Al enige maanden terug verscheen Water Became Wild van Sara Forslund. Deze release werd gelukkig
door Marc, een van mijn vele tipgevers, onder mijn aandacht gebracht, anders
was hij meer dan waarschijnlijk onbekend voor mij gebleven. Het is uitgebracht
op het kleine Nederlandse Volkoren label, die alleen maar producten van hoge
kwaliteit op de markt brengt, waar men volledig achterstaat. Sara Forslund is
een singer songwriter die geboren is in Borgvattnet, een klein plaatsje in het
hoge noorden van Zweden, maar tegenwoordig woonachtig in Stockholm. Ze startte
overigens in 2000 als dichteres, nadat haar vader aan de gevreesde ziekte was
overleden en zij een uitlaatklep zocht voor haar emoties. Favoriete dichters
van haar zijn onder anderen John Keats en Sylvia Plath. Het boek The Bell Jarr
van laatstgenoemde was overigens het onderwerp op Hypoxia,
de laatste cd van Kathryn Williams. In 2010 werd de dichtbundel Hugg mig Kärlek
van haar uitgegeven.
Vervolgens werd het ook tijd voor een muzikale carrière in
de folk/drone band Birch and Meadow, die in 2013 Butterflies And Graves uitbracht. Het zien van een optreden van de
Schotse singer-songwriter Gareth Dickson maakte in 2012 grote indruk op haar,
vooral diens dromerige, ingetogen stem. Dát was wat zij ook wilde, haar liedjes
op fluisterwijze brengen. De twee maakten kennis en vervolgens liet Gareth Sara
de muziek horen van zijn grote voorbeeld Nick Drake. Ook diens muziek bracht
Sara inspiratie, want zeer snel volgde de eerste songs voor Water Became Wild. Na David Åhlén is Sara de tweede Zweedse act op Volkoren. David Åhlén speelt een belangrijke rol, want hij produceerde en
arrangeerde zeven van de songs samen met Sara (de overige drie door Gustaf
Spetz)Bovendien was hij en zijn familie gastheer tijdens de opnames. De cd
staat vol met verstilde, melancholische liedjes. Belangrijke rollen zijn
weggelegd voor cello, trompet en piano. Op Morning
is leaving wordt ze alleen begeleid door piano. Het had geschreven kunnen
zijn door iemand als Virginia Astley of Agnes Obel. De geest van Nick Drake
waart rond in Under the Sun. In Did You Ever, Tree of Dreams en Singing me
through wordt de sfeer voornamelijk bepaald door een trompet. Als je deze
nummers hoort vraag je jezelf af, waarom dit instrument zo weinig wordt
gebruikt in de folk muziek. Fans van bijvoorbeeld Fernhill en Sarah McQuaid’s
cover van John Martyn’s Solid air,
weten hoe mooi dit instrument kan zijn.
De cellopartijen van Svante Henryson zijn wonderschoon en vormen een
duidelijke meerwaarde.
De cd is voorzien van prachtig artwork en een
tekstboekje. Op de binnenhoes wordt Albert Camus geciteerd, haar favoriete
schrijver. Het is overigens muziek die langzaam maar zeker onder de huid
kruipt. Vooral geschikt om ’s avonds laat of ’s morgens vroeg te beluisteren en
helemaal in op te gaan. Iets wat ik zeker nog vaak zal gaan doen in de komende,
donkere wintermaanden!
Releasedatum: 28 mei 2015 Volkoren
Website: http://www.saraforslund.com/