Low Lily - 10,000 Days Like These


De mens is een gewoontedier. Zo heb ik de hebbelijkheid om voordat ik tot luisteren overga, eerst de credits grondig te bestuderen. Die credits van 10,000 Days Like These waren veelbelovend. Daar prijken de namen op van niet de minsten, Greg Liszt en Corey DiMario van Crooked Still, Stefan Amidon van the Sweetback Sisters. En ook nog eens Dirk Powell, niet alleen een van de allerbeste banjospelers ter wereld, maar recent ook verantwoordelijk voor de productie van de albums van Rhiannon Giddens en Kyle Carey. Op dit album speelt hij niet alleen banjo op de titelsong maar maakte hij ook de master. Low Lily is een trio afkomstig uit New England, dat bestaat uit Liz Simmons (zang, gitaar), Lissa Schneckenburger (zang, viool) en Flynn Cohen (zang, gitaar, mandoline). Maar hun wieg had net zo goed in “Old England” kunnen staan, want de opener is de Engelse traditional Sovay, ooit vereeuwigd door Martin Carthy. Hier is de tekst echter van de hand van Liz. Ze kreeg de traditionele muziek uit het Verenigd Koninkrijk en Ierland met de paplepel ingegoten dankzij haar moeder, die ze geregeld zong. Ze studeerde in 2005 af aan Goddard College, waar ze inheemse muziek uit de jaren twintig en dertig studeerde. 10,000 Days Like These is meer geworden dan alleen putten uit de oude traditie. Zo is er een heerlijke versie te vinden van Rock of Ages van Gillian Welch en David Rawlings. Brothers in Arms van Dire Straits wordt ook volledig naar hun hand gezet. De tweede helft van de liedjes, voornamelijk gevuld met eigen werk, bevallen me het beste. Op Hope Lingers On, met positieve boodschap, begeleiden ze zichzelf alleen met handgeklap. Mijn favoriet is het prachtig door Lissa gezongen Good, Bad, Better. Overigens krijgen alle drie volop de ruimte om vocaal te kunnen excelleren. 10,000 Days Like These is een staalkaart van eigen werk, covers en traditionals.   
Theo Volk
Releasedatum: 16 maart 2018 Mad River Records