Op haar tiende had Elías Cosenza Krell al heel wat
verhuizingen achter de rug. Geboren in Freiburg, Duitsland, waar ze drie jaar
woonde, vervolgens vijf jaar Engeland, daarna zes maanden Griekenland en tot
slot een jaar in Mexico. Hierna vestigde het gezin zich definitief in Chicago.
Overigens was Elías geen “army brat”, maar een “university brat”, haar vader
was namelijk een filosofieprofessor. Elías heeft zelf ook een universitaire
graad, een Ph.D. in performance studies, maar volgde ook nog een aantal andere
studies. Op het Dartmouth College, New Hampshire, geeft ze onderricht in Latin
American, Caribbean & Latino Studies. Ze publiceert artikelen en is bezig
met het schrijven van een boek. Een druk en veelzijdig baasje dus. As Eli is inmiddels haar vierde album.
Muzikaal gezien is ze ook erg gevarieerd en tapt ze uit diverse genres. Pop,
folk, jazz tot aan klassieke en Latijns-Amerikaanse invloeden. Haar stem is als gevolg van hormoonbehandeling
lager geworden. Zo’n vijftien jaar geleden zong ze met haar sopraan nog
operarepertoire. Ze gebruikt haar stem op een speciale manier, ze varieert in
hoogte maar ook in het aanhouden van de noten. Ze schrijft zowel erg
persoonlijke liedjes als fictieve nummers. Vaak zijn de teksten erg grappig,
maar soms ook schrijnend, zoals in Too
Old for You:
this old crunchy feeling inside
the amnesia rolling in to then subside
like an old friend come to stay
it’ll only be here a few days
cuz you’re never young to fall apart
til you’re too old to have a broken heart
Overigens is de melodie erg vrolijk, met een hoofdrol voor de
klarinet van Tony Aiello. Een stuk melancholischer klinkt All of Us, wat voorzien is van een heerlijk koortje en klokkenspel
bespeeld door Elías zelf. Een van mijn grote favorieten is Say Hello, met name door de zwoele, optimale zang. Bijzonder knap
is Call Me Crazy, waarin ze even
gebruik maakt van jodeltechniek. Bijzonder catchy en grappig is High School Boy. Naast eigen werk brengt
ze ook een paar covers, gelukkig geen afzaagde van een van haar helden als
Prince, maar een paar veel minder bekende. Erg obscuur is het vijftig jaar oude
Under My Embrella geschreven door Billy
Vera en Chip Taylor voor Harry’s Group. Het heerlijke orgeltje roept bij mij
associaties op met de muziek van Eleni Mandell. De andere cover is nog beter
gekozen, het Argentijnse lied Canción de
las Simples Cosas,bekend geworden door Chavela Vargas en Mercedes Sosa.
Latijns-Amerikaanse muziek zit namelijk in haar genen, haar moeder komt uit
Honduras en is een afstammeling van de Maya’s. Ondanks het feit dat ik het
Spaans niet machtig ben weet het liefdesliedje Canción de las Simples Cosas mij diep te raken, en niet alleen door
de zang. De akoestische begeleiding door Karl Allweier is buitengewoon fraai.
Gelukkig is het niet het enige Spaanstalige liedje, haar eigen Horizonte is niet veel minder. Haar
Spaantalige repertoire wordt erg gewaardeerd, onder anderen in Mexico, waar ze
deze zomer tien concerten gaat geven. Ze zou ter afwisseling ook niet misstaan
op de jaarlijkse Antilliaanse feesten in het Belgische Hoogstraten, het
grootste festival in Europa op het gebied van Latijns-Amerikaanse muziek. In
korte tijd is As Eli mij erg dierbaar
geworden.
Theo Volk
Releasedatum: 28 april 2017 Eigen beheer
Website: http://www.eliaskrell.com/