Vervolgens bekoelde mijn voorliefde voor haar muziek behoorlijk door het in mijn ogen zeer matige Alela Diane & Wild Divine. Zonder grote verwachtingen begon ik het nieuwe album About Farewell te beluisteren. Mijn enthousiasme begon bij de eerste maal luisteren allengs te groeien. Vooral bij de nummers Hazel Street en Black Sheep. Na een fiks aantal keren luisteren is mijn enthousiasme tot zeer grote hoogten gestegen.
Allereerst zijn daar de prachtige verhalende teksten. Zonder cliché's brengt zij haar gedachten onder woorden. Bij de opener Colorado Blue weet zij de luisteraar al haar wereld binnen te trekken. Normaal gesproken zijn teksten voor mij niet uiterst belangrijk maar bij Alela Diane zijn ze absoluut van een grote meerwaarde. Zozeer zelfs dat ik mijn verbeeldingskracht de vrije loop laat gaan en dat gebeurt zeer zelden bij mij. Muzikaal gezien is er in mijn ogen en oren veel te genieten. Het zijn songs die zeer snel aan kracht winnen, refreinen die in je hoofd gaan zitten, doordat Alela op een positieve manier gebruik maakt van herhaling en aparte intonatie.
De arrangementen zijn ook geweldig. Vooral het gebruik van de fluit is een geweldige toevoeging. Tot slot is daar natuurlijk ook nog de prachtige, melancholische stem van Alela. Hoogtepunten noemen heeft geen zin. Wanneer een album zo mooi is hoeft een recensie volgens mij niet lang te zijn. Gewoon gaan luisteren en laat u meevoeren door dit schitterende en zeer verslavende album!