Howard Simon - Visitors


Veel ben ik niet te weten gekomen over de voor mij de totaal onbekende Howard Simon, ook op zijn website is de informatie summier. Hij is een singer-songwriter, die woonachtig is in San Francisco. Hij schrijft al meer dan dertig jaar folk- en bluesliedjes. Geen idee of hij in groepen gespeeld heeft, Visitors is in ieder geval pas zijn tweede soloalbum.  Zijn debuutalbum The View From This Horizon verscheen in 2014, gevuld met liedjes over de liefde en familie. Op de nieuwe schijf zijn dit keer ook andere onderwerpen te vinden, zoals liedjes over moraal en mortaliteit. Ook muzikaal gezien is het wat gevarieerder geworden. Overigens werd Visitors reeds in juni 2016 in eigen beheer uitgebracht en wordt nu pas gepromoot in Europa. Zijn muziek is net zo goed verzorgd als zijn uiterlijk,  dus verwacht geen schurende elementen. Howard is een goede verhalenverteller en een ouderwetse songsmid, wat al direct blijkt bij de goed in de gehoor liggende opener Albion. Veelal is het repertoire ingetogen, enige uitzondering is het stevige The Devil Every Day, waarop Howard een twaalfsnarige elektrische gitaar bespeelt. Voor de variatie wordt in sommige nummers gebruik gemaakt van blazers. In een van de hoogtepunten, Normal Life, hoor je een fluwelen jazzy trompet. Afsluiter Three Horses is een fictief liedje over blueslegende Robert Johnson. Bijzondere vermelding verdienen de twee sublieme covers. Sweet Little Mystery is een liedje afkomstig van John Martyns indrukwekkende echtscheidingsalbum Grace & Danger. Nog fraaier is zijn cover van Bob Dylans Tomorrow is a Long Time, voor mij het gevoeligste en mooiste liedje wat Dylan ooit schreef. De titel spreekt boekdelen. Hij schreef het, samen met een aantal andere liedjes, voor zijn toenmalige vriendin Suze Rotolo, toen zij in 1962 een half jaar in Italië verbleef. Ze staat trouwens afgebeeld op de hoes van The Freewheelin' Bob Dylan. In de versie van Howard is bijzonder subtiel gitaar- en mondharmonicaspel te horen. Bij het album wordt een fraai tekstboekje meegeleverd.  Alleen al de twee voorbeeldige covers maken dit ruim een uur durende album het beluisteren waard.
Theo Volk