Zowel Theessink als Wilson zijn twee door de wol geverfde muzikanten, die zich vooral in de blues als een vis in het water voelen. Wat hen beiden verbindt is dat ze allebei niet in hun land van geboorte wonen. Zo woont Theessink al vier decennia in Wenen en Wilson al decennia in Duitsland, allebei vanwege de liefde. Alleen de inspiratiebron was voor allebei anders. Bij Theessink was Bo Diddley de reden voor een muziekcarrière, bij Wilson zijn vrouw, voor wie hij eerst een gedicht schreef, wat later de tekst voor zijn eerste eigen song zou worden. De stemmen van de heren contrasteren op een prettige manier, Theessink’s stem is redelijk “down to earth” en die van Wilson soulvol. Al heel lang stond een duoplaat voor allebei op het verlanglijstje en zie hier vlak voor Sinterklaas ligt Pay Day in de winkels. Het akoestische album straalt spelplezier en relaxtheid uit. Theessink speelt diverse gitaren, mandoline, banjo en mandogitaar, Wilson beperkt zich tot percussie en de ukulele bas. Ze kregen alleen hulp van Helga Blount, die de achtergrondvocalen op Little Nora Maj verzorgde. Het repertoire bestaat uit zes nummers van elk en vier covers. De titelsong Pay Day is een cover van Mississippi John Hurt en gaat niet over uitbetaling van salaris, maar over een zeurende vrouw, die je liever kwijt dan rijk bent. De overige covers zijn Everybody Ought to Treat a Stranger Right van Blind Willie Johnson, Hard Time Killing Floor van Skip James en Denomination Blues van Washington Philips. Door de soulvolle stem van Wilson zullen met name de liefhebbers van Theessink’s albums met Terry Evans zeker oren hebben naar dit heerlijk relaxte Pay Day.
Theo Volk
Releasedatum : 3 december 2021 Blue Groove
Websites : https://www.theessink.com/en/ en https://www.bigdaddywilson.com