Net zeventien is singer-songwriter Nienke Dingemans uit Ossendrecht. Toch heeft ze al op menig podium de nodige ervaring opgedaan, zowel solo maar ook als frontvrouw van de blues band Mindblow. Ze beschikt reeds over een imponerende stem en schrijft ook al haar eigen songs.
Haar grote talent bleef dan ook niet onopgemerkt voor rasmuzikanten Jan van Bijnen en Joost Verbraak, allebei multi-instrumentalisten en met bakken ervaring. Van hen samen recenseerde ik in het verleden trouwens Endless Road en van Jan dit jaar Modest Man. Maar ook Simon Keizer besteedde eerder dit jaar in zijn podcast aandacht aan dit Ossendrechtse talent en was ook danig onder de indruk.
Jan en Joost produceerden samen de debuutep Devil on My Shoulder met zes eigen composities van Nienke. Nienke heeft vooral een voorliefde voor muziek uit een grijs verleden, waaronder bijvoorbeeld Nina Simone. Ze wordt voornamelijk gezien als een blues muzikant, maar voelt zich ook senang in soul, country en jazz.
Opener Why the Caged Bird Sings bezit een onderhuidse spanning en de begeleiding is hier sober, alleen drums, bas, elektrische en resonator gitaar. Vooral de resonator gitaar is bij Jan in zeer vertrouwde handen. Minder sober, maar wel aanstekelijk en voorzien van een stompend ritme is Heartache Train met Reyer Zwart op contrabas.
Zo’n beetje het eerste lied wat Nienke schreef is het fraaie blues/swampnummer Tennessee River, het verscheen reeds op single. De rivier staat hier voor de metafoor de hoop om je doelen te bereiken, en vooral de weg die je moet afleggen om die doelen te bereiken. De teksten van Nienke zijn al verrassend volwassen en haar Engelse uitspraak is uitstekend, dat is mede te danken aan de extra lessen Cambridge Engels, die ze op het VWO in Bergen op Zoom krijgt. Tennessee River wordt trouwens opgesierd door de sax van Arend Bouwmeester, vooral bekend van zijn samenwerking met Ralph de Jongh.
Met Jan en Joost aan boord is een uitstapje naar New Orléans eigenlijk onvermijdelijk. Het resultaat is het swingende Love Labours Love met Nienke zelf op piano. Joost tilt hier met zijn sousafoon-, trompet- en trombonebijdrages het nummer naar een nog hoger niveau. Vrij sober is het meest bluesy nummer op het album, Mississippi Road Blues, waarop Nienke zelf ook op elektrische gitaar te horen is.
Afsluiter en titelnummer Devil on My Shoulder is een van de hoogtepunten van dit debuut. Hier etaleert Nienke haar soulvolle kant van haar stem. Persoonlijk vind ik hier haar stem het best tot zijn recht komen. Naast eerder genoemde gastmuzikanten zijn verder Joris en Sanne Verbogt (Joost’s partner) op bas te horen. Mede dankzij de voortreffelijke productie van Jan en Joost is Devil on My Shoulder een indrukwekkend debuut van de prille singer-songwriter Nienke Dingemans geworden. Een uiterst talentvolle jongedame, die ik met grote interesse zal gaan volgen.
Theo Volk
Releasedatum : 15 december 2021 Howlin’ Chicken Records
Website : https://www.facebook.com/profile.php?id=100015079091401