Tot mijn schande had ik tot op heden nog geen stukje geschreven over het fantastische In and Out of the Light. En dat ondanks het feit dat ik het intussen grijsgedraaid heb. De fans moesten overigens vijf jaar wachten op het achtste album van Peter Milton Walsh. Vorig jaar werd het wachten verzacht door het fraaie live, in Frankrijk opgenomen album Live at L’Ubu. Het voorgaande studioalbum No Song, No Spell, No Madrigal was overigens een zware bevalling gebleken. Maar liefst achttien jaar broedde hij op dit indrukwekkende en indringende album. Het centrale thema vormde het grote verdriet over zijn op zeer jeugdige overleden zoontje. Zelfs nu nog komen liedjes als Black Ribbons, Twenty One en Swap Places even hard bij mij binnen als vijf jaar terug. In een recent vierdelig interview, wat eventueel hier terug te lezen is, las ik dat hij op voorhand precies in detail wist hoe dat album zou worden. De werkwijze werd nu door de COVID perikelen heel anders. Op drie verschillende locaties vonden de opnames plaats. Peter omschreef de werkwijze als “The songs took shape impressionistically across the recording days, with details of melodies, fragments of lyrics and hooks determining the form—a departure from the band’s usual way of the songs being built up from a bedrock of bass and drums.”. Tekstueel is Peter nog steeds geen lachebekje. De instrumentatie van de songs weten me nog meer te beklijven dan op de voorganger. Ik kan me dan ook volledig vinden in de aanprijzing van het album op Bandcamp als “ With exquisite instrumentation, gorgeous harmonies and Peter Milton Walsh’s impressionistic storytelling, The Apartments have an album to get lost in—for a day, for a week, for a lifetime.”. Waarbij ik de optie “for a lifetime” kies. Voor mij is In and Out of the Light zijn allermooiste in zijn prachtige oeuvre.
Theo Volk
Releasedatum : 18 september 2020 Talitres
Website : https://www.theapartments-music.com/