Michael McDermott’s carrière verliep wellicht niet
volgens aanvankelijk beoogde verwachtingen. Alsof er een feilloos recept
bestaat voor een uitgestippelde loopbaan of levensloop? Het enthousiasme loog
er niet om toen zijn debuut 620 W. Surf werd gelanceerd in 1991, maar in zekere
zin bleef hij verscholen in de schaduw van Springsteen of Mellencamp. Dit neemt
geenszins weg dat hij schitterende muziek heeft gemaakt, en nog steeds maakt.
Als McDermott zelf maar tevreden is met het wat hij heeft gemaakt. (meer is
niet nodig) Want wat heeft hij een prachtig oeuvre gerealiseerd over de
achterliggende jaren. Genoeg om trots op te zijn. Hij was piepjong toen 620 W.
Surf verscheen. Misschien te jong, in zekere zin, aangezien hij ten offer viel
aan drank en drugs gerelateerde perikelen. Gelukkig wist hij deze strijd
uiteindelijk in zijn voordeel te beslechten. Het scheelt een stuk wanneer je
gelukkig met jezelf bent, en met iemand in je nabijheid die je waardeert voor
wat je bent. Hij vond een partner in Heather Lynn Horton, en zij staat hem bij,
zowel muzikaal als persoonlijk. En zolang iemand anno 2024 een juweel van een
album aflevert als deze dubbelaar getiteld Lighthouse on the Shore/East Jesus
dan heeft hij geen grond tot klagen. Zelfs integraal beluisteren ging mij prima
af. Het album blijft interessant over de volledige speelduur, maar
vanzelfsprekend kun je hem in partjes kappen tijdens een luisterbeurt.
Het ingetogen karakter waarmee het album opent spreekt
mij enorm aan. Je hoeft niet de longen uit je lijf te schreeuwen om gehoord te
worden. Bradbury Daydream wordt vooral gedragen door piano, naast een subtiel
arrangementje plus Michael’s zang. Meteen wordt een belofte gecreëerd voor wat
het album verder brengt, en die wordt, tot mijn verrassing, waargemaakt. Niet
zelden zijn dubbelaars een aanslag op de luisteraar, maar McDermott en de
zijnen komen ermee weg. Er wordt mooi en vakkundig gespeeld. Met Will Kimbrough
op gitaren en banjo, Matt Thompson neemt de bas voor zijn rekening. John
Deaderick verzorgt de toesten, en is ruimte gemaakt voor mee subtiele
aankleding in de vorm van Katie Burns en haar cello. De albums gaan naadloos in
elkaar over. Persoonlijke getinte nummers naast over de jaren heen verworven
vakkundigheid, staan garant voor kwaliteit, zodat je een strak uitgevoerde
rocksong krijgt als Quicksand. Laten we transparant blijven. Voor mij hoef je
niet iedere plaat van Michael McDermott aan te schaffen, maar deze nieuwste
plaat is toch wel aller-plezierigst!
Rein van den Berg
Releasedatum : 13
september 2024 Pauper Sky Records
Website : https://www.michael-mcdermott.com/
