Al bijna twee decennia duurt de succesvolle muziekcarrière
van de Noorse blues en rock muzikant Amund Maarud. In de loop der jaren was hij
frontman van The Grand, Morudes, Amgale Temple, Amund Maarud Band en had ook nog eens een
solocarrière. Vele malen werd hij voor de Noorse Grammy Awards genomineerd. Al
geruime tijd stond op zijn verlanglijstje het maken van een album met de
gerenommeerde Noorse band Lucky Lips, in 2017 verkozen tot de beste bluegrass
band van Europa. Na lang erover praten gaat met Perfect Stranger nu eindelijk zijn droom in vervulling. Het album
maakt duidelijk dat Amund veelzijdiger is dan hij tot nu toe liet zien. Van de
negen liedjes schreef hij er drie alleen. Drie met een van zijn beste vrienden,
de zanger en liedjesschrijver Jace Everett uit Nashville. Een avontuurlijk
heerschap, een typisch geval van twaalf ambachten en dertien ongelukken. Naast onder
andere ober en fotograaf was hij ook slootgraver en truckwasser, totdat zijn
muziekcarrière succesvol werd. Hij kreeg twee grote hits, Your Man, geschreven met Chris Stapleton en Josh Turner. Zijn
liedje Bad Things werd de thema song
voor de HBO serie True Blood. Nog opmerkelijker vind ik het samenwerkingsverband
voor de overige drie liedjes met de Noorse liedjesschrijver en producer Kim
Edward Bergseth. Diens grootste bekendheid verwierf hij met het produceren van
Alexander Rybak’s debuutalbum Fairytales.
Rybak won in 2009 met het tenenkrommend slechte liedje Fairytales het Eurovisiesongfestival. Gelukkig levert deze samenwerking mooiere nummers op. De titelsong en Don’t Tell Me How to Spend My Time
hebben een vrolijke, Caribische sfeer en in Translate
My Instructions klinkt Amund erg soulvol. Met Jace componeerde hij de twee
catchy songs Change of Heart en My Guitar en Indian Butterfly, waarin wat bluegrass elementen te horen zijn. Daydream en Going Home schreef hij alleen en zijn mooie, ingetogen liedjes.
Laatstgenoemde is een mooi duet met zangeres Malin Pettersen. Het beste wordt
wat mij betreft tot het laatste bewaard. De traditioneel aandoende afsluiter Carry Me begint zeer opzwepend, je hoort
hier duidelijk een ervaren groep aan het werk, die het nodige spelplezier
uitstraalt. Het tweede deel is echter heel ingetogen en sensitief. Het
gitaarspel is hier van buitengewone schoonheid. Je zou Carry Me enigszins kunnen vergelijken met Oh Well part 1 en 2 van Fleetwood Mac. Samen met het ervaren Lucky
Lips levert Amund met Perfect Stranger
zijn meeste veelzijdige album uit zijn oeuvre af. De samenwerking met Lucky
Lips lijkt me dus eentje om te bestendigen. Maar voorlopig heeft Amund het druk
met andere projecten, zijn platenlabel en concerten, zoals bijvoorbeeld in november
in de beroemde Royal Albert Hall met andere Noorse bluesgiganten als Bjørn
Berge en Knut Reiersrud.
Theo Volk
Releasedatum: 8 februari 2019 Snaxville Recordings
Website: https://www.amundmaarud.com/