Drie decennia lang al gaan de albums van de zestigjarige
Noorse zangeres Kari Bremnes in haar thuisland als warme broodjes over de
toonbank. Haar carrière volg ik sinds de Olympische Winterspelen van 1994 in
Lillehammer, waar Bremnes tijdens de opening zong. Vrij laat kwam haar
muziekloopbaan op gang, eerst werkte ze in een psychiatrisch ziekenhuis en
volgde ze tegelijkertijd een studie Noorse taal en cultuur aan de Universiteit
van Oslo. Daarna werkte ze nog enige jaren als journalist om zich vervolgens volledig op de muziek te storten. Bremnes zingt in het Noors, slechts eenmaal waagde
zij een meer dan geslaagde poging in het Engels. Op het schitterende Norwegian Mood herinterpreteert zij een
aantal van haar eigen nummers. Het album behoort tot mijn dierbaarste cd’s in
mijn collectie. Zij beschikt over een prachtige stem, waar ze menigeen diep mee
weet te ontroeren. In de loop der jaren heeft ze geheel eigen stijl weten te
creëren, die zich ergens beweegt tussen folk en pop, af en toe overgoten met
een toefje elektronica. Haar albums stellen nooit teleur. Deze keer was het
voor de fans wel vijf jaar wachten op Det
Vi Har, waarop haar vertrouwde geluid weer te horen is. Live is zij ook
geweldig, wat ze ondermeer bewees met het fraai opgenomen album Reise. Naast eigen land is zij vooral
erg populair bij onze oosterburen. Zover ik weet heeft ze nog nooit in ons land
opgetreden, dat zou wat mij betreft dringend eens moeten gebeuren. Voor wie
haar muziek nog niet kent, raad ik aan om als eerste het Engelstalige Norwegian Mood te beluisteren.
Theo Volk
Releasedatum: 8 september 2017 Månestein
Website: http://www.karibremnes.no/index.php