In het verleden schreef Josienne Clarke al de nodige
persoonlijke, breekbare songs, waarbij geregeld het thema twijfel voorbijkwam. Zoals
bijvoorbeeld over de grote nervositeit die ze voor optredens had en de eraan
gekoppelde twijfels of bezoekers überhaupt geïnteresseerd waren in haar
verhalen. Ze bezong dat bijzonder fraai in haar lied Bathed in Light,
afkomstig van het “make or breakalbum” Seedlings All met Ben Walker. Op
datzelfde album bezong ze ook haar twijfels of ze ooit moeder zou willen worden
in het liefelijke Maybe I Won’t :
“I thought a
mother’s hands would grow on my arms somehow
I thought I’d know
Thought I’d have
days and days to decide
But maybe I don’t
Maybe I won’t”
Haar nieuwe album Parenthesis, I is Josienne’s
meest persoonlijke album tot nu toe geworden. Sleutelsong is voor mij Forbearing,
wat er bij de luisteraar diep in hakt. Het duikt diep in thema’s als
mislukking, zelfmoord en miskraam. Tussen 2020 en 2022, in een tijd waarin haar
muziekcarrière aanzienlijk van koers veranderde, kreeg Clarke een reeks
miskramen, waardoor ze zich suïcidaal en zonder doel voelde. "Ik dacht dat
ik niets had om te laten zien dat ik bestond", zegt ze. “Op je laagste
punt zijn, waar je je situatie niet langer kunt verdragen, is een plek van
waaruit je het opgeeft of de manier waarop je over jezelf, het leven en de
ruimte die je jezelf daarin geeft fundamenteel verandert”, vervolgt ze.
Gelukkig werd ze in 2022 alsnog moeder van zoon Sphé, die intussen bijna twee
is.
Het album vertelt het verhaal van haar persoonlijke
groei, zelfontdekking en vooral veerkracht, waarbij ze zichzelf bijzonder
kwetsbaar opstelt. Ook een belangrijke song is het reeds vrijgegeven Most of
All. Het vat in vijf coupletten het levensverhaal van Josienne samen. “It is a licking of wounds and counting of blessings,
taking stock and setting straight in my head,”, aldus Josienne. Omdat
het zo’n persoonlijk lied is had ze moeite om het live te brengen. Diverse
keren stond ze op het punt om het van de tracklist af te halen, maar het bleek uiteindelijk
een favoriet van haar publiek. De versie die op de definitieve tracklist staat
is de originele demo die Josienne heeft opgenomen, alleen haar stem en gitaar,
lo-fi en eerlijk.
Gelukkig heeft Josienne ook weer haar saxofoon en
klarinet uit de kast gehaald, Looking Glass behoort dan ook tot mijn
favoriete songs van het album, het had van mij wat langer mogen duren. Al in de
schitterende, voort meanderende opener Friendly Teeth blijkt het relaxte,
sobere pianospel van Matt Robinson een verrijking van de songs. Naast van Robinson
kreeg Josienne alleen nog hulp van manlief Alec op bas en jazz drummer Dave Hamblett.
De uitdrukking “what doesn't kill you makes you stronger” is zeker van
toepassing op Josienne Clarke. Parenthesis, I toont Josienne op haar
meest eerlijke en kwetsbare wijze.
Theo Volk
Releasedatum : 10
mei 2024 Corduroy Punk Records (Independent)
Website : https://josienneclarke.com/