The Arcs : Electrophonic Chronic

 

De zoete kleurtjes verraden bijna Chinees snoepgoed. Gelukkig is de muziek van The Arcs aanzienlijk meer zinnenstrelend. De symboliek van de hoes ontgaat mij overigens. Wel wordt verwezen naar Richard Swift. Hij stierf in 2018. Het album Electrophonic Cronic is opgedragen aan hem. Blij dat deze plaat verscheen als opvolger van Yours, Dreamily. De hoesjes van beide projecten hadden weliswaar meer smaakvol gekund, echter de muziek van Yours, Dreamily hangt nog steeds paraat in mijn muzikale database, sinds diens verschijningsdatum in 2015. Het is simpelweg hele vlotte aansprekende muziek; rauw en groovend zoals we dat wel gewend zijn van producten waar Dan Auerbach bij betrokken is. Het is werkelijk een bonte mix aan muziekstijlen die voorbijtrekt. The Arcs valt onder de noemer Garage Rock, en dat betekent niets anders dan energiek en fantasievol doorpompen! Ze hadden het net zo goed psychedelische Rock kunnen noemen, terwijl er ook ruimte is van soulinvloeden. Een breed kader dus, waarbij het accent ligt op genieten. Zou mooi zijn wanneer dit gezelschap gaat reizen, en zich live laat horen.

The Arcs bestaat uit Dan Auerbach, Leon Michels, Nick Movshon, Homer Steinweiss, en aangezien de muziek nog overwegend was opgenomen in aanwezig van Richard Swift, staat hij vanzelfsprekend eveneens genoemd. Opgenomen op meerdere locaties. Auerbach’s eigen studio, Easy Eye Sound studio te Nashville, de Electric Lady Studio’s te Manhattan en Michael Diamond Mine studio te Queens, New York. Het album is een eerbetoon aan hun voormalige bandlid. Een afscheidsgroet, met Swift in gedachten. De nummers werden grotendeels door de heren zelf geschreven. Uitzondering is de prachtige uitvoering van A Man Will Do Wrong. Volgens het hoesje zou deze song geschreven zijn door het duo Willie Clark en Clarence Reid. Helemaal juist is dat volgens mij niet. Wel duidelijk dat dit klassieke soul is, die je terugleidt naar de minstens zo obscure zangeres Helene Smith, die een singeltje had met dit nummer onder de titel; A Woman Will Do Wrong. Je vindt een paar door Helene Smith gezongen nummers op het Numero label terug, maar een overzichtelijke compilatie is onvindbaar, tenzij je de hoofdprijs betaalt. Het openingsnummer van Electrophonic Cronic heet Keep On Dreamin’, en dat geldt ook hier. Wellicht dat deze cover Helene Smith succesvol uit de anonimiteit haalt. Laat ik mij verder beperken tot The Arcs en hun 2023 release; topplaat!

Rein van den Berg

Releasedatum : 27 januari 2023 Easy Eye Sound Records

Website : https://www.thearcs.com/

Somebody’s Child : Somebody’s Child

 

In 2018 kwam Sombebody’s Child bovendrijven dankzij een aantal uitstekende indiepop singles. Als support acts van Kodaline, Primal Scream en Kaiser Chiefs en een optreden in het populaire Ierse tv programma Late Late Show bezorgde de groep uit Dublin nationale bekendheid. Met de hit singles Hold Me Like You Wanna en We Could Start a War werd de bekendheid nog verder vergroot.

Frontman van de groep is Cian Godfrey. Hij woonde in zijn prille jeugd een aantal jaren in Parijs. In die tijd werd hij gepusht om piano te spelen. De enige muziek die hij in die tijd hoorde waren artiesten als Tom Waits en Leonard Cohen uit de kleine platenverzameling van zijn vader.

Daar is niets meer terug van te horen in de muziek op het debuutalbum Somebody’s Child. Het is een combinatie van synthesizergeluiden uit de jaren tachtig geïnspireerd door The Cure en Joy Division en gitaarriffs die doen denken aan indierock uit de beginjaren van deze eeuw en eerder. Zelf moest ik af en toe aan U2 denken in hun begintijd. Het is vooral de energie die me aanspreekt in hun muziek en de gepassioneerde zang van Cian.

De meeste liedjes schreef Cian samen met bassist Sean Tohill. Hij zingt onder andere over de huizencrisis in Ierland, net als in Nederland een groot probleem. Het valt volgens Cian niet mee om te overleven in een grote, dure stad als Dublin. Soms is de muziek trouwens wat meer ingetogen zoals in How Long. Het album werd geproduceerd door Mikko Gordon (The Smile, Gaz Coombes, Thom Yorke).

De populariteit is in Nederland ook duidelijk groeiende. Vorige week speelde ze onder enorme belangstelling op Eurosonic. Begin maart komen ze voor twee optredens naar de Lage Landen, gevolgd door een optreden op het bekende SXSW festival in Austin, Texas.  

Theo Volk

Releasedatum : 3 februari 2023 Frenchkiss

Website : https://www.somebodyschildmusic.com/

Somebody’s Child live :

09-03 ANTWERPEN : Trix

10-03 AMSTERDAM : Paradiso (Upstairs), uitverkocht

Eric Taylor : Early Eric Taylor

 

De meesten van onze generatie, die iets hebben met Americana, kennen Eric Taylor’s gelijknamige plaat die verscheen in 1995 op Watermelon Records, en in ons land onder de aandacht werd gebracht door Munich Records. Wat een eeuwigheid geleden alweer! Zijn LP Shameless Love gaat zelfs aanzienlijk verder terug; 1981. Met zang van zijn toenmalige echtgenote; Nanci Griffith. Nanci is het bewijs dat dromen echt zijn, vermeldde Eric op de achterzijde van dat album, maar het huwelijk zou niet lang daarna stranden. Ik word enigszins weemoedig bij het kijken naar de geënsceneerde hoes van Shameless Love. Eric op de voorgrond, en Nanci rechts, naar buiten kijkend. Eric’s allereerste opnames (drie stuks) vind je terug op de plaat Through The Dark Nightly. Een samenwerking met andere artiesten uit Houston en omgeving. Eind vorig jaar werden we aangenaam verrast door de CD getiteld Early Eric Taylor uitgegeven door Eric’s weduwe Susan Lindfors Taylor. Een dankbaar product, die mede dankzij de hulp van vrienden tot stand kwam. Het betreffen opnames uit 1975 en 1978 uitgesmeerd over twee schijfjes. Leuk te vermelden is dat de opnames opmerkelijk fris klinken. Veel beter dan ik had verwacht. Eric streefde niet naar perfectie, hij wilde in de eerste plaats dat zijn muziek authentiek moest zijn.

Het is meer dan terecht dat deze opnames beschikbaar zijn gemaakt. Het betreft een jonge artiest die geëngageerd zijn werk doet. Nummers die overwegend afkomstig zijn van twee concerten te Anderson Fair. Iedereen die een concert van Eric heeft meegemaakt zal door deze opnames weer herinnerd worden aan dat concert van toen. Ik althans wel. Een Eric die al pratend zijn nummers aaneenreeg. Soms een grap, soms serieus, soms ietwat nukkig. Een aantal nummers die je kunt horen op deze liveplaat vind je terug op Shameless Love, zoals East Texas Moon, Featherbed en Shermann Karmann. Ook Virginia’s Photograph verscheen eerder, maar voor het overige zijn het voor mij, onbekende songs van bevlogen Eric Taylor. Ook Nanci laat even van zich horen. Het traditionele Goodnight Irene krijgt een uitvoering, evenals een uitstekende cover van Paul Siebels Jack-Knife Gypsy. Persoonlijk ben ik enorm blij met deze CD. Dit album is een soort standbeeld voor een artiest die verschillende ijzersterke songs heeft geschreven. Hij leek mij niet altijd een gemakkelijk mens, zeker niet voor zichzelf, maar zijn muziek blijft oprecht en eerlijk. Luister naar Straight Talk/Sweet Talk, en je hoort hoe hij de aandacht van zijn luisteraars vasthoudt. Vasthield moet ik helaas zeggen. Het album Early Eric Taylor is een waardevol document en brengt de herinnering aan deze singer-songwriter vers in het geheugen. Jammer dat ontbreken van een Europese distributie deze opnames niet voor iedereen toegankelijk maakt.

Rein van de Berg

Releasedatum : 22 december 2022 Blue Ruby Music

Website : https://erictaylorsongwriter.com/

Tuvaband : New Orders

 

Oorspronkelijk was Tuvaband een Noors/Engels indie folk duo bestaande uit Tuva Hellum Marschhäuser en Simon Would. Tegenwoordig alleen nog maar uit Marschhäuser. Haar vierde album New Orders verscheen vorig jaar in januari al op cd, aanstaande vrijdag is de vinyl release. Het is haar meest gelaagde en avontuurlijke album tot nu toe. Bijna alles deed ze alleen. Ze schreef alle veertien liedjes, produceerde en mixte zelf. Ze kreeg alleen hulp van Kenneth Ishak (organische drums) en Andreas Rotevatn (organische trombone). De overige instrumenten speelde ze zelf in. Het gebodene varieert van soul-pop, delicate, door piano geleide folk, soul-pop tot aan post-rock. Marschhäuser heeft een aangename, wat hese stem. Muzikale vergelijkingen zijn er te maken met: Julia Holter, Zola Jesus, Kate Bush, Jenny Hval, Cocteau Twins, A.A. Williams, Bjork, Jessica Sligter, Chelsea Wolfe, Karin Park, Dead Can Dance en CocoRosie.

Theo Volk

Releasedatum vinyl : 3 februari 2023 Diger/[Integral]

Website : https://www.tuvabandmusic.com/

Signe Marie Rustad : Particles of Faith

 

Na een lange rustpauze was er eindelijk weer eens de behoefte (en tijd) een recensie te schrijven. Ik maak mij geen illusie dat mijn schrijfsels iets opzienbarends teweegbrengen, maar poog enkel iets wat me intrigeert of boeit nader in de schijnwerpers te zetten. En, wanneer dat zo uitkomt, met een zekere regelmaat. Er blijft voldoende aanbod in de muziek, waarbij ik overigens aanzienlijk meer filter dan voorheen. Muziek hoeft voor mij geen eeuwigheidswaarde te hebben, maar ’t zou fijn zijn wanneer dat van toepassing is. Hetzelfde geldt voor de zang. Signe Marie Rustad heeft een kristalhelder stemgeluid, en haar zelfgeschreven liedjes zijn innemend. Geen klaagzang, maar uitdagend, en met zelfvertrouwen vertolkt. Het is drie jaar geleden dat het redelijk succesvolle album When Words Flew Freeley verscheen. Of dat album binnen Nederland resoneerde weet ik niet, want zelf was ik toen nog niet bekend met deze Noorse zangeres. Particles of Faith is haar vierde plaat, en ze weet zich te vergezellen van uitstekende musici. De basis is geworteld in Folk, maar er is vanwege de aanwezige musici tevens een knipoog naar semi-akoestische jazz. Een mooie blend die onthaast. Muziek waarvan je energie krijgt. Wanneer ik een vergelijking zou mogen trekken, dan denk ik aan de Britse Laura Marling. Laura geeft rust en fascineert. Signe bezit beide elementen, en intrigeert minstens zo sterk met haar muziek.

Signe’s eerste twee albums hangen meer tegen kenmerken aan die Americana doen vermoeden, lees ik. Ik ken ze beide niet. Haar meer recente twee platen zou ik liever willen omschrijven als volwassen Pop. Muziek die weliswaar Folk als basis heeft, echter met dezelfde vaart worden nieuwe wegen verkend en bewandeld. Niet zo zeer experimenteel, eerder ongebonden of vrij. Net als bij When Words Flew Freely werkt Signe samen met de Noorse producer Kenneth Ishak, en gezamenlijk kleuren ze op Particles of Faith wederom de sterren aan de hemel. We staan al bijna met een voet in februari, maar dit is voor mij de start van een nieuw muzikaal jaar. Signe Marie Rustad neemt het voortouw, naast andere puike albums zoals nieuw materiaal van de The Arcs, een kennismaking met Rozi Plain, of wat te denken van oudgediende Joe Henry. We kunnen niet om 2023 heen, en het jaar begint hoopvol!

Rein van den Berg

Releasedatum : 17 februari 2023 Die with Your Boots in Records

Website : https://www.signemarierustad.com/

Sunny War : Anarchist Gospel

 

Sydney Ward’s jeugd was niet bepaald florissant. Haar vader Rod was lang niet in beeld en werd ze opgevoed door haar verslaafde moeder Nicki, die pas afkickte toen Sidney een jaar of twaalf was. Sydney (32) verhuisde naar Californië, was jarenlang dakloos, trad op als straatmuzikant en raakte verslaafd aan drank en drugs. Gelukkig werd muziek haar reddingsboei en overwon ze haar verslavingen.

Sindsdien gaat het alleen maar crescendo met Sydney. Ze deed wat terug voor de gemeenschap door drie jaar lang op LA’s Skid Row maaltijden te bereiden, kleding, dekens en toiletartikelen aan daklozen uit te delen. Haar albums werden intussen steeds beter ontvangen en werd ze ook omarmd door collega muzikanten. Zo stond ze vorig jaar juni als support act van George Benson op het podium van de beroemde Royal Albert Hall.

Inmiddels is ze terug verhuisd naar haar geboortegrond Nashville. In de loop der jaren was de band met haar ouders weer beter geworden. Helaas kreeg Sydney tijdens het opnameproces het schokkende nieuws te horen dat haar vader Rod was overleden.

Haar nieuwste album Anarchist Gospel verschijnt op het kwaliteitslabel New West. Dat opent meteen nieuwe deuren, want van de week was Sidney voor het eerst op de nationale Amerikaanse tv te zien. Anarchist Gospel is Sydney’s meest toegankelijke en gevarieerde album geworden, van extatische gospel, stoffige countryblues, folk, stevige rock-'n-roll tot aan avant-garde studio-experimenten (zoals de collage van stemmen in Shelter and Storm).

Sommige nummers staan meteen in het geheugen gebrand, zoals de oorwurm van jewelste, No Reason. Altijd al werd Sydney omringd door geweldige muzikanten. Deze keer echter ook door grote namen, Jim James van My Morning Jacket, Allison Russell (Po’Girl, Birds of Chicago, Our Native Daughters), David Rawlings, Jack Lawrence van the Raconteurs, Micah Nelson, John James Tourville van The Deslondes, Kyshona Armstrong en Dennis Crouch.

Twee van de veertien songs zijn covers. Baby Bitch is van Ween en Hopeless is geschreven door Van Hunt. Doordat Anarchist Gospel toegankelijker en gevarieerder is dan de voorgangers, verwacht ik dat het Sydney’s doorbraak naar het grote publiek gaat worden. Hopelijk komt ze snel eens naar Nederland voor concerten!   

Theo Volk

Releasedatum : 3 februari 2023 New West/V2 BeNeLux

Website : http://www.sunnywar.com/

Lisa O’Neill : All of This Is Chance

 

Al vele jaren wordt folkzangeres Lisa O’Neill op juiste waarde geschat in thuisland Ierland. Maar ook in het Verenigd Koninkrijk is de pers en radio gecharmeerd van haar muziek. Was in Ierland bijvoorbeeld al lang geleden te zien op het bekende Doolin Folk Fest. O’Neill behoort dan ook tot de meest tot de verbeelding sprekende folkartiesten in Ierland.

Haar bewerking van Bob Dylan’s All the Tired Horses werd gebruikt voor de slotscène van het epische tv-drama Peaky Blinders. Haar vorige album kwam nog uit op het Rough Trade folk specialiteitslabel River Lea. Nu is ze gepromoveerd naar het hoofdlabel van Rough Trade. All of This Is Chance is haar eerste werkstuk wat daar verschijnt.

O’Neill heeft geen mooie, maar wel een zeer indringende, beklijvende stem, denk aan iemand als Iris DeMent. Een stem waar je meteen van houdt of vreselijk vindt, een tussenweg lijkt niet mogelijk. Meteen in de bezwerende, fraai gearrangeerde opener en titelsong All of This Is Chance grijpt ze de luisteraar bij de lurven. Het is geïnspireerd op het gedicht “The Great Hunger” uit 1942 van Patrick Kavanagh.

O’Neill blijkt een rasverteller. Door haar indringende voordracht en sublieme arrangementen weten zij en haar begeleiders de aandacht van de luisteraar moeiteloos vast te houden. All of This Is Chance is een absolute aanrader voor de doorgewinterde folk liefhebber. Het album werd me ter beschikking gesteld door De Konkurrrent, waar onlangs nog het prachtige Fireside Stories van Trevor Beales verscheen.        

Theo Volk

Releasedatum : 10 februari 2023 Rough Trade Records/De Konkurrent

Website : https://lisaoneill.ie/home/

The Jordan : Nowhere Near the Sky

 

De eerste twee vrijgegeven tracks You Don't Even Know Me en Naked in the Sun van de dan nog onbekende artiest The Jordan wisten met slechts minimale aandacht op sociale media meer dan een half miljoen streams te vergaren. Live werd The Jordan voor het eerst zo’n vier maanden geleden geïntroduceerd in Matthijs Gaat Door.

Achter The Jordan gaat Caroline Esmeralda van der Leeuw (41) schuil, die wereldwijd bekend werd onder de naam Caro Emerald. Bekend van hits als A Night Like This en het album Deleted Scenes from the Cutting Room Floor, waarvan vele miljoenen exemplaren over de toonbank gingen. Ook in vele andere landen werd ze omarmd. Haar artiestennaam ontleende ze aan de buurt waar ze opgroeide, de Amsterdamse Jordaan.

Na al die jaren was Caroline uitgekeken op de formule van Caro Emerald. Ze stichtte in de tussentijd een gezin, is moeder van twee dochters. Voor Nowhere Near the Sky trok ze de ervaren producer David Kosten (oa Steven Wilson, Joseph Arthur en Everything Everything) aan. De ingetogen, etherisch opener The Room laat meteen de rigoureuze koerswijziging horen. Zelf omschrijft Caroline haar muziek als “Trippy pop, lyrical poetry with a raw, feminine edge”.  Hoe klaar ze was met haar oude sound zingt ze in de reeds vrijgegeven single Naked in the Sun : 

“I am so tired of the bullshit

The big hits      

The same trick …”

Het aantrekken van Kosten is een gouden grijp, want het is een avontuurlijk album geworden, met een eigen geluid. Nothing New is een fraai duet met Koen de Witte, van de op dit moment volop in de belangstelling staande band Solomon. Het beste bewaart Caroline voor het laatst, het bijzonder fraaie, ingetogen Mmm.  Het was een moedige stap van Caroline om vanaf nul opnieuw te beginnen. Nowhere Near the Sky werd vorige week al voorgesteld op Eurosonic en Noorderslag. In maart volgen naast Paradiso ook optredens in Engeland, Berlijn en Parijs.

Theo Volk

Releasedatum : 10 februari 2023 Cooking Vinyl/V2

Website : https://thejordanmusic.com/

The Jordan live :

15-03 BRUSSEL : AB

23-03 AMSTERDAM : Paradiso

Ben Walker : Banish Air from Air

 

“Dit album is ontstaan uit een poging om een wereld te begrijpen die op zijn kop lijkt te staan. Het is een heel menselijk instinct om te proberen de chaos een rechtvaardigend verhaal te geven - we hebben hypothesen die eeuwen teruggaan, van volksmythen tot religie, van alchemie tot wetenschap. Ik hou van de voldoening om de lagen van een volksverhaal af te pellen en te ontdekken dat het verhaal op zijn eigen manier nog steeds klopt.

Ik begon te spelen met het ontwikkelen van een paar van de volksverhalen die ik aan het lezen was in teksten om muzikaal mee te werken, en ontdekte dat ik er een paar leuk vond. Met alles wat er gaande is in de wereld, heeft het me bijna drie jaar gekost om dit album te maken, maar ik hoop dat het beter is voor de extra tijd die ik heb besteed aan nadenken, testen en een paar dingen proberen.”, aldus Ben over de ontstaanswijze van zijn tweede soloalbum Banish Air from Air.

In  feite deed hij op zijn fraaie debuut Echo al hetzelfde. Ook deze keer vroeg Ben een aantal uitstekende zangers en zangeressen om zeven nummers in te zingen. De overige vier composities zijn instrumentaal. Het gracieuze Starlings werd reeds vrijgegeven.  De fraaie begeleidende video werd gemaakt door Marry Waterson. Het laat een grote zwerm steeds van richting veranderende spreeuwen zien zonder dat die elkaar raken. Het behoort nog steeds tot de grote mysteries van de natuur hoe dat kan.

Het album opent met de fraaie titelsong, een op muziek gezet gedicht van Emily Dickinson. Het wordt gezongen door Sophie Jamieson, die in december debuteerde met het imponerende en indringende Choosing. Uit duizenden herkenbaar is de stem en de fiddle van Nancy Kerr, zij zingt The Way through the Woods, een op muziek gezet gedicht van Rudyard Kipling.

De mij onbekende zangeres Emily Mae Winters bezorgt dik kippenvel in het prachtig georkestreerde The Yews of Borrowdale. Een heerlijk donkere stem heeft de uit Dublin afkomstige, maar in Londen wonende folk zanger Louis Brennan. Hij zingt de meest afwijkende, maar tevens meest intrigerende song Eggshells. Het zou wat mij betreft niet misstaan in een spaghetti western. De instrumentatie is hier trouwens subliem.

Een psychedelisch randje a la Pink Floyd heeft aan het begin het instrumentale Neptune, maar wat vervolgens duidelijk klassieke trekken krijgt. Bijzonder spannend, met hier en daar wat subtiliteiten, is de uitvoering van de traditional King Storm, uitstekend gezongen door de mij onbekende zangeres Lucy Alexander.

Het had wat voeten in aarde om Sam Lee te strikken, maar het schitterend door hem gezongen There Will Come Soft Rains was het wachten waard. Met Kirsty Merryn maakte Ben in 2021 de fraaie EP Life and the Land, gevuld met bekende traditionals. Kirsty zingt de afsluiter Kepler and Sol. Net als op zijn debuut wordt Ben begeleid door Anna Jenkins (viool, altviool), Basia Bartz (viool), Jo Silverston (cello) en John Parker (contrabas).

Zijn debuut Echo was al bijzonder fraai, maar Banish Air from Air is nog mooier en meer uitgebalanceerd. Ik noteer hem alvast voor mijn eindejaarslijstje.

Theo Volk

Releasedatum : 24 februari 2023 Folkroom

Website : https://www.benwalkermusic.com/

Vincent Corjanus : Lichtbreuk

 

Op het populaire muziekforum Musicmeter zie ik de naam van Vincent Corjanus met enige regelmaat voorbijkomen, vooral bij cd’s van Frank Boeijen. Door zijn bijzondere, weinig voorkomende achternaam klikte ik een jaar of wat geleden uit nieuwsgierigheid op zijn profiel en zag dat hij een eigen website heeft.

Journalist, poëet en liedjesschrijver Vincent Corjanus (27) is geboren in Zwolle, maar woonachtig in Kampen. De roots van de familie Corjanus liggen echter op het voormalige eiland Schokland. De daar van de visvangst levende bevolking leefde erg geïsoleerd. Ze hadden een geheel eigen kledingstijl en spraken een eigen soort Nedersaksisch dialect. Tegenwoordig wordt het gerekend tot het Werelderfgoed.

Het is een plek waar Vincent graag en regelmatig komt en schreef er al een liedje over wat nog niet is uitgebracht. Zelfs nu nog geeft Schokland het een gevoel dat je op een eiland bent. Vincent komt blijkbaar graag op eilanden, want zijn tweede cd Lichtbreuk werd voor een groot deel opgenomen in Belle Fleur op Terschelling, de rest in zijn thuisstudio.

Vincent timmert al sinds zijn zestiende aan de weg, voornamelijk met dichtbundels. In nog geen 10 jaar tijd schreef Vincent meer dan 800 gedichten, 100 liedjes en deed hij meer dan 100 optredens, dwars door Nederland. De nieuwe release Lichtbreuk bevat zowel een cd als een dichtbundel met 100 fonkelnieuwe gedichten.

Op het eerste binnenblad van de dichtbundel staan de tekstregels te lezen : “And you run, and you run to catch up with the sun but it’s sinking Racing around to come up behind you again.“. Regels afkomstig uit het Pink Floyd nummer Time, afkomstig van de klassieker Dark Side of the Moon. Hierdoor rees bij mij vraag of de titel Lichtbreuk soms een verwijzing zou kunnen zijn naar de iconische hoes van DSOTM.

“De titel is ontstaan op Terschelling, op de plek waar ook de coverfoto is gemaakt. De bunkers bij Formerum Aan Zee. Waar de zon de zee kust. Het moest daarnaast haaks staan op de titel van mijn vorige boek “Nachtgeluk”. Als een soort positieve doorbraak. Omdat het vorige project nogal zwartgallig was. Dark Side of the Moon past daar wat mij betreft perfect bij. Ik heb het album veel gedraaid de afgelopen jaren. En zelfs een tattoo van laten zetten. Thema's van Dark Side of the Moon zou je misschien terug kunnen vinden in een aantal liedjes.”, aldus Vincent.

Vijftig jaar na dato staat deze iconische hoes van DSOTM overigens op het moment weer volop in de belangstelling. Sinds volgende week donderdag maakt het deel uit van de expositie The Art of Hipgnosis in het Groninger Museum, waar ook nog hoezen te zien zijn van Led Zeppelin, Genesis, Paul McCartney, Peter Gabriel & 10cc die de bekende Londense ontwerpstudio Hipgnosis in het verleden maakte.

 Misschien interpreteer ik als Vincent ergens op het album zingt over die dichter met zijn gekke haar het verkeerd. Ik krijg het idee dat Vincent zichzelf een beetje als een buitenbeentje ziet. Volgens Vincent werpt hij voorgoed taboes, schaamte en spijt van zich af. Het gevolg is een frisse kijk op het leven, de vergankelijkheid en de liefde. In een wereld waarin we niet stilstaan, maar rennen. Een “Lichtbreuk” verscheen per toeval aan de donkere hemel. Deze gedichten en liedjes geven de luisteraar de ruimte te reflecteren, stil te staan en te genieten van het onvolmaakte. Van het donker naar het licht en alles wat daartussen ligt.

Een van gedichten, “Sociale Media” genaamd, schreef hij nadat hij een keer Jules Deelder had geïnterviewd. Favoriete track is voor mij de korte, ingetogen wat van de overige popsongs afwijkende afsluiter en titelsong Lichtbreuk. De presentatie is aanstaande zaterdag om 20:30 uur in Grand Café Zuijdt in Zwolle. Voor de overige optredens zie Vincents website. De boek en cd zijn bij Vincent te koop voor € 18,99 inclusief verzendkosten.

Theo Volk

Releasedatum : 27 januari 2023 Eigen beheer

Website : https://www.vincentcorjanus.nl/

King Tuff : Smalltown Stardust

 

Soms krijg ik cd’s aangeboden om te recenseren van artiesten die geen enkel belletje doen rinkelen, zo ook in het geval van King Tuff. Achter dit project gaat al zo’n twintig jaar Kyle Thomas schuil. Naast King Tuff blijkt hij ook de lead zanger en gitarist van stoner rock band Witch te zijn. Volgens Wikipedia bevatten de eerste vijf eerdere albums van King Tuff genres als garage rock, indie- en powerpop, neo-psychedelia en stoner doom.

Smalltown Stardust, dat mede werd geproduceerd en grotendeels samen met SASAMI (aka Sasami ashworth) werd geschreven, is "een album over liefde, natuur en jeugd", legt Thomas uit. “. “Net als de eerste single is het album een ode aan de gekoesterde momenten van inspiratie en de kleine steden waarin ze zijn ontstaan.

Ik putte uit mijn nostalgie  uit de omgeving waar ik opgroeide, waar ik voor het eerst mijn songwriting-impulsen koesterde en ideeën opleverde van andere gelijkgestemde artiesten. Het is een spirituele, tedere en uiteindelijk vreugdevolle plaat die als een schok kan komen voor degenen met slechts een voorbijgaande kennis van de catalogus van de artiest.”, aldus Thomas.

Aangezien ik de eerdere albums niet ken, kwam  Smalltown Stardust in mijn geval niet als een schok. Eerder als een aangename verrassing, met name door de vaak ingetogen (samen)zang. Vooral bij Pebbles in a Stream moest ik aan de betreurde Elliott Smith denken. Liefhebbers van gelijkaardige zangers zullen waarschijnlijk Smalltown Stardust als aangenaam ervaren.   

 Theo Volk

Releasedatum : 27 januari 2023 Sub Pop

Website : https://www.subpop.com/artists/king_tuff

Ben Bedford : Valley of Stars

 

Het zesde album Valley of Stars van de Amerikaanse singer-songwriter Ben Bedford (41) ontstond in een moeilijke periode in het leven van Ben. Tijdens de lockdown in 2020 liep zijn huwelijk op de klippen. Hierdoor kreeg hij te maken met zware depressies en speelde ook nog af en toe zijn obsessieve-compulsieve stoornis op.  

Maandenlang leefde hij alleen op het platteland van Illinois met zijn kat Darwin gespeend van elk direct menselijk contact. Hij begon te verwerken wat hij doormaakte en  merkte al snel dat hij in zijn liedjes over zijn levensmoeilijkheden schreef. Het album verkent thema's als vreugde/verdriet en verbinding/isolatie, vaak door middel van natuurbeelden.

Het geheel werd gegoten in een magische vertelling. Nadat hij tijdens de lockdown 30 composities had voltooid, besefte hij dat er connecties waren die veel van de deuntjes met elkaar verbonden en dat die in een bepaalde volgorde aan elkaar waren geregen, waardoor een verhaallijn ontstond die hij niet had bedoeld. Hij had een avonturenverhaal geschreven, een soort parabel, met Hare als hoofdrolspeler.

Alhoewel Ben een goede zanger is imponeert hij mij toch het meeste met zijn prachtige akoestische gitaarspel. Vooral in Murmurations riep zijn gitaarspel dat van de betreurde Nick Drake in gedachten. Het is hier duidelijk dat menselijke ellende de mooiste songs opleveren. Ben kreeg hulp van goede vrienden ; David Sinko (Yo-Yo Ma, Punch Brothers) nam op en mixte, Ethan Jodziewicz (Aoife O'Donovan, Maya de Vitry) speelde bas,  Chas Williams (Nanci Griffith) speelde tweede gitaar en dobro en  Kari Floyd zong de harmonieën.  

Intussen gaat het gelukkig een heel stuk beter met Ben, want hij heeft inmiddels een relatie van singer-songwriter Vanessa Lively, die hij overigens op het moment in de watten moet leggen, vanwege een gebroken voet. Valley of Stars behoort voor mij tot de mooiste releases van 2023 tot nu toe.     

Theo Volk

Releasedatum : 27 januari 2023 Independent

Website : http://www.benbedford.com/

Kadril : Jolie Flamande

 

29 december was het alweer 46 jaar geleden dat de Belgische folkrockgroep Kadril voor het eerst optrad. Ooit geformeerd in Antwerpen, maar tegenwoordig is Gent de thuisbasis. In het verleden waren onder anderen zangeressen Mariken Boussemaere en Eva De Roovere frontvrouwen van de band.

Nu is dat Kimberly Claeys ((Little Kim And The Alley Apple 3, Guido Belcanto, Sera Smolen & Tom Mank). Vorig jaar bracht Kimberly haar prachtige soloalbum Moederland uit. Kimberly heeft iets met het thema oorlog, wat ook tot uiting komt op het veertiende album La Jolie Flamande van Kadril.

Mieke en de Sergeant speelt zich af ten tijde van de Tachtigjarige Oorlog. Antwerpen werd zelfs bezet door Spaanse militairen tussen 1556 en 1715! Het lied is ontleend aan het Iepersch Oud-Liedboek van Albert Blyau en Marcellus Tasseel uit 1902.

Soms groef men nog dieper in het verleden, Bottekalagi dateert uit de veertiende eeuw. Het handelt over een geestelijke die het niet zo nauw nam met zijn kuisheid. Overigens vormden erotische onderwerpen in die tijd geregeld een thema in de literatuur. Men vond de tekst in een Gruuthuse handschrift. Het Gruuthusemuseum in Brugge is trouwens een absolute aanrader.

Men dook ook in oude Nederlandse tekstboeken. De tekst van Haerlem, opgesierd met een stevige gitaarsolo, werd gevonden in het boek Amsterdamsche Vreughde-stroom gedrukt in 1655. De muziek komt uit het luitboek van Thysius. Een absoluut hoogtepunt vormt voor mij het kippenvel bezorgende Pelgrimage, over een pelgrimage naar Santiago de Compostela. Het lied komt Het Oude Nederlandsche Lied van Florimond van Duyse uit 1907.

Tijl is een cover van het uit 1966 daterende nummer van Wannes Van de Velde. Een drietal van de songs werden geschreven door de broers Libbrecht. Kimberly zingt naast Nederlands ook twee nummers in het Frans en duet met Eva Buelga Oliviera in het Galicisch. Met La Jolie Flamande bewijst Kadril na bijna een halve eeuw nog steeds springlevend te zijn.        

Theo Volk

Releasejaar :  2023 Wild Boar Music

Website : https://sites.google.com/view/kadril/

Kadril live :

04-02 RONSE : Cultureel Centrum De Ververij

10-02 GENT : Vonkfestival

11-02 DRANOUTER : Muziekcentrum

Allard J.J. : Under the Loop

 

De eerste paar jaar maakte de rasechte Mokummer Allard J. Jolles (geboren 1958) deel uit van Claw Boys Claw. Dat was in de jaren tachtig. Ook was hij de oprichter van de band L'Attentat, die bestond van 1981 tot 1997. Daarna gaf hij de voorkeur aan een maatschappelijke carrière. Hij werkt bij de sectie Architectuur & Stedenbouw bij het Rijksvastgoedbedrijf. Bovendien was hij lang coördinator vakontwikkeling en planoloog bij de Dienst Ruimtelijke Ordening van Amsterdam (1991-2007).

Een paar jaar terug kroop het bloed toch waar het niet gaan kan en begon hij een solocarrière. Hij benaderde Robbert Tilli of hij een goede producer wist voor zijn rock ‘n’ rollmuziek. Dat werd uiteindelijk Frans Hagenaars. Zijn door Hagenaars geproduceerde debuutalbum Uncovered verscheen in 2020. Ook opvolger Under the Loop werd weer opgenomen in Studio Sound Enterprise Noord.

Een erg aanstekelijk liedje vind ik Bug Bite. Een sneer naar mensen die van een mug een olifant kunnen maken. Vooral het koortje is erg lekker en de accordeonpartij van Johnny Vain is de kers op de taart.

Bijzonder subtiel is het gitaarspel in Copy Cat. De titel verwijst naar de plaat uit 1988 van Johnny Thunders en Patti Palladin, die om die reden ook met naam en toenaam in de tekst voorkomen, en met een citaat dat volgens Allard over het ongrijpbare fenomeen “inspiratie” gaat. De tekst is verder geïnspireerd op een opmerking van architectuurfotograaf Jeroen Musch.

Ook tot mijn grote favorieten behoort het relaxte titelnummer Under the Loop. Met name door het inventieve koortje gecombineerd met handgeklap en toetsenwerk van Rob de Weerd en drumpartij van Excelsior huisdrummer Jeroen Kleijn. Een liedje wat gesitueerd is het centrum van Chicago.

Waar gebeurd is Are You Louie?. Over een man die op Allard afkwam in New York, en dacht dat hij een collega van vroeger van hem was, ene Louie (of Louis?), waar hij maar liefst 20 jaar mee had samengewerkt. In het lied fantaseert Allard over hoe het geweest zou zijn als hij gezegd zou hebben “ja, dat ben ik, wat goed om je weer te zien”.

Het beste bewaart wat mij betreft Allard voor het laatst. David Bowie zong ooit over een China Girl, Allard over een Geisha Girl. Het werd geschreven na een bezoek aan Tokio. In dit bijzonder aanstekelijke nummer staat de vrouw als muze symbool voor “inspiratie”. Geheid een grote hit als het op single zou verschijnen.

Overigens voert het te ver om alle nummers te behandelen. Het is constant heerlijk relaxt heupwiegen op de drie akkoorden rock ‘n’ roll van Allard. Under the Loop heeft de afgelopen weken een behoorlijk verslavende werking op mij gekregen.

Theo Volk

Releasedatum : 27 januari 2023 1958 Records

Website : http://allardjj.com/

Eddie 9V : Capricorn

 

De titel van het nieuwste album Capricorn van Ruf’s paradepaardje Eddie 9V(olt) verwijst niet naar het dier of het sterrenbeeld, maar is een verwijzing naar de legendarische Capricorn Studios in Macon, GA. Sinds 1969 namen daar bekende muzikanten als Percy Sledge, Otis Redding en The Allman Brothers op.

De nog steeds maar zesentwintigjarige Brooks Kelly groeide op met de muziek waar zijn ouders naar luisterden. Hij luisterde niet naar de gangbare popmuziek uit zijn jeugd. Sinds zijn zesde probeerde hij op zijn gitaar bluesgrootheden als Muddy Waters, Howlin' Wolf, Freddie King en  Rory Gallagher na te spelen. Met laatstgenoemde heeft duidelijk dezelfde passie waarmee hij zingt gemeen.

Ook deze keer zat zijn broer Lane achter de knoppen. Op twee covers na (waaronder Dylan’s  Down Along the Cove) na schreven de broers samen de nummers. Een van de meest opvallende nummers is het autobiografische It’s Going Down, over de verleidingen waaraan een muzikant wordt blootgesteld. Brooks kreeg verder hulp van gitaristen Cody Matlock & Dusty Mccook, drummer Aaron Hambrick, percussionist Tony Erice, toetsenist Chad Mason, saxofonisten Noah Sills & Justin Golding, trombonist Daniel Wytanis en backing zangeressen Leah Bell Faser & Chelsea Shag.

Ter inspiratie luisterde Brooks vooraf veel Muscle Shoals opnames en soul en naar muziek die in de beginjaren in de Capricorn Studios waren opgenomen. Capricorn is dan ook een absolute aanrader voor met name liefhebbers van old school soul.

Theo Volk

Releasedatum : 27 januari 2023 Ruf Records/V2 Records

Website : https://www.eddie9volt.com/

Meg Baird : Furling

 

Meg Baird loopt al wat jaartjes mee. Ze is bekend van de supergroep Heron Oblivion en van de psychedelische folk rock band Espers. Laatste belangrijke wapenfeit was in 2018 het indie folk album  Ghost Forests met de avontuurlijke harpiste Mary Lattimore.

Haar solodebuut Dear Companion kon bij verschijnen meteen rekenen op erkenning. Een album met enkele eigen nummers, wat traditionals en een geweldige cover van Jimmy Webb's klassieker Do What You Gotta Do. Haar laatste soloalbum Don't Weigh Down the Light dateert alweer van 2015. Hierop kreeg ze alleen hulp van trouwe kracht Charlie Saufley.

Furling is intussen haar vierde soloalbum. Ook deze keer is haar oude Heron Oblivion maatje Charlie Saufley haar partner in crime. Andermaal worden nieuwe muzikale wegen bewandeld. Etherisch is opener Ashes, Ashes, waar de woordeloze zang wordt begeleid door fraai gitaar- en vibrafoonspel. Heerlijk voort meanderend is het reeds vrijgegeven Star Hill Song. De teksten gaan volgens Meg over dagdromen, losse eindjes, verlies, uiteenlopende paden en intieme gesprekken onder de sterrenhemel. Haar kenmerkende, wat hese stem geven de avontuurlijke songs nog wat meer eigens.  

Theo Volk

Releasedatum : 27 januari 2023 Drag City

Website : https://www.megbaird.com/

Katie James : Versos para no olvidar

 

Singer-songwriter Katie James (1985) werd geboren in Inishfree Island, county Donegal, Ierland. Haar Ierse vader en Engelse moeder besloten toen Katie twee was te verhuizen naar Colombia om in de Anglo-Ierse hippiegemeenschap Atlantis te gaan wonen. Op haar negende leerde Katie viool spelen en componeerde reeds op haar dertiende haar eerste liedje. In Bogotá studeerde ze  aan INCCA University muziek, met de nadruk op arrangeren. Ze speelde in de bands Vía Súbia en Ludens Trio.

Dankzij de sociale media kreeg ze in Zuid-Amerika grote bekendheid als soloartiest. Haar eerste album verscheen in 2003, waarop ze hulp kreeg van haar zus Louise en vriendin Laura Costello. Het is een indringend eerbetoon aan haar neef Tristán James en haar partner Javier Novoa, beide dodelijke slachtoffers van crimineel geweld.

In de loop der jaren ontwikkelde Katie een eigen stijl, die een mix bevat van Colombiaanse, Ierse, blues en jazz elementen. Haar nieuwste album Versos para no olvidar is sober, alleen haar klassieke gitaar en bijzonder fraaie zang. Ze interpreteert op sublieme wijze composities van bekende Colombiaanse componisten. Het  album bevat duidelijke invloeden van de muziek van het Iberisch schiereiland. Overigens woont Katie nog steeds op een boerderij. Deze prachtige tip heb ik te danken aan mijn Amsterdamse muziekvriend Henk, waarvoor dank.

Theo Volk

Releasedatum : 13 januari 2023 Independent

Website : http://katiejamesmusic.com/?lang=en

Jasper Erkens : Artificial Messiah

 

De in Amsterdam woonachtige Belg Jasper Erkens (aka Altrego) was pas vijftien toen hij zilver won op de Humo’s Rock Rally en aansluitend zijn eerste plaat uitbracht. Een jaar later speelde hij als jongste solo artiest ooit op Rock Werchter en veroverde hij een plek als support van Adele. Het was diezelfde Adele die hem aanraadde om auditie aan de prestigieuze BRIT School voor Uitvoerende Kunsten en Technologie te doen en werd hij als eerste niet-Brit toegelaten aan deze academie. Twee jaar later studeerde hij af.

Op 20 januari verschijnt zijn vierde studioalbum Artificial Messiah. Hierop laat hij een meer uptempo en funky geluid horen. De plaat flirt zowel op tekstueel als op sonisch vlak met contrasten en bewandelt steeds de dunne lijn tussen organische en futuristische elementen. Het vormt een tweeluik met Limbo Terminal, wat in 2021 uitkwam. De twee gaan in gesprek met elkaar en zijn dus gelinkt.

“De rode draad doorheen Artificial Messiah is tevens ook het brein achter de visuals die de plaat omringen: artificiële intelligentie. Niet enkel de visuals maar ook bepaalde audio snippets werden gegenereerd door deze beruchte neural nets, voorlopig speelt dit zich allemaal nog vrij ondergronds af, maar de implicaties hiervan zijn enorm, ik geloof er heilig in dat deze technologie onze leefwereld voorgoed zal veranderen.

Zoals de naam doet vermoeden snijdt het album tevens het thema aan van geloof, of eerder het gebrek hieraan. Dat houdt me nogal bezig tegenwoordig, we weten misschien veel, maar kunnen we ook nog geloven in iets zonder dat er zwart-op-wit bewijs voor is? Het album staat stevig met één voet in het verleden en met de andere in de toekomst, zolang de blik maar op oneindig gericht staat.”, aldus Jasper. Het resultaat is een van begin tot eind intrigerend album.

Theo Volk

Releasedatum : 20 januari 2023 Dusty/Lab Music

Website : https://jaspererkens.com/

 

Jasper Erkens live :

19-01 ARENDONK : ’t Onkrooid

30-01 LEUVEN : Het Depot

01-02 ANTWERPEN : AMOR

04-02 MAASTRICHT : Muziekgieterij

05-02 HAARLEM : Patronaat

10-02 BREDA : Mezz

traumahelikopter : Save Yourself

 

Al ruim tien jaar bestaat het eigenzinnige trio traumahelikopter uit Groningen Noord. Het bestaat uit de goede vrienden zanger/gitarist Mark van der Ploeg, gitarist Daan van Dalen en drummer Roel van Berloo. Hun titelloze debuut maakte tien jaar terug ondanks de vrij korte speelduur, nationaal en internationaal, grote indruk. Daarna volgde vrij snel twee volgende releases.

Op Save Yourself moesten de fans vijf jaar wachten, maar dat was het volgens mij zeker waard. In hun zeer intense en energieke liedjes zitten weer de nodige invloeden, denk aan de new wave van The Jam en vroege Elvis Costello, sheogaze, punkrock en beat. Sinds hun vorige album lijkt de chaos en de polarisatie in de wereld steeds verder toenemen.

Save Yourself vormt een persoonlijke en openhartige reflectie hierop. Van der Ploeg: “Mijn teksten gaan over contrast en tegenstellingen: tussen hard en zacht, schoonheid en lelijkheid, punk en pop, hoop en wanhoop, licht en donker. En over identiteit: in een turbulente wereld proberen jezelf te vinden en in evenwicht te houden. Sinds kort werk ik in de zorg. Op kleine schaal en middels het kleine gebaar kun je verbinding maken met een ander.

Troost en hoop zit voor mij in liefde, verbeeldingskracht en kwetsbaarheid. Daarom vormt de titel niet alleen een aanklacht tegen egoïsme, consumentisme en doorgeschoten individualisme, maar heeft het ook een bemoedigende boodschap: probeer een beetje mild voor te jezelf te zijn – en voor de ander. Blijf nieuwsgierig.". Op slechts twee nummers kreeg het drietal hulp, Hanna Lahaije zingt mee op de uitstekende single Sarah en Leaving on Your Own. De intense afsluiter Geen Zon wordt in het Nederlands gezongen.

In nog geen 27 minuten worden er tien songs doorheen gejaagd. De cover is een schilderij van Hans Hoekstra en het album werd opgedragen aan Jan Kooi. Uiteraard wordt het gedreven Save Yourself gepromoot met de nodige liveoptredens.

Theo Volk

Releasedatum : 20 januari 2023 Excelsior Recordings

 

traumahelikopter live :

26-01 AMSTERDAM : Paradiso

03-02 ZWOLLE : Eureka

09-02 EINDHOVEN : Altstadt

10-02 UTRECHT : dB’s

23-02 GRONINGEN : VERA

24-02 HEERLEN : Nieuwe Nor

25-02 ROTTERDAM : V11

Siv Jakobsen : Gardening

De eerste zaadjes van wat Gardening zou worden, kwamen onverwachts op in de geest van Siv Jakobsen, onwelkom zelfs. Terugkerend naar een stad welke ze ooit haar thuis noemde, waren haar geest en lichaam overweldigd door herinneringen - zowel fysiek als emotioneel - die haar terugbrachten naar een tijd die ze in gedachte allang had begraven.

Terwijl ze langs haar oude, bekende plekjes liep, kwamen herinneringen aan een destructieve en moeilijke relatie opborrelen en rezen die als monsterlijk onkruid uit haar verleden op. Diens wortels waren blijkbaar nog niet uitgeroeid en  prikte plotseling door de kieren van haar bewustzijn, vijf jaar na dato.

“Het was bijna alsof ik in een tijdmachine zat en opeens voelde het alsof ik in het verleden was. Ik voelde verward over hoe laat het was, welk jaar het was en wie ik was, herinnert ze zich. Het waren een paar verwarrende dagen, ik voelde me overweldigd en behoorlijk bang, alsof ik duizeligheid had of zoiets. Dus ik besloot: OK, ik moet dit uitzoeken.”, aldus Jakobsen.

En zo geschiedde, met als gevolg een album vol breekbare, intieme en op een na zeer persoonlijke songs. Blue is niet persoonlijk en gaat over een gewelddadige relatie. Ze benaderde lokale songwriters en producers Simen Mitlid en Hans Olav Settem om mee samen te werken. Door in Oslo te blijven kon ze een beroep doen op haar muzikale vrienden, denk hierbij aan strijkers, blazers, contrabas tot aan de traditionele Noorse hardangerviool aan toe.

Op afstand leverden vanuit in Brighton Emma Gatrill (This Is The Kit, Nick Cave, Lucy Rose) en Marcus Hamblett (Laura Marling, James Holden, The Staves) bijdrages. Alle meewerkende muzikanten kregen totale vrijheid en dat is het eindresultaat absoluut ten goede gekomen. Sun, Moon, Stars is een duet met Ane Brun.  Gardening is Jakobsen’s meest ambitieuze en persoonlijke album geworden, niets minder dan een prachtplaat.

Theo Volk

Releasedatum : 20 januari 2023 The Nordic Mellow

Website : http://www.sivmusic.com/

 

Siv Jakobsen live:

16-02 BRUSSEL : Botanique - Witloofbar

18-02 AMSTERDAM : Paradiso

Laura Zucker : Lifeline

 

Singer-songwriter Laura Zucker werd geboren in Highland Park, New Jersey, maar is tegenwoordig woonachtig in Lafayette in Californië. Aan Rutgers University studeerde ze Engels en drama.  Laura geeft les op cello, trompet en trombone aan leerlingen van groep 5 op openbare scholen in haar woonplaats en geeft tevens privélessen gitaar, piano, songschrijven en uitvoering. In de muziek is ze een echte laatbloeier.

Lifeline is intussen haar zesde album. Het staat volop in teken van reflectie. Niet zo verwonderlijk, de meeste liedjes ontstonden in het eerste jaar van de Coronapandemie. Het is Laura’s onderzoek naar wat het betekent om verbonden te zijn - met elkaar, met onszelf, met ons verleden, ons heden en onze toekomst. Lifeline duikt diep in reflecties over verrassing, spijt, verwondering, aanpassing en authenticiteit. De expressieve teksten zijn toegankelijk. Er zit veel verlangen in de liedjes van Lifeline, naar mensen ver weg, naar dingen die onuitgesproken blijven, naar dingen die anders hadden kunnen aflopen.

Laura weet met haar prettige stem de luisteraar gemakkelijk aan zich te kluisteren. Ze is  in staat een aanstekelijke song als Lifeline te schrijven. Vooral in de meer ingetogen songs weet ze te beklijven, zoals in Do You See the Moon. De enige song waarop ze piano en synthesizer speelt. Ondanks dat ze een multi-instrumentalist is beperkt ze op de overige songs tot de akoestische gitaar. Ze kan echter beschikken over geweldige begeleiders ; Ben Zucker (vibrafoon), Ben Tree (bas, gitaren, Hammond, mellotron, blazers, harmonium en piano), Scott Babcock (drums), Marty Axelrod (piano en Hammond) en Richard Dodd (cello). Absolute hoogtepunt vormt voor mij het wat dromerige en jazzy aandoende Autumn, met heerlijk vibrafoonspel van Ben Zucker.  

Theo Volk

Releasedatum : 20 januari 2023 Independent

Website : http://laurazucker.com/

Nordgarden : All We Need

 

In de tienerjaren werd het muzikale pad van de Noorse singer-songwriter Terje Nordgarden vormgegeven door liveoptredens van Bruce Springsteen en Elliott Smith, niet zo lang voor diens dood. Het optreden van laatstgenoemde maakt zo’n grote indruk dat hem later zou inspireren tot het schrijven van het liedje The Gift of Song, wat hij vervolgens opdroeg aan Smith.

Hierna besluit hij een wat meer avontuurlijk leven te gaan leiden en vertrekt voor een paar jaren naar Italië. De wat meer chaotische levensstijl van de Italianen bevalt hem prima. In Italië brengt hij zijn eerste soloalbum uit en toert er in het alternatieve circuit. Terug in Oslo kan hij een jaar lang niet zingen, omdat een cyste hem dat belet.

Na een succesvolle operatie werkt hij harder dan ooit om terug te komen. Het resulteert een jaar later in 2006 in het album A Brighter Kind Of Blue, wat hem uiterst lovende kritieken oplevert in de Noorse pers. Vergelijkingen worden er regelmatig getrokken met Pink Moon van Nick Drake en Nebraska van Bruce Springsteen.

Sindsdien gaat het zeer voorspoedig met zijn carrière. Zijn laatste album Changes dateert alweer van 2017. Een album live in de studio opgenomen met de gehele band in dezelfde ruimte, zoals dat vroeger heel gewoon was. Het leverde een zeer warm, organisch album vol catchy songs, waarop diverse genres als country, soul, gospel en blues te horen zijn.

Het nieuwe album All We Need kreeg wederom een nieuwe benadering. Het gebruik van soundscapes werd volop verkend door het gebruik van meerdere lagen synthesizers en gitaren om een voller geluid te creëren. In het negen songs tellende album wordt Terje geïnspireerd door artiesten als Wilco, The Band, Ryan Adams, Tom Petty, Coldplay en Bon Iver. De meestal door hem alleen geschreven songs zijn een mix van mooie pop ballades en bevlogen rock songs. All We Need werd op uitstekende wijze geproduceerd en gemixt door Bjarne Stensli (oa Madrugada).

Theo Volk

Nederlandse releasedatum : 20 januari 2023 GDN Records/[Integral]

Website : https://www.nordgarden.info/

Hazlett : Bloom Mountain

 

Veel heb ik niet kunnen vinden over de van oorsprong Australische, maar tegenwoordig in Zweden wonende singer-songwriter Hazlett. Tot op heden bracht hij twee succesvolle EP’s uit en toerde hij uitgebreid in Australië en Europa. Voorheen verdiende de verlegen zanger uit Brisbane zijn geld met ghostwriting en het inspelen van verschillende instrumenten voor andere artiesten. Uiteindelijk vond hij zijn creatieve thuis in Zweden. In zijn woonplaats Stockholm nam hij tijdens de Coronapandemie samen met goede vriend en producer Freddy Alexander zijn soloproject en debuut Bloom Mountain op.

Over het album, vertelt Hazlett zelf het volgende: "The intent of the album was to make something elaborately gorgeous from start to finish. I wanted my love for little details to come out in it. I wanted people to reminisce about putting on this album for the first time and how they miss that feeling. I wanted to write more from a place outside of myself for the album. Like I was able to leave my body and tell stories not necessarily from my own perspective but from looking back at me.

Because I want people to find bits of themselves in the music which I think you get more when it's a story teller perspective and not necessarily so biographical all the time. Like when you tell something to a friend and they pass it on, embellishing certain moments you wouldn't have and being far more succinct in others. I wanted it to sound as big as an open valley but as intimate as that old rickety guitar in your friend's garage that hasn't been tuned in years.  I do enjoy dubbing the music under ballroom folk somewhat. I feel it implies that it's something grandiose, but also intimate and heartfelt.".

Hesitate is een duet met de zeer talentvolle Oostenrijkse zangeres Maria Burger (aka OSKA). Veelal zingt Hazlett ingetogen met zijn prettige stem, die de kers op de taart is. Zijn liedjes blijven trouwens ook in sobere liveversies fier overeind. Drie weken geleden was Hazlett ter promotie te horen op NPO Radio 2, waar hij toen My Skin bracht.

Theo Volk

Releasedatum : 13 januari 2023 V2 Records

Website : https://www.thisishazlett.com/

Solomon : It's All Downhill From Here

 

In 2018 startte zanger Koen de Witte de Maastrichtse alternatieve rockgroep Solomon. Koen had daarvoor Culturele en Maatschappelijke Vormgeving gestudeerd aan de Avans Hogeschool in Den Bosch. Hierna verhuisde hij voor werk naar Maastricht, waar hij onder andere event manager bij Kaleido werd. In 2018 kwam echter steeds meer de focus op zelf muziek maken te liggen.

Het vijftal begon een goede live reputatie en een sterk groeiende fanbase op te bouwen. 5 maart 2021 verscheen in eigen beheer hun EP Endless. De ambities voor hun debuutalbum All Downhill From Here waren nog een stuk hoger. Zo volgde zanger de Witte vorig jaar een creatieve cursus aan The Playground Residence in Berlijn, waar hij Anneke Van Giersbergen tegen het lijf liep.

Net als bij Endless maakte de band gebruik van de diensten van de tweevoudig grammy-genomineerde Britse producer en mixer Christopher Elms - mede bekend door zijn werk met Alison Moyet, Ben Howard en Björk -, die het album samen met de Witte produceerde, het mixte in zijn studio in Stockholm en het daar een finishing touch gaf. De master werd gemaakt door Tim Debney die onder anderen werkte met Thom Yorke, Mumford & Sons, Bastille en Keane.

Solomon probeert haar eigen weg te bewandelen in het Alternative/Indie-genre, tussen internationale acts als Elbow, Bon Iver, The National, Editors, Radiohead en Madrugada. Door de warme zang van de Witte moest ik regelmatig aan de laatste groep denken, die in Sivert Høyem een fantastische zanger hebben.

All Downhill From Here is een avontuurlijke en persoonlijke weergave van de muzikale reis die Solomon de laatste jaren heeft afgelegd, met alle ups en downs, zijwegen, vergezichten en terugblikken. Verpakt in sfeervolle, melancholische songs, die je als luisteraar de ruimte bieden naar je eigen reis te kijken en die, uiteindelijk, altijd troost en hoop zullen bieden. Het zou me niet verbazen als Solomon met hun debuutalbum internationaal gaan doorbreken.

Theo Volk

Releasedatum : 20 januari 2023 Independent

Website : https://www.solomonmusic.eu/

Solomon live:

21-01 Groningen : Noorderslag Festival

Mary Elizabeth Remington : In Embudo

 

In Embudo werd oorspronkelijk door Remington op 1 juni 2020 in eigen beheer uitgebracht. Waarschijnlijk door gebrek aan promotie kreeg deze prachtplaat toen nauwelijks aandacht. Zeer ten onrechte, gelukkig verschijnt het album nu opnieuw op kwaliteitslabel Loose. Mary werkte lange tijd met haar handen, op boerderijen, steengroeven en bewerkte klei. Die periode vormt vaak metaforen voor haar verhalen en liedjes.

In de zomer van 2013 bracht Mary een week door op het Kerrville Folk Festival en zong voor het eerst haar liedjes voor een publiek. Dit avontuur bracht haar op het idee om haar liedjes te delen. Toen haar vriendin Adrianne Lenker van Big Thief Mary hoorde zingen, stelde ze voor om samen een album te maken.

Dus nam Mary haar debuutalbum met originele liedjes op met haar vrienden Adrianne en James Krivchenia (Big Thief) en Mat Davidson van Twain. In Embudo is gemaakt met volledige live takes op een viersporenrecorder in een klein huis aan de rand van de Rio Grande in Embudo, New Mexico, vandaar de titel van het album. Het is in wezen een veldopname met het geluid van regenwater en gelach tussen de vaak spirituele liedjes door.

Bij beluistering valt meteen de prachtige, wat hese stem van Mary op. De samenzang is vaak subliem, soms doet die denken aan Gillian Welch & Dave Rawlings (Mary Mary). Het spelplezier en de relaxtheid is groot. Bovendien valt regelmatig de inventieve percussie op (bijvoorbeeld in Fire) evenals het subtiele gitaarspel (Wooden Roads). Ondanks de sobere bezetting maakt In Embudo veel indruk. Liefhebbers van onder anderen Big Thief en Gillian Welch & Dave Rawlings zullen wel raad weten met het bijzonder fraaie  In Embudo.

Theo Volk

Releasedatum : 10 februari 2023 Loose/V2

Website : https://maryelizabethremington.bandcamp.com/