De zeskoppige band The Nude Party werd geformeerd in 2012 op
Appalachian State University, North Carolina. In hun begintijd speelde deze
vriendengroep vooral favoriete garage rock nummers. Hun populariteit steeg snel
in Boone, omdat ze daar vaak in hun blootje in het Boone Party Palace speelden.
In 2018 tekenden ze voor New West en daarna ging het snel.
Tegenwoordig opereert de band vanuit New York, waar ze Jack
White, Arctic Monkeys, Ron Gallo, Black
Lips, Orville Peck en The Lemonheads tot hun fans mogen rekenen. Ook in Nederland
hebben ze de nodige fans en speelden ze al op het Best Kept Festival. Door het
geld wat men gespaard had, kon men een eigen studio bouwen en in alle rust
werken aan nieuwe muziek. Belangrijk was de ontmoeting met geluidstechnicus Matthew
Horner, die geweldige apparatuur had, maar geen studio. De band vroeg of men
zijn apparatuur mocht gebruiken.
Men besloot het derde album Rides On zelf te produceren. Het gebrek aan druk zorgde voor een
ongedwongen sfeer en veel spelvreugde in de studio, wat ook terug te horen is.
De band beschouwt Rides On zonder
enige twijfel als hun beste en meest organische album tot nu toe. Ieder bandlid
kreeg ook volop de mogelijkheid om een stempel op de uitvoering van de songs te
drukken. Het eindresultaat is een bijzonder relaxed album, die hun populariteit
zal gaan vergroten, ook in Nederland en gewoonmet kleren aan.
Lowri Evans en Sarah Zyborska zijn twee ervaren
singer-songwriters uit Wales, die samen de folk-roots band Tapestri formeerden
ondanks het feit dat ze ver van elkaar verwijderd wonen. De twee leerden elkaar
in 2019 heel toevallig kennen op het Festival Interceltique de Lorient (Lorient
Celtic Festival) 2019 in Frankrijk. Het ging snel met Tapestri, zo speelden ze
vorig jaar al op het hoofdpodium van het bekende Cambridge Folk Festival. Hun
handgemaakte debuut EP was daar trouwens een bestseller.
Tell Me World
heet hun volwaardige debuutalbum, waarop een eigen mix van folk, roots en
Americana te horen is. De meeste liedjes schreven de dames gezamenlijk. She’s a Lover werd geschreven door Lowri,
wat over haar moeder gaat en Genes
door Sarah, wat handelt over haar dochtertje.
Het duo is altijd op zoek naar ideeën voor liedjes en schrijven
altijd over de dingen die emotioneel met ons verbonden zijn. Zo gaat opener en
titelsong Tell Me World over de vaak
complexe aard en impact van huiselijk geweld. Ze schreven het na het zien van
de Netflix serie “Maid”. Waiting in the
Background gaat over de veranderende rol van de vrouw sinds de jaren
vijftig. Het eerste couplet geeft commentaar op de huisvrouw uit de jaren 50,
het 2e couplet over de carrièrevrouw uit de jaren 80, en het laatste couplet
gaat over henzelf, het maken van muziek en leven op hun eigen voorwaarden.
Crazy, Crazy Times
gaat niet over de pandemie, want het werd al in 2019 geschreven. Het handelt
echter over wereldleiders die slechte besluiten nemen. Come Alive heeft als thema het weer langzaam op alle vlakken
oppakken van je leven na de pandemie. Men schreef ook twee liedjes in het
Welsh, Y fflam (Open flame) en Atgofion (Sweet memories). Het laatste
nummer gaat over “hiraeth” een Welsh woord dat niet echt vertaald kan worden.
Het dichtst in de buurt komt “verlangen”, ver weg zijn van je huis of geliefden.
Geïnspireerd door de oudtante van Sarah die naar Amerika vertrok eind jaren veertig,
om nooit meer terug te keren naar Caernarfon, haar geboorteplaats, of haar
familie weer te zien.
“A great songwriter with a voice that can break your heart
at 30 paces” omschreef Ralph McLean van BBC Radio Ulster haar ooit. Met The Truth & Other Stories komt, mede
dankzij haar crowdfunders, de droom uit van deze sympathieke singer-songwriter
uit Noord-Ierland, opnemen in Nashville. En niet met de minsten. Geproduceerd
en gemixt door Neilson Hubbard in Skinny Elephant Recording, Nashville. Verder werkte
onder andere gitaristen Will Kimbrough en Doug Lazio en op fiddle Eamon
McLoughlin mee.
Brigids muziek spreekt al vele jaren aan bij veel
generaties. Ze is een getalenteerd verhalenverteller. Ze combineert folk,
country en jazz tot herkenbare verhalen over geluk, liefdesverdriet en de
menselijke conditie.
”A bit about the album... I was fascinated by the concept of
‘truth’ and intrigued by the concept of everyone having a different version of
their truth... a personal viewpoint, their own narrative, their own story. The
title plays a bit with shades of meaning - a ‘counter positioning’ if you like.
The ‘other stories’ may challenge the truth, but ‘the truth’ retains that sense
of the absolute. In the songs I hope to present the realities of different
characters through short stories. Over time and through the pandemic however,
different stories came to light and sometimes the focus would shift. Ultimately
though, I have been living with these stories and these characters for some
time now.”, aldus Brigid. The Truth &
Other Stories wordt door haar uitstekende begeleiders naar een hoger nivea
getild.
Sinds 2015 maken de in Westeremden woonachtige filosoof en
vogelaar De Jonge Boschfazant (tekstschrijver) en Meindert Talma (componist)
liedjes die ze elke maand zingen als slotlied in de maandelijkse Meindert &
Igor & De Jonge Boschfazant & Kesanova Show in de Kroeg van Klaas in
Groningen. In de coronajaren 2020 en 2021 kreeg de show onderdak in Vera en
vroegen het duo de instrumentale orgelband Das Audio Combo (André Dodde op
Hammond en andere toetsen, Jan Veenkamp op bas en Arnold Veenkamp op drums) of
die hen kon begeleiden.
Die samenwerking liep zo gesmeerd dat men onder leiding van Arjan
Spies (The Kik) in diens Studio Teepdek het debuutalbum Schandalig heeft opgenomen. De Jonge Boschfazant maakt als filosoof
songteksten die je niet vaak ziet. Ze kennen binnen- en buitenrijm en bestaan
uit twee soorten teksten: maatschappijkritische protestliedjes (het merendeel)
en human interest liedjes die gebaseerd zijn op de found footage methode.
De Jonge Boschfazant
struint zo nu en dan rommelmarkten en kringloopwinkels in de provincie
Groningen af voor fotoalbums, en foto's op oude laptops en smartphones. Hij
monteert vervolgens de gevonden foto's tot een clip waar hij een human interest
songtekst bij schrijft. Zie de clip van Eindelijk
vakantie.
Buiten eerder genoemde thema’s bezingt men ook de voorliefde
voor de cycle cross, die sinds de opkomst van Mathieu van der Poel en Wout van
Aert enorm aan populariteit heeft gewonnen. Men schijnt het veldrijden al lang
te volgen want het nummer is zowel een eerbetoon aan Mathieu als diens vader Adri. Het nummer dateert trouwens al van zo'n zes jaar geleden, maar werd opnieuw in een niewe versie opgenomen. In veertien songs schetsen de heren op Schandalig
hun bijzonder scherpe blik op onze hedendaagse maatschappij. Schandalig
verschijnt zowel digitaal als in een luxe CD uitgave inclusief een prachtig
boekwerk met prenten, ontworpen door Edd Simons.
De zomer van 1976 was lang, droog en heet. Voor mij was het
dat jaar een extra lange vakantie omdat ik eindexamen voor de middelbare school
had gedaan. Het was de tijd dat de populariteit van Bob Dylan naar zijn
hoogtepunt aan het groeien was. In januari 1976 verscheen zijn album Desire. Het protestnummer Hurricane werd mij eerste kennismaking
met zijn muziek. Het was in eerste instantie vooral het meeslepende, intense
vioolspel van Scarlet Rivera wat mijn aandacht trok. Enige tijd later las ik
waar Hurricane over ging. Over de tweemaal
ten onrechte voor drievoudige moord veroordeelde bokser Rubin Carter. Gedurende
1975 had Dylan Carter in de gevangenis bezocht en werd door fans aangemoedigd
er een lied over te schrijven. Het zou een van zijn meest populaire songs
worden, en terecht, want de tekst is briljant. Door de openingsregels wordt de
luisteraar meteen het nummer ingezogen :
“Pistol shots ring out in a barroom night
Enter Patty Valentine from the upper hall
She sees a bartender in a pool of blood
Cries out 'My God, they've killed them all!' “
De rest van het nummer is een samenvatting van de
gebeurtenissen die leidden tot Carters gevangenschap, en hoe hij in wezen werd
ingeluisd door de racistische politie ("We want to pin this triple murder
on him/He ain't no Gentlemen Jim"). In de tekst werd ik vooral geraakt
door de onrechtvaardigheid die eruit naar voren komt. Toen kon ik al heel erg
slecht tegen onrechtvaardigheid in welke vorm dan ook. Het leidde er zelfs toe
dat ik mijn leraar Engels vroeg of ik de song als gedicht op mijn lijst mocht
zetten voor het mondeling. Tot mijn grote verbazing mocht dat en ging mijn
mondeling er uiteraard over. Een paar jaar terug kocht ik het album, na het
heel lang niet gehoord te hebben op cd. Opnieuw dook ik in het levensverhaal van
Rubin Carter, een van de beste middengewicht boksers ooit. Carter werd geboren
in Clifton, New Jersey. Het toeval wil dat de broer van mijn oma van vaders
kant de laatste twintig jaar van zijn leven daar woonde, waardoor het nummer voor
mij nog een extra dimensie kreeg. In 1985 werd Carter vrijgelaten zonder
vrijspraak. De rest van zijn leven zou Carter zich gaan inzetten voor onschuldig
veroordeelden. In 1999 kwam een film uit over Carters leven, “The Hurricane”,
waarin acteur Denzel Washington de hoofdrol vertolkte.
Wat de Rotterdamse singer-songwriter Oliver Pesch en ik
gemeen hebben is dat we allebei een Duitse achternaam hebben. De zijne verwijst naar het plaatsje Pesch nabij Keulen. Aangezien ik geen radio luister
was het aan mijvoorbij gegaan dat zijn doorbraaksingle
Shelly “Topsong” was op NPO Radio 2
en frequent te horen was bij 3FM en Radio
Veronica. Het gaat trouwens over een neerslachtige man die op de een of andere
manier in een liefdesaffaire belandt. Toen iemand met een bijzonder goede
smaak, Leo Blokhuis, hem een veelbelovend talent noemde was mijn interesse meer
dan gewekt.
Op zijn dertiende wist Oliver al dat hij singer-songwriter
wilde worden, zijn eerste liedjes schreef hij reeds op zijn elfde. Op zijn
zestiende werd hij al toegelaten tot de Rockacademie in Tilburg, waar hij vier
jaar later afstudeerde. Zijn debuut lp Kid
With the Dice neemt de luisteraar mee op reis door Olivers eigen
familiegeschiedenis en de menselijke geschiedenis in het algemeen.
Oliver vindt inspiratie bij goede verhalenvertellers uit het
verleden en heden. Denk aan Jack Kerouac, John Irving en Emily Brontë. En bij
songwriters als Bob Dylan, Lennon & McCartney, Joni Mitchell, Jackson Browne,
Tom Petty, Paul Simon en verrassend ook bij Blake Mills. “Ik luister altijd
naar songwriters die op zoek zijn naar originele manieren om verhalen te
vertellen, of het nu via muziek of teksten is. Het arrangement moet zijn eigen
verhaal vertellen. Ik vind het belangrijk dat nummers een goed doordacht
concept hebben”, aldus Oliver.
Over arrangementen gesproken, hij kreeg hulp bij het arrangeren
van de smaakvolle strijkers gespeeld door The Dutch String Quartet van
misschien wel Neerlands beste arrangeur Reyer Zwart. Een ongelofelijk druk
bezet man, gezien diens vele werkzaamheden voor het Excelsior label.
Voornamelijk brengt Oliver zijn eigen inventieve versie van
West Coast Americana. Maar blijkt tot mijn grote genoegen ook interesse in folk
te hebben, getuige de song Sheila &
Andy. Het eerste gedeelte is geleend van de traditional Mary and the Soldier, wat vooral bekend
werd dankzij de versie van Andy Irvine en Paul Brady op hun folk klassieker Andy Irvine & Paul Brady uit 1976.
De Andy in de titel is dan ook daadwerkelijk een verwijzing naar Andy Irvine.
Overigens steelt in dit liedje snarenwonder Bertolf Lentink de show, van wie ook
een Americana album in de pijplijn zit.
Ook producer Dave Menkehorst (Bertolf, Roosbeef, Hennie
Vrienten) speelde een belangrijke rol, hij zorgde voor een uitstekende balans
tussen ambitie en het spelen uit de losse pols. Oliver beschikt trouwens over
een bijzonder prettig stemgeluid. Kid
With the Dice is een buitengewoon sterk debuutalbum van een uitzonderlijk
getalenteerd muzikant, waarvan we in de toekomst veel meer zullen gaan horen.
De releasetour start trouwens vlakbij zijn nieuwe huis.
The Vices is een Nederlandse rockband uit Groningen, gevormd
in januari 2019. De band bestaat uit Floris van Luijtelaar (zang/gitaar),
Jonathan Kruizenga (orgel/gitaar), Simon Bleeker (bas) en Mathijs Louwsma
(drums). Wat goed is komt snel luidt het bekende spreekwoord en is zeker van
toepassing op The Vices.
Sinds hun album Looking
For Faces uit 2021 enorme stappen gemaakt door meerdere support shows in de
Ziggo Dome te hebben gespeeld en onder andere een show op Sziget festival. Afgelopen
maand is de laatste single van The Vices verschenen, genaamd Never Had to Know. De track werd de Mega
Hit van 3FM én de Kink XL bij Kink. Eerder werden ze verkozen tot 3FM Talent en
waren ze als huisband te zien in talkshow M op NPO 1.
“Dit tweede album gaat over het vinden van je eigen stem in
een wereld met veel smaken en meningen”, aldus zanger-gitarist Floris van
Luijtelaar. Unknown Affairs werd door dit uitgangspunt allesbehalve een
commerciële plaat. De Groningers geven je in elf tracks een eerlijk,
persoonlijk beeld van hun kijk op de wereld. Ze vertellen wat zij belangrijk
vinden in hun muziek.
Elk bandlid heeft een eigen smaak waardoor het een bijzonder
gevarieerd album is geworden. Van indiepop, garagerock, britpop, surf tot zelfs
samba invloeden (Lay Down, Stay Down).De komende Nederlandse shows zijn helaas al
uitverkocht, voor het concert in de Charlatan in Gent zijn nog kaarten.
Jarenlang bleef het stil rondom Tom Ovans, zodat
hij van mijn radar raakte, en nu, begin 2023, verscheen onaangekondigd The
Cure. Zijn 15de titel kunnen we lezen op zijn homepage. Hij lijkt er
na periode van radiostilte (weer?) zin in hebben! Want je treft maar liefst
zeventien nummers aan op dit album. The Clouds are hanging heavy above the Paradise
Motel is de openingszin van zijn album. Daarmee bedoelt hij donker
gesternte boven Amerika. De muziek van Tom Ovans kan een aanslag zijn op een onverhoedse
luisteraar. Hij is één van die artiesten die qua invloed in de slipstream zat van
Bob Dylan, echter hij heeft daarbij zijn wijze van uitvoeren bijna niet
veranderd. Hij klinkt als Dylan in de jaren zestig, en heeft wat zang betreft overduidelijk
overeenkomsten met de bejaarde meester. Ondanks de referentie naar Bob Dylan
ben ik Tom Ovans door de jaren heen blijven waarderen. Net als bij iemand als
Tom Pacheco, zijn deze twee mannen interessant genoeg gebleven om naar te
luisteren. Maatschappijkritische poëzie, binnen die noemer valt zijn oeuvre.
Gelukkig is er naast nodige kommer en kwel, ook perspectief te vinden.
Het is een eenmansband. Tom verzorgt niet
alleen de gitaarpartijen en zang, hij is ook verantwoordelijk voor bas,
percussie en mandoline. Het album verschijnt in principe slechts digitaal. Er gaat
geen vinylplaat of cd komen. Teksten vind je terug op zijn site. Thema’s die
passeren zijn; de liefde, scheiding, ouder worden, sterfelijkheid, outlaws, en
wat al niet meer. Tom laat zijn hart spreken voor de groep liefhebbers die hem volgt.
Een groep die enerzijds afneemt, maar het zou mij niet verbazen dat hij een
jongere lichting ook aanspreekt. Mocht je tot die laatste categorie behoren,
dan zou ik je aanraden Spotity erop na te slaan. Wellicht valt Tom Ovans bij je
in de smaak.
Rein van den Berg
Releasedatum : 6 januari 2023 NSR Sound Recordings
De vroegste cd’s van Slaid Cleaves draai ik
weliswaar amper meer, maar hij staat bij mij wel te boek als een artiest die zelden
teleurstelt. Juist zijn latere cd’s ervaar ik als uitermate sterk, en ze
blijven uitermate plezierig om naar te luisteren. Dus zonder een noot te hebben
gehoord, raakte ik meteen enthousiast toen de komst van Together Through the
Dark werd aangekondigd. Als de kippen erbij. Helaas wederom zo’n artiest
waarvoor geen distributie is voorzien op dit continent. Gelukkig dat Lucky Dice
nog steeds het risico durft op te zoeken en in de bres springt voor van oudsher
gewaardeerde musici als Slaid Cleaves. Blij dat Sandra en Luciano een vrachtje
exemplaren hebben ingekocht voor Americana-minnend Nederland. Stiekem hoop je
dan dat ze onderling een quotum hebben afgesproken, dat wanneer het de moeite
loont om iemand als Slaid naar ons land te halen voor live voorstellingen. Ik
mocht hem en zijn band graag in de weer zien. Maar dat is vooruitlopen op
dingen die wellicht niet gaan plaatsvinden. Het album is ondertussen een feit,
en het is een beauty geworden. Mooie verhalende songs als Arnold Nash, iemand
die niet in staat is om te ontsnappen van zijn tweede natuur.
De meeste nummers werden geschreven door
Cleaves in co-write met iemand anders. Regelmatig komt de naam van Rod Picott
voorbij, maar ook zag ik Adam Carroll, en Terri Hendrix. Musici waarvan ik in
een ver verleden ook wel eens iets kocht. Verhalend zijn de thema’s, herkenbaar
aan zijn eerder werk. Er is droefheid in de hoek waar de klappen vallen,
terugval en veerkracht. Daarvoor hoef je tegenwoordig niet uitsluitend in
Amerika te zijn. Er is genoeg dichtbij. Muzikaal klinkt het spat zuiver, en
hoor ik uitsluitend degelijkheid. Daarvoor is medeverantwoordelijk Scrappy Jud
Newcomb. Slaid Cleaves is als vanouds met zijn troostrijke liedjes. We kunnen
leren van het verleden, opstaan en terugkrabbelen. Er is genoeg wat de moeite
waard is om je sterk voor te maken. Alleen makke schapen accepteren hun lot.
Ook op hun nieuwe plaat is weer duidelijk dat Death And
Vanilla’s pop uniek is en zoals op voorgaande albums nauwelijks in een hokje
valt onder te brengen. Flicker is
moderne reflectie op de stuurse post-ironische deconstructieve wereldcrisis en
niettegenstaande levert dat een gerevitaliseerde mix op van dub reggae, de
motorische kant van Can, de modulerende meanderingen van Philip Glass en de
dromeriger kant van The Cure. En doe daar gerust nog wat Spiritualized, Talking
Heads en Brian Eno bij. En altijd hoor je de inspiratie: soundtracks uit de
sixties en seventies, library music, kosmische muziek, Franse zuchtmeisjes
ye-ye pop, plus een handvol Zweedse popmonumenten. Het intrigerende
dreampopalbum van deze band uit Malmö, Zweden zal verkrijgbaar zijn op cassette,
cd, vinyl en gekleurd vinyl.
Theo Volk
Releasedatum : 17 maart 2023 Fire Records/De Konkurrent
.jpg)
