Calicos : Sugarcoat It

 


Zes jaar geleden wist de talentvolle Antwerpse groep The Calicos Humo’s Rock Rally te winnen. Drie jaar later debuteerde de band op overtuigende wijze met The Soft Landing, een album op het snijpunt van americana, indie en folk rock. De band produceerde het album toen zelf met hulp van levende legende Firmin Michiels en werd het album afgewerkt door Tobie Speleman (Isolde Lasoen, blackwave., Geppetto & The Whales, EMY, The Haunted Youth).

Opvolger Sugarcoat It (het mooier maken dan het is) werd opgenomen in drie sessies in 2023 en 2024, telkens met de hele band en bijna volledig live. Het resultaat is een authentiek en edgy geluid, gedistilleerd tot een fris en helder klinkend album door producer en mixer Speleman. Deze zoektocht naar een balans tussen authenticiteit en het verlangen naar een vleugje zoetigheid is ook waar Sugarcoat It om draait.

“Elk nummer vertelt een verhaal over het vinden van betekenis in de schijnbare zinloosheid van het bestaan, en hoe de kracht om die leegte te vullen uiteindelijk van binnenuit komt”, zegt zanger en gitarist Quinten Vermaelen. “Zelfonderzoek en acceptatie, een viering van het leven in al zijn aspecten. Het is een oproep om te leven zonder spijt, om authentiek te zijn en om de dualiteit van het leven met open armen te omarmen en te verwelkomen.”.

Het geluid is meer richting indie opgeschoven en bevalt mij erg goed. En niet alleen bij mij, de singles Comedown, Reliving en The Siren werden goed ontvangen op de streamingdiensten en regelmatig gedraaid op de radio. Het beste bewaren ze trouwens voor het laatst, afsluiter In Motion is folky americana waarin naar een grote climax wordt toegewerkt. Belgische optredens staan al gepland, Nederlandse optredens zullen waarschijnlijk snel volgen.

Theo Volk

Releasedatum : 22 november 2024 Mayway Records

Website : https://maywayrecords.com/artists/the-calicos/

 

Calicos live :

29-11 DIKSMUIDE : 4AD Support: The Dead Tongues

02-12 LEUVEN : Het Depot Support: VITO

06-12 HASSELT : Café Café Support: VITO

11-12 GENT: Charlatan Support: CISKA CISKA

13-12 ANTWERPEN : Trix Support: Arend Delabie

14-12 MODAVE: Deux Ours

15-12 BRUSSEL : Ancienne Belgique Support: Arend Delabie

Vera Sola : Ghostmaker


 

Begin dit jaar verscheen het langverwachte tweede album Peacemaker van Vera Sola, waar Erwin Zijleman deze enthousiaste recensie over schreef. Vera Sola is het alter ego van Danielle Aykroyd, die in 1989 in Los Angeles werd geboren als dochter van acteur Dan Aykroyd en actrice Donna Dixon. Na een carrière als actrice en dichter, richtte ze zich in 2018 op een muzikale carrière. De song The Ghostmaster’s Daughter viel destijds buiten de boot voor Peacemaker, omdat het er thematisch en sonisch gezien niet op paste. De afgelopen maanden werden het nummer echter een publieksfavoriet en besloot ze de EP Ghostmaker op te nemen. Hierop staan ook drie kale versies van The Line, Hands, Get Wise, die al terug te vinden waren op Peacemaker. Door de sobere invulling van slechts gitaar en zang, komt haar fraaie zang veel beter tot zijn recht en direct binnen. Slechts sporadisch krijgt ze hulp, op The Line verzorgt Marissa Nadler de achtergrondzang en op afsluiter Waiting for You wordt ze begeleid door The Milk Carton Kids. Voor diegene die nog niet bekend zijn met haar muziek is Ghostmaker volgens mij het ideale startpunt, omdat haar twee volwaardige albums redelijk eigenzinnig zijn.  

Theo Volk

Releasedatum : 15 november 2024 City Slang

Website : https://www.verasola.com/

 

Vera Sola live :

08-12 DEN HAAG : HINK Festival, PAARD

Woodsmith Jr. : Hidden Tales

 


Krijs Stynen is een singer-songwriter van halverwege de vijftig uit het Belgische Geel en vader van twee muzikale kinderen. Zijn artiestennaam verwijst naar zijn grootvaders, waarvan de ene schrijnwerker was en de andere ijzersmid. In zijn jonge jaren speelde Kris af en toe in bands, die voornamelijk blues, rock, folk en bluesgrass speelde. Maar geen enkele band werd bekend. De eerste band waar Kris als negentienjarige bassist in speelde was die van de gebroeders Geudens, die hij een paar jaar daarvoor had zien optreden. Online is uit die periode trouwens hier nog een filmpje uit 1987 terug te vinden van een TV optreden in het destijds populaire programma Boeketje Vlaanderen van Gerty Christoffels.

Hidden Tales heet zijn tijdloze debuutalbum. De banjo op het nummer He’s Called Jo wordt bespeeld door een van eerder genoemde broers Geudens, Jules. De virtuoze mandolinepartij wordt gespeeld door de zoon Guy van een andere broer. Het aanstekelijke bluegrassnummer is een eerbetoon aan mandolinespeler Jo Geudens, die enkele jaren geleden overleed.

Een belangrijke rol is weggelegd voor de bluesy mondharmonicaspeler Steven de bruyn, met wie Kris geregeld ook live optreedt. Door zijn onregelmatige werktijden als piloot is Kris destijds gestopt met spelen in bands. Enkele jaren geleden besloot hij solo te gaan optreden. De teksten gaan voornamelijk over liefde, verlies, zelfreflectie. Maar soms ook over klein menselijk leed, zoals muggen die je ’s nachts uit je slaap houden (Mosquito Madness).

Het best bevalt me de songs die het dichtst bij het folkgenre blijven. Op dit sobere album kreeg Kris hulp van uitstekende muzikanten als drummers Mario Goossens (Triggerfinger) en Cas Kinnaer (ILA), Gijs Hollebosch (Les Guitares Magiques, Lieven Tavernier) kleurt in met dobro. Jasper Hautekiet vult aan met contrabas, en Fiona Brown met backing vocals.  Ook producer van dienst, zijn zoon Mattias Stynen (ILA), verfijnt het geheel met laagjes keyboard, elektrische gitaar en bas. De zonder uitzondering ijzersterke songs, schreef Kris zelf, met uitzondering van Our Daily Reminders, een song destijds geschreven door labelgenoot Stef Kamil Carlens voor Zita Swoon.

Tijdens optredens wisselt Woodsmith Jr eigen nummers af met eigenzinnige covers van artiesten zoals CSN, The Waterboys, Paul Simon, Sting, Warren Zevon, Radiohead, Zita Swoon, Muse, The Editors, Jethro Tull, Luka Bloom e.a. Hopelijk bezorgt het tijdloze Hidden Tales Kris ook optredens op de bekende luisterpodia in Nederland.  

Theo Volk

Releasedatum : 8 november 2024 Starman Records

Website : https://woodsmithjr.com/

 

Woodmsith Jr live :

29-11 ANTWERPEN : DjingelDjangel, Album Release Concert

08-12 BRUGGE (private event)

26-12 GEEL : Spiegeltent, Album Release Concert

Michael McDermott : Lighthouse on the Shore/East Jesus

 


Michael McDermott’s carrière verliep wellicht niet volgens aanvankelijk beoogde verwachtingen. Alsof er een feilloos recept bestaat voor een uitgestippelde loopbaan of levensloop? Het enthousiasme loog er niet om toen zijn debuut 620 W. Surf werd gelanceerd in 1991, maar in zekere zin bleef hij verscholen in de schaduw van Springsteen of Mellencamp. Dit neemt geenszins weg dat hij schitterende muziek heeft gemaakt, en nog steeds maakt. Als McDermott zelf maar tevreden is met het wat hij heeft gemaakt. (meer is niet nodig) Want wat heeft hij een prachtig oeuvre gerealiseerd over de achterliggende jaren. Genoeg om trots op te zijn. Hij was piepjong toen 620 W. Surf verscheen. Misschien te jong, in zekere zin, aangezien hij ten offer viel aan drank en drugs gerelateerde perikelen. Gelukkig wist hij deze strijd uiteindelijk in zijn voordeel te beslechten. Het scheelt een stuk wanneer je gelukkig met jezelf bent, en met iemand in je nabijheid die je waardeert voor wat je bent. Hij vond een partner in Heather Lynn Horton, en zij staat hem bij, zowel muzikaal als persoonlijk. En zolang iemand anno 2024 een juweel van een album aflevert als deze dubbelaar getiteld Lighthouse on the Shore/East Jesus dan heeft hij geen grond tot klagen. Zelfs integraal beluisteren ging mij prima af. Het album blijft interessant over de volledige speelduur, maar vanzelfsprekend kun je hem in partjes kappen tijdens een luisterbeurt.

Het ingetogen karakter waarmee het album opent spreekt mij enorm aan. Je hoeft niet de longen uit je lijf te schreeuwen om gehoord te worden. Bradbury Daydream wordt vooral gedragen door piano, naast een subtiel arrangementje plus Michael’s zang. Meteen wordt een belofte gecreëerd voor wat het album verder brengt, en die wordt, tot mijn verrassing, waargemaakt. Niet zelden zijn dubbelaars een aanslag op de luisteraar, maar McDermott en de zijnen komen ermee weg. Er wordt mooi en vakkundig gespeeld. Met Will Kimbrough op gitaren en banjo, Matt Thompson neemt de bas voor zijn rekening. John Deaderick verzorgt de toesten, en is ruimte gemaakt voor mee subtiele aankleding in de vorm van Katie Burns en haar cello. De albums gaan naadloos in elkaar over. Persoonlijke getinte nummers naast over de jaren heen verworven vakkundigheid, staan garant voor kwaliteit, zodat je een strak uitgevoerde rocksong krijgt als Quicksand. Laten we transparant blijven. Voor mij hoef je niet iedere plaat van Michael McDermott aan te schaffen, maar deze nieuwste plaat is toch wel aller-plezierigst!

Rein van den Berg

Releasedatum : 13 september 2024 Pauper Sky Records

Website : https://www.michael-mcdermott.com/

Zachary Lucky : The Wind

 


Muzikanten uit Canada willen aan deze kant van de oceaan nog wel eens onder de radar blijven, gelukkig attendeerde Jan Muylaert van Salmon Bookings mij op singer-songwriter Zachary Lucky (35). Hij blijkt de kleinzoon te zijn van de Canadese countrylegende Smilin Johnny Lucky. The Wind is intussen al zijn zevende album, welke tot nu toe nauwelijks aandacht kregen in de Lage Landen. Blijkbaar is zijn bekendheid in het Verenigd Koninkrijk groter, want daar werden de twee vrijgegeven singles van The Wind al op de BBC gedraaid en verscheen enkele dagen terug deze recensie op KLOFmag.

Zachary beschikt over een zeer prettige bariton. Het maken van albums is overigens niet de favoriete bezigheid van hem : "Ik heb het opnameproces altijd zwaar gevonden, alsof er iets opgegraven moest worden, en het maken van The Wind was niet anders. We hadden net een tournee van tien data door Oost-Canada afgerond en waren behoorlijk uitgeput en emotioneel rauw. Ik heb mezelf altijd betrapt op het proberen om iets te zijn wat ik niet ben in de studio, maar ik denk dat de staat waarin we achterbleven van de tour me geen andere keuze gaf dan om volledig te zijn wie ik ben.".

De folk en country getinte liedjes worden zonder uitzondering sober ingekleurd. Door middel van een reeks suggestieve liedjes creëert Lucky een tapijt van personages op kruispunten, worstelend met de onvoorspelbare wendingen van het lot. Elk nummer duikt in thema's als verandering, liefde en de eeuwige beweging van het leven, waarbij zowel het verdriet van verloren liefde als de vreugde van gevonden liefde worden vastgelegd. Met zijn reflectieve verhalen en atmosferische melodieën biedt The Wind een zielvolle herinnering aan de schoonheid en onzekerheid die gepaard gaan met onze persoonlijke reizen. 

“Ik heb altijd geprobeerd om albums te maken die het lied en het verhaal echt centraal stellen, waardoor de luisteraar het gevoel krijgt dat ze daar in de kamer bij ons zijn,” en The Wind doet precies dat. Lucky schreef alle liedjes zelf, op de cover na van Water in the Fuel van Fred J. Eaglesmith, iemand die hier wel de nodige bekendheid geniet. In het verleden deed Lucky op eigen gelegenheid al enkele toertjes in de Lage Landen. Het is de bedoeling dat Jan Muylaert in België en Sandra Zuidema in Nederland komend jaar zijn concerten gaan regelen. Ook gaat Sandra The Wind proberen hier te distribueren. Zou terecht zijn, want het is een prachtig album geworden.

Theo Volk

Releasedatum : 1 november 2024 Wroxton Recordings

Website : http://zacharylucky.com/

Jason Isbell and the 400 Unit : Live from the Ryman Vol.2

 


Singer-songwriter Jason Isbell was tussen 2001 en 2007 naast Patterson Hood en Mike Cooley een belangrijk componist van Drive-By Truckers. Solo kwam zijn grote doorbraak in 2013 met het schitterende Southeastern, gevuld met ijzersterke songs als Cover Me Up en Elephant. Vorig jaar verraste hij nog met zijn band the 400 Unit met het eveneens geweldige Weathervanes. Naast reguliere albums verschenen met the 400 Unit ook veel live-albums, alleen al sinds 2020 meer dan twintig. Op het bijna anderhalf durende Live from the Ryman Vol.2 zijn logischerwijs een aantal nummers van Weathervanes te vinden. In tegenstelling tot het eerste deel uit 2018 waarop vooral werk werd gespeeld van The Nashville Sound en Southeastern. Live from the Ryman Vol.2 werd opgenomen tijdens hun vijftigste optreden daar en laat Isbell en band in topvorm horen. Reden om dit album nu onder de aandacht is dat ze komende week te zien zullen zijn in Nederland en Vlaanderen.

Theo Volk

Releasedatum : 4 oktober 2024 Southeastern

Website : https://www.jasonisbell.com/


Jason Isbell and the 400 Unit live :

11-11 GRONINGEN : De Oosterpoort

12-11 UTRECHT : TivoliVredenburg (Ronda)

13-11 UTRECHT : TivoliVredenburg (Ronda)

16-11 ANTWERPEN : De Roma

Seckou Keita : Homeland (Chapter 1)


Ik ben in de gelukkige gelegenheid geweest om het continent Afrika verschillende malen te bezoeken, maar in Senegal was ik nog nooit. Toch weet de muziek van Seckou Keita me in zekere zin gerust te stellen. Muziek die teruggaat tot de basis. Diepgang en speelplezier gaan wederom hand in hand. Keita is een kora speler. Hij is uitermate getalenteerd, en bovendien in het maken van een aangenaam muzikaal samenspel tussen traditioneel en modern. Niet alle muziek afkomstig uit Afrika weet mij in te nemen, maar de kennismaking met Seckou Keita’s muziek (jaren geleden) ervoer ik als een verademing. Voor mij is dit een prettige afwisseling van de Blues, Rock en Americana waarin ik mij gebruikelijk onderdompel. Zo ver ligt deze in de traditie gewortelde muziek nu ook weer niet van overige Roots georiënteerde muziek. Ik leerde hem kennen via Clychau Dibon, het eerste album die hij maakte samen met de Britse Catrin Finch (Harpiste).

Homeland is een bonte verzameling aan bedachtzame nummers. Nummers die bijna allemaal het ochtendgloren in zich lijken te hebben. Warm en nagenoeg als vanzelfsprekend, maar telkens wederom het leven lijken te omarmen. Homeland is als een roadtrip door de muziek. De teksten lijken los-vast en komen voorbij in verschillende talen. Minstens zo omvangrijk zijn de gastbijdragen. Ik ken de meesten niet, maar het komt de veelzijdigheid van dit album enkel ten goede. Het fysieke product ziet er werkelijk perfect uit. Naast alle teksten zijn de schitterende foto’s uit de kunst. Homeland is ongetwijfeld een introductie tot meer aangezien het de subtitel “Chapter 1” draagt. Graag zelfs, want het is tevens een muzikale etalage tot Senegal, en zijn artiesten. Het concept wat Keita openbreekt biedt dusdanig veel mogelijkheden dat een vervolg zeer zeker wenselijk is. Zelf draait hij succesvol als internationaal actief muzikant, maar zijn geboorteland is hij allerminst vergeten. De lichtvoetigheid is dusdanig innemend alsof je het bijna als vanzelfsprekend ervaart.

Rein van den Berg

Releasedatum : 18 oktober 2024 Hudson Records

Website : https://www.seckoukeita.com/


Thijs Boontjes : Dancing Boontjes

 


De familie van muzikant Thijs Boontjes begon vlak na de oorlog een handel in oude legervoertuigen, ooit de basis voor de Schager Brandweer. Deze autogarage werd later af en toe omgetoverd tot bar dancing. De showroom werd dan de dansvloer en door middel van advertenties in de krant werd dan bekend gemaakt dat Dancing Boontjes weer geopend was. Thijs kende de nostalgie van die plek slechts van oude foto’s en verhalen en vormt een grote inspiratiebron voor zijn derde album Dancing Boontjes. Thijs: “Ik ben dol op glorie en vooral als ‘ie vergaan is. Het mag er best glamoureus uitzien, maar dan wel met scheuren in de muren en door de zon verkleurde gordijnen die al jaren niet meer open zijn geweest.”.


Garage Boontjes vlak na de oorlog


Dancing Boontjes doet zijn titel alle eer aan, het swingt regelmatig als de neten. Zo begint Campari Soda op de beat van Donna Summer’s I Feel Love. Ondanks dat de muziek vaak swingend is, is Thijs goed doordrongen van de onzekere en onverdraagzame tijd waarin we leven. Zo wordt in Nachtportier de toenemende intolerantie in vele vormen aan de kaak gesteld. In het protestlied Fiasco wordt op genadeloze wijze het nieuwe, populistische kabinet gefileerd. Maar ook stelt hij geregeld zijn eigen tekortkomingen aan de kaak (bijvoorbeeld Wilde Haren). De uitstekende liedjes schreef Thijs overigens niet alleen, hij kreeg hulp van producer Thijs van der Klugt, Guido Blom, drummer Bram Hakkens (Daniël Lohues, Mercy John), Jeroen Overman en last but not least Rick de Leeuw (Tröckener Kecks). Dancing Boontjes is een muzikaal feestje, maar wel met een serieuze ondertoon.

Theo Volk

Releasedatum : 1 november 2024 Excelsior Recordings

Website : https://www.thijsboontjes.nl/

 

Thijs Boontjes live :

09-11 BERGEN OP ZOOM : De Waterput, Instore 16:00 uur

29-11 MAASTRICHT : Muziekgieterij

30-11 GRONINGEN : EM2

06-12 HAARLEM : Patronaat

07-12 AMERSFOORT : Fluor

08-12 DEN BOSCH : Willem Twee

12-12 BREDA : Mezz

13-12 ENSCHEDE : Metropool

14-12 LEIDEN : Nobel

19-12 ROTTERDAM : Rotown

20-12 NIJMEGEN : Doornroosje

21-12 UTRECHT : TivoliVredenburg

Charlotte Jacobs : a t l a s


 

Zangeres, componist en producer Charlotte Jacobs woont een groot deel van het jaar in New York, maar werd net als in mijn vorige recensie besproken Herman Temmerman geboren in Gent. Jacobs zingt/spreekt op haar debuutalbum a t l a s zowel in het Engels als in het Nederlands. En net als bij Temmerman hoor ik haar liever in het Nederlands zingen. Jacobs is iemand die het experiment niet schuwt, vooral in haar gelaagde zang, maar ook in het ritme. Je zou haar muziek kunnen omschrijven als avantgardistische pop. Het album werd gedeeltelijk in New York opgenomen en de rest in Sint-Gillis-Waas. Onder andere Arooj Aftab, Bryce Dessner en Julia Holter brachten reeds eerder al interessante albums uit op New Amsterdam Records. Favoriete track is voor mij Coryfee.

Theo Volk

Releasedatum : 25 oktober 2024 New Amsterdam Records

Website : https://www.charlottejacobsmusic.com/

Mance Robert : Achter de Wind

 


Na vijftien albums in het Engels gezongen te hebben, is Herman Temmerman’s nieuwe album Achter de Wind volledig opgenomen in het Gents dialect. Daar ben ik als liefhebber van zingen in je moerstaal heel blij mee. Zijn muziek komt nu nog meer bij mij binnen.

Herman zelf over de reden van zijn koerswijziging : “Ik had het gehad met telkens weer als “Americana” omschreven te worden: op den duur werd er gewoon niet meer geluisterd maar was de reactie: "Ht Roberts? Ah, ja: Americana”. Terwijl ik nooit in Amerika geweest ben en daar ook nooit naar toe wil. En dus leek het tijd om te stoppen. Tot een vriend me wees op de zeer natuurlijke manier dat een dialect vloeit: er zit een muziek in die wonderwel past bij mijn soort muziek (en per slot van rekening zingen die Amerikanen ook in hun dialect). En dus is er nu een volledig repertoire, en een plaat, in het Gents. Voor een jongen van de Gentse wijk Brugse Poort was dat een thuiskomen in een taal die altijd de mijne was.”.

De teksten zijn voor mij als grensbewoner vrij gemakkelijk te volgen, maar voor wie meer moeite heeft met zijn dialect, op zijn website zijn de teksten eventueel in gewoon Nederlands terug te vinden. Op Achter de Wind wordt Herman door louter klasbakken begeleid, die hij de Witte Roave noemt : Bart Vervaeck op gitaar en pedal steel, Nils De Caster op gitaar en lapsteel, David Broeders op drums, Serge Bakker op bas en Sara De Smedt op piano en orgel. Zij tillen de liedjes naar een nog hoger niveau.

Hun begeleiding is bijvoorbeeld bijzonder subtiel in het rustig voort meanderende liefdeslied Zijt in Al Mijn Wonden. Bij het uptempo Paris Nord begint de luisteraar ongemerkt mee te deinen. Nog swingender vind ik Ik è Ne Lange Reis Gemaakt, waarbij zijn begeleiders volledig los gaan. Ook de teksten van Herman in het Gentse dialect zijn uitstekend. De desolaatheid van een badplaats als Knokke-Heist buiten het seizoen wordt treffend omschreven in Duinbergen Blues (buite 't seizoen). Misschien is De Oasem van de Zomer wel mijn favoriete track van het album. Inspiratie voor het lied deed Herman op tijdens een fietstocht in de late herfst :

“De tijd was nooit van mij

Ook al dacht ik: hij gaat niet voorbij

& de adem van de zomer

Fluistert liedjes in mijn oor”

Hopelijk worden er in de toekomst nog vaker van dit soort fraaie liedjes in het dialect in zijn oor gefluisterd. In het verleden maakte Herman al de nodige fraaie albums in het Engels, maar Achter de Wind prefereer ik duidelijk boven eerder werk, simpelweg omdat hij mij nu nog dieper weet te raken. Deze prachtplaat is bij Herman zelf te koop, eventuele geïnteresseerden sturen een mailtje naar h.temmerman@telenet.be .  

Theo Volk

Releasedatum : oktober 2024 Independent

Website : https://ht-roberts.com/