Tien jaar geleden besloot het oerdegelijke klassieke label Deutsche Grammophon zichzelf een wat hipper imago aan te meten. Dat deed het door in 2011 Night of Hunters van Tori Amos uit te brengen. Iemand die ook zeker binnen dit hippere imago past is de veelzijdige wereldburger Dustin O’Halloran. Afwisselend wonend in Los Angeles en Reykjavik. Naast producersklussen componeert hij klassieke muziek en filmscores. Hij brak in 2006 door met zijn score voor Sofia Coppola’s “Marie Antoinette”. Vele scores en nominaties voor prestigieuze prijzen volgden. In 2004 bracht hij zijn eerste klassieke soloalbum Piano Solos Vol. 1 uit. Intussen staat de teller op vier. Op Silfur herinterpreteert hij een aantal composities, die hij de laatste vijftien jaar geschreven heeft. De titel verwijst naar Silfurberg (zilveren steen), een IJsland’s kristal wat hij tijdens de opnames van iemand cadeau kreeg. Dit kristal heeft de unieke eigenschap om het licht wat er door schijnt twee keer te reflecteren. Eigenlijk hetzelfde wat O’Halloran nu met zijn composities gedaan heeft en dus is Silfur een voor de hand liggende titel voor het album geworden. Hij kreeg hulp van uitstekende musici, waaronder het Siggi String Quartet. Het album werd op IJsland opgenomen, op de in Berlijn opgenomen afsluiter na. De laatste twee composities werden nog niet eerder op plaat vastgelegd. Silfur zal het wat hippere imago van Deutsche Grammophon zeker helpen vergroten.
Theo Volk
Releasedatum : 11 juni 2021 Deutsche Grammophon
Wesite : https://dustinohalloran.com/