Tiffany Williams : All Those Days of Drinking Dust

 


Ik weet niet of ik kritischer word, of gezien het toenemen van de jaren vanzelf in de voetsporen van Statler en Waldorf dreig te treden. Ik probeer daarvoor te waken. Corona heeft de muziek en cultuursector weinig goed gedaan. Veel kleine spelers kregen het water aan de lippen, of verdronken. Zelfstandige musici blijven angstvallig aan de andere kant van de oceaan, evenals hun producten. Zeker wanneer wij het hebben over de fysieke geluidsdragers. Artiesten, zelfstandige ondernemers als Lucky Dice en distributiemaatschappijen krijgen hun financiële plaatje amper sluitend. Initieel draaide het nooit om geld, maar het moet wel uit kunnen. Daarbij komt een persoonlijk iets, het lijkt wel of het product Americana kwalitatief onder druk staat. Het is alsof steeds minder mij weet te boeien. Zoals gebruikelijk liggen de mooiste plaatjes niet voor het oprapen. Daarbij stel ik mij tevens de vraag, wie is überhaupt geïnteresseerd in een recensie, wanneer bijvoorbeeld de laatste cd van iemand als Tiffany Williams hier zo goed als niet verkrijgbaar is? Importeren is de nek omgedraaid. Te prijzig geworden, en niet alleen vanwege een stijgende dollar, of de toenemende inflatie. Zowel de kleine zelfstandige artiest, als de muziekliefhebber, wordt hier pootje gelicht door een wereld in de knel.

Terzake; Tiffany Williams en haar album getiteld All Those Days of Drinking Dust. Zij komt uit een mijnwerkersgezin. Het verklaart meteen de titel van haar album. Ik klaag wellicht wel eens wat betreft een veranderende wereld, maar een mijnwerkersbestaan heeft zelden glans gekend. Het zet dan ook de teneur van haar plaat; ingetogen, beschouwend en intens. Tiffany’s plaat (theoretisch ook als cd of vinyl verkrijgbaar) is het schoolvoorbeeld van een strak geproduceerd album met alleen kenmerken van Appalachian muziek. Een Rootsalbum die minstens zo stoffige is als de dirt roads die zij bezingt. Fiddle, banjo, steel en andere gitaren. Enige voor mij bekende muzikant is Ben Sollee op cello. Eigenlijk weet ik weinig van Tiffany Williams, behalve dan dat zij zo vriendelijk was om mij een tweetal exemplaren toe te sturen onder de noemer presentje. Al was het maar om de btw te vermijden. Prachtige authentieke Blue Grass getinte muziek waar je digitaal, in principe, ook uitstekend van kunt genieten. Tien afgemeten nummers zorgen voor een tevreden luisteraar, terwijl ik hoop dat deze vorm van muziek weer gaat opkrabbelen uit het dal, en wie weet, zie we Tiffany nog eens op het Europese continent. Lijkt me live uitgevoerd prima te verteren.

Rein van den Berg

Releasedatum : 19 augustus 2022 Independent

Website : https://tiffanymwilliams.com/