Aan stilzitten heeft hij een broertje dood. Naast zijn voltijds
baan als strateeg citymarketing en communicatie bij zijn geliefde stad
Antwerpen, regelt hij ook nog eens veel voor feestzalen Gambrinus. Componeren
gebeurt laat op de avond en in het weekend. De interesse in muziek begon op
achtjarige leeftijd in 2001 toen hij zijn eerste pianolessen van zijn oma
kreeg. In zijn jeugd absorbeerde hij muziek uit diverse genres, van Nightwish
tot Bob Marley en van Rihanna tot Schubert. Om zich verder te ontwikkelen nam
hij eerst lessen compositieleer bij Bram van Camp, later ging hij in de leer bij
Wim Henderickx en Diederik Glorieux. Naast interesse in neoklassieke muziek kwam
er een grote fascinatie voor elektronische muziek, met name ambient muziek. De
wijze van componeren omschrijft Pieter zelf als volgt : “Ik componeer achter de
piano, al improviserend met verschillende lagen achter elkaar. Nadien schrijf
ik het uit op partituur, herwerk ik het in Ableton, oefen ik het in en probeer
ik het nog verder op punt te stellen. Vaak schrijf ik een eerste deel van een
stuk uit om nadien weer nieuwe inspiratie te krijgen voor een vervolg.”. Zijn eerste proeve van bekwaamheid verscheen
twee jaar geleden, getiteld Inuit.
Vier composities met titels ontleend aan
de taal van de inwoners van Groenland (behorend tot Denemarken). Wellicht is
dat de reden dat de titel van zijn debuutalbum Hygge en de titels van de composities in het Deens zijn. Op
fascinerende wijze weet Vermeyen de luisteraar te boeien door de combinatie van
rustig, repeterend pianospel , elektronica en veldopnames. Hij heeft zijn
recorder vaak bij zich als hij op stap gaat. Zo hoor je bijvoorbeeld in Lykke het geluid van een koelkast en een
watersproeiertje in een huisje in Sardinië. In Fjaele hoor je de treinen van Antwerpen-Zuid en in Taenke het klotsende water aan een baai
in Malta. Een aantal van die veldopnames werden gemaakt door Michel de Vry, ook
verantwoordelijk voor de gitaartrucks in Lykke.
In Turde is een tweede piano te horen,
bespeeld door Iman Mohammad en de saxofoon van Sebastian Fischer. Hygge is een album om te ondergaan en/of
heerlijk bij weg te dromen. Bij mij gedijt het album het beste op de vroege ochtend
of later op de avond. Imponerend en fascinerend debuut.
Theo Volk
Releasedatum: 6 april 2018 Wool-E Discs
Website: http://www.pietervermeyen.com/