Het is een klein wonder dat Zachary Richard nog steeds
muziek maakt en platen uitbrengt. In 2010 kreeg hij een beroerte, waarna hij
twee jaar moest revalideren. Zijn eerste album High Time verscheen reeds in 1972 en sindsdien bracht hij meer dan
twintig albums, veelal in eigen beheer, uit. Daarnaast schrijft hij gedichten
en kinderboeken. Zoals altijd is de invloed van de zydeco in zijn muziek nooit
ver weg, ook niet op Gombo. Zydeco,
de muziek van de oorspronkelijk uit Canada afkomstige Cajuns. Het is dan ook niet
zo vreemd dat in een nummer als Le
Ballade D’Émile Benoît de vergelijking zich opdringt met Bruce Cockburn. Zachary
Richard is niet voor niets erg populair in het Franstalige gedeelte van Canada,
waar hij een aantal gouden platen kreeg uitgedeeld. Bovendien werd hij daar gedecoreerd
met de hoogste Canadese onderscheiding, Order of Canada. Op Gombo handhaaft hij zijn beproefde
methode, de helft van de songs is Franstalig en de andere Engelstalig. Voor
degenen die de Franse taal niet machtig zijn, op zijn website heeft Zachary ze
vertaald naar het Engels, maar ook de Engelstalige liedjes naar het Frans. De
titel van het album is natuurlijk een verwijzing naar de meest gangbare
maaltijd in Louisiana, Gumbo. Een gerecht bestaande uit ingrediënten uit vele tradities.
Hetzelfde geldt voor de muziek op dit album. In de jaren zeventig en tachtig
maakte Clifton Chenier de zydeco erg populair, anno 2017 laat Zachary Richard
horen dat het genre nog steeds het beluisteren meer dan waard is.
Theo Volk
Releasedatum: 22 december 2017 Eigen beheer