened to some of our old
record the other day and was moved by it. I feel like there is still something
heavy there for us to unveil. But as of now no concrete plans.
You must be very
disciplined?
I have good days and bad days. Everyday there is struggle.
We all do what we can to make it thru. The best is finding things you are
passionate about because unlike addictions. Instead of stealing from you. They
feed you.
You recorded an album
with Lou Reed covers a few years ago. How important was he for you?
Very. I still love him and miss him. And think of him all
the time. Listen to his music all the time. He's definitely a true source of
spirit for me.
Was Lou Reed also a
fan of yours, because he was once a guest at a gig of yours?
I honestly don't know to what degree he liked or disliked
what I did. He came to some shows. And said nice things at times. But I never
asked.
T-Bone Burnett
produced your album Come to Where I’m From. That must have been very
inspirational?
Hugely. It affects me still to this day. Another huge
character in my life that made a impact at a certain time. I would love to work
with him again. On anything really.
I read that Tchad
Blake was very important for the new album. In what way?
He shaped the sound. He put it in sequence. He mixed and
edited. As a mixer he has such a signature that it is a bit more like
production or what one may think of production. You could give Tchad some
pretty rough elements and he could make it sound huge.
Is that you on the
cover of the album?
That's my grandfather. My grandmother. The little girl is my
mother.
Did you buy that the
old piano that is used for The Family, because John and Paul also had one for
writing the early songs for The Beatles?
No. it just so happened that that's the one this guy at the
shop found for me. It came perfect. Just needed to tune it. And when you think
about something that old being in that kind of condition. Born the same year as
my grandmother. And the day the titanic sunk no less! I had to make an album
called The Family. When you think about it.
You have always a lot
of ideas for your music. Where do you get all that inspiration from?
Survival. You have to fill the hours or they will fill you.
You interviewed your
parents about your family history. They couldn’t tell you very much, that must
have been a bit of a shock?
I wouldn't call it shocking so much as interesting. I think
of that Bob Dylan line a lot. "I was born here and I'll die here, against
my will. I know it looks like I'm moving but I'm standing still." The idea
that we are cast into this place with all this karma and soul manifestations.
And dysfunctions. Some of us struggle our whole lives with addiction and all
the heavy judgement from others around those issues. And it's all seemingly
against our will. What can we do. What can we take in. And ultimately. What can
we give. Before we are cast off. Onto our next adventure. Or else
oblivion.
In the press release I
read that the songs are fictional. But is that really so? Isn’t ’Wishing Well’
just a personal memory about your youth?
Yes. Totally. Not all elements are fictional. Just
some.
Has ‘They Called Him
Lightning’ something to do with your grandfather, because of the line : he was
from Scotland?
Yes. On my dads side. My grandfather came from Glasgow. The
last name Arthur comes from him. (Sorry not a stage name). And they called him
lightning for real. I mean how interesting is that? I don't want to spoil oil.
But he probably didn't really kill a man.
Some songs have special opening lines like Ethel was
born : Ethel was born the day the Titanic sunk. You combine finished history
and a starting one. Where is this song about according to you?
Well for me the line is the song. Ethel was born the day the
titanic sunk was actually also true. So just handed to me. The song is the
story of my grandparents meeting and love affair. Me and you are gonna reign/
rain at the end is a celebration of the family that they brought into existence
I suppose. It's sung from the perspective of my grandfather. I don't know that
they ever felt those emotions. But I'm assuming they did.
Are you interested in
history generally?
A little. Not obsessively. Human psychology interests me
more if I picked an area of study outside of music.
And is your interest
in your own past grown after the making of The Family?
Not really. This world and life is so full of mystery and
intrigue that it would be impossible to uncover it all. So many different
manifestations of self. And all those relationships. I'm focused now on the
present. The challenge of growing older in this sluggish industry. Feeling
positive. But don't feel I can look that far back right now. Gotta keep pushing
forward.
My favorite song is
the catchy ‘Hold On Jerry’, especially the refrain is intriguing:
“This life is
complicated, This death is overrated, And your dream is turned to faded blue,
This love is obligated, This town is thinly stated, And your mind is agigated
too”. Is it song totally fictional?
Listen to it as a song for Jerry Garcia. I did not write it
for him intentionally at all but it is kinda crazy how well it fits as a
tribute to him. My uncles name is Jerry. I was imagining him driving to West
Virginia himself. And reckoning with his past and our past. I left it open and
somewhat abstract and just loved the energy of it. Then I listened to it as a
tribute to Jerry Garcia and it shocked me.
You mentioned your
sister Dawn in Sister Dawn. Does she liked to be mentioned? And what about the
others?
I think they have mixed feelings. As do I. As a writer. You
have to reveal things about yourself. And people close to writers fall into the
vortex of your imagination. And get twisted and turned. Sometimes gnarled. But
ultimately celebrated. I think ultimately the album is a celebration of my
family. That's how I see it.
I think the album has
a special atmosphere, probably because of the electronics and that old piano.
Do you agree?
Yeah. And Tchad Blake. I think me and him should do more. He
mixed Redemption's Son which is about to turn 15 years old next year.
You made a beautiful
organic album a few years ago, The graduation Ceremony. Will you soon make
another one or are you at this moment too much in love with the old piano and electronics?
I'm off the old piano. It made it huge on my
LOU album and on this one. And a few other things. So I'm gonna
explore other sounds now for a bit. Thank you for mentioning The
Graduation Ceremony. It's one of my personal favorites.
Will the old piano be
on your next album?
Maybe because I have a few new songs already that have a bit
of it. But I will be careful to make sure other things are featured this
time.
What can the visitors
expect of your concert november 4th in de Amstelkerk, a concert with or without
that old piano?
Depends on the venue if there will be real piano or not. I
bring a keyboard just in case. Of course I can't travel with that actual piano
but that would be an insane idea for some ridiculous future.
Normally I don’t like
electronic music, but The Family is awesome. Thank you for making it, but also
for answering my questions!
Well thank you so much! I enjoyed the questions and
answering them. Please come November 4th. I can promise a show full of
passion.
