Derrick van Schie is een door de wol geverfde muzikant en singer-songwriter. Aan het begin van de eeuwwisseling maakte hij deel uit van de Tilburgse rockband Wealthy Beggar, welke zo’n vijf jaar successen boekte. Men speelde in die tijd onder ander op Lowlands en Pinkpop. Andere wapenfeiten van Derrick waren onder andere een soloalbum onder de naam Dearhunter en vrij recent maakte hij deel uit van de americanabands Broken Sun en The Jaydees. Van deze bands recenseerde ik respectievelijk de uitstekende albums On en Dandelions.
Begin dit jaar richtte Derrick samen met oud Wealthy Beggar collega Niels Verweij Poor Man Richie op. Samen werkten ze de door Derrick geschreven liedjes verder uit. Men had voor ogen om blue-eyed soul te gaan maken, met invloeden uit rock, psychedelica en americana.
In de volgende fase riep men de hulp in van de veelzijdige muzikant en producer Dave Menkhorst. Deze maakte als muzikant onder andere deel uit van Vreemde Kostgangers en Sir Yes Sir en produceerde albums van Roosbeef, Helge, Roald van Oosten en Henny Vrienten. Bij Poor Man Richie vervult hij zowel de rol van drummer als uitstekende producer. Verder riep men de hulp in van Maarten van Damme (Racoon, Wende, Drive Like Maria), Eva van Pelt, Alban Sarens (Sir Yes Sir) en Tom Sikkers (Wealthy Beggar, Brotherhood Foundation).
Bij mijn recensie-exemplaar ontving ik interessante track by track informatie van Derrick. Zo vermeldt hij bij de song What It Takes (to Love You), dat een vriend van hem bij het horen ervan meteen aan Bill Withers moest denken. Terwijl ik juist meteen aan Steely Dan moest denken, vooral door het toetsenwerk. Steely Dan blijkt een van zijn favoriete groepen te zijn en was volgens hem zeker een inspiratie voor arrangementen en arrangementen. De invloed van Steely Dan hoorde ik trouwens ook duidelijk terug in het fraaie Sometimes When It Hurts en Help to the People.
De songs zijn over het algemeen autobiografisch zoals Oh My Baby, daarin blikt hij terug op zijn muziekbeleving in de jaren tachtig. “Ik ben opgegroeid met de muziek van de jaren tachtig. Vrijdagmiddag nam ik op een cassettebandje mijn favoriete songs van de Top 40 op en hoopte dat Lex Harding er niet te veel doorheen zou praten… De gated reverb op de snaredrum is een vette knipoog naar alles wat goed en slecht was aan de eighties, van Talk Talk tot Taylor Dane”, aldus Derrick.
Beautiful Girl blijkt een ontroerende ode aan zijn dochter, waarin hij bekent dat hij haar onvoorwaardelijk zal blijven beschermen voor de boze buitenwereld : “I’ll protect you from scars and love you ‘til I die”. Het album werd reeds vooruit gesneld door de aanstekelijke, uptempo en radiovriendelijke single Gone for the Summer, welke al op de nodige belangstelling mocht rekenen. Maar zeker zo aanstekelijk is het fraaie duet van Derrick met Eva van Pelt in YMMFSG.
Het album verschijnt via Yazmine Park en wordt de dag voor de release exclusief gepresenteerd aan het thuispubliek in een reeds uitverkochte Paradox. Your Mind Is Like Mine heeft de afgelopen tijd een behoorlijk verslavende uitwerking op mij gekregen en is daardoor tot mijn favoriete albums van 2020 gaan behoren.
Theo Volk
Releasedatum
: 11 december 2020 Yazmine Park
Website : https://www.facebook.com/poormanrichie/