Doordat ik niet ver van de grens woon, kom ik sinds mijn
jeugd regelmatig in Vlaanderen. Ook kijk ik sinds die tijd geregeld naar de
VRT, met name naar films en wielrennen. Toevallig ontdekte ik de groep van
Wannes Cappelle door een optreden in De Laatste Show op de VRT. Hij zong daar
de titeltrack van het album , het
prachtige liedje over het tragisch verlopen leven van de wielrenner Frank
Vandenbroucke. Terstond heb ik toen de cd aangeschaft. Ik werd aangenaam
verrast door met name de persoonlijke teksten van liedjes als Ge Zwiegt en Met Drie, die keihard binnenkwamen. De naam van groep werd ooit
bedacht door oerlid Jan Bulekaen. Op het debuut Akattemets uit 2008 schreef Cappelle nog alle liedjes zelf, op Lore na, wat een cover was van Laura Laurent van Conor Oberst. Een
vaste vorm kreeg de groep vanaf Ploegsteert.
In het prachtig vormgegeven boekje is overigens niet terug te vinden, wie er
tekende voor de teksten en muziek, alleen maar wie de arrangementen verzorgden.
Het hoge niveau van Ploegsteert vindt
een vervolg op opvolger Nie Voe Kinders,
dat niet in eigen beheer wordt uitgegeven maar door Unday Records. Een label
waar meer zeer interessante artiesten onderdak vinden. Ook hier weer
hartverscheurend mooie, persoonlijke liedjes als Ip Min Knieën. Deze drie prachtige albums schiepen huizenhoge
verwachtingen voor Calais. Wannes
Cappelle, Tom Pintens, Filip Wauters, Tim Van Oosten en Robin Aerts voldoen
wederom aan alle verwachtingen. In het titelnummer laat Wannes zijn sociale
betrokkenheid spreken, maar gelukkig zijn er weer de nodige, prachtige,
persoonlijke verhalen op te tekenen, waarin hij de ziel van de mens prachtig
weet bloot te leggen. Muzikaal is de toegevoegde elektronica een verrijking,
net als de fraaie strijkersarrangementen van Tom Pintens. Met Calais voegen de heren weer een
indrukwekkend album toe aan hun oeuvre.
Theo Volk
Releasedatum: 11 november 2016 Unday Records
Website: https://www.hetzesdemetaal.be/