Hij mag dan intussen eenenzeventig jaar zijn, maar Doug
MacLeod spreekt nog steeds een hartig woordje mee in de akoestische blues.
Sterker nog, hij viel de laatste jaren de nodige keren in de prijzen in zijn muziekcategorie.
Terecht, want zijn drie voorgaande albums voor Reference Recordings, waren alle
drie bijzonder fraai. Ook in Nederland wordt hij op juiste waarde geschat, want
tussen 2002 en 2008 bracht hij vier albums uit op het Nederlandse Black &
Tan Records. Zijn laatste cd’s worden volgens een beproefd recept gemaakt. Ten
eerste wordt hij begeleid door zijn uiterst ervaren ritmesectie, bestaande uit drummer
Jimi Bott en bassist Denny Croy. Ten tweede maakte hij gebruik van
geluidstechnicus “professor” Keith Johnson, die weer zorg draagt voor een
directe en trefzekere registratie. Doug houdt namelijk van een eerlijke
vastlegging, dus maakt geen gebruik van correcties. Ook zoon Jesse is van de
partij. Hij wordt muzikaal gezien regelmatig vergeleken met Chris Stapleton,
Jason Isbell en Amos Lee. Jesse schreef mee aan het titelnummer van Breaking the Chain, een lied met een
grote emotionele lading. Doug werd namelijk in familiekring misbruikt. Hij ging
hier later voor in therapie, want het gebeurt vaak dat personen die misbruikt
zijn, later zelf misbruiker worden. Dat wilde Doug ten koste van alles
voorkomen. De overige onderwerpen zijn nogal gevarieerd, van een liedje over
poseurs, het eenzame gevoel van een verloren liefde, je uitleven op een
zaterdagavond tot aan een ode aan Tampa Red. Bij de cd zit ook deze keer weer
een informatief boekje. Doug is gewoon verder gegaan waar hij gebleven
was, en dat is uitstekende platen maken
en zo te horen kan hij daar nog een behoorlijke tijd mee door.
Theo Volk
Releasedatum: 7 juli 2017 Reference Recordings
Website: http://doug-macleod.com/
Doug MacLeod live:
13-11 UTRECHT: Parelsessies
23-11 ROTTERDAM: Café De Ouwehoer
24-11 LUIK (B): Cinéma Le Parc (Les Grignoux)
25-11 OOSTBURG: The Lane
27-11 EINDHOVEN: Meneer Frits
28-11 GELDERMALSEN: De Pluk