Een muziekjaar is voor mij incompleet zonder een nieuw album
van Daniël Lohues. Vlier is intussen
zijn elfde soloalbum. Aanvankelijk stond de release gepland voor 9 februari,
wellicht verschoven naar 2 maart vanwege de, met voor Nederland succesvolle, start
van de Olympische Spelen. Zijn uitvoerige theatertoer startte al wel afgelopen
woensdag. De bezoekers hiervan kunnen rekenen op een staalkaart van achttien geweldige,
splinternieuwe liedjes. Deze keer toog Daniël voor de opnames naar de Exalto
Studios in Haarlem en nodigde een paar bevriende gastmuzikanten uit; Bram
Hakkens (drums), Reyer Zwart (bas) en Bernard Gepken (gitaren, banjo, mandoline
en dobro). Zijn laatste album waarop hij voor de bandvorm koos was op D uit 2014. Veel van de liedjes zijn
vanuit een droom ontstaan, zoals de reeds bekende opener Volle Maone. Op een album van Daniël ontbreekt nooit een liedje
over een (verloren) liefde, Chantal is
bijzonder fraai, ook eentje over de stoere Josephine
en tevens het droevige Van Hier Tot Tokyo,
waarop een heerlijk Doors orgeltje en idem gitaarspel te horen is. Uiteraard
een liedje over reizen, Mar Ik Hur Hier.
Ondanks sommige nadelen woont hij toch het liefste in Nederland. Het zeer aanstekelijke
A28 gaat uiteraard over de bekende
snelweg naar het Noorden. Zelfs een vriendelijke Drent als Lohues kan weleens
boos worden, in het stevige Gao Weg spuugt
hij zijn gal over iemand:
“Ik krieg stress van joe
Piene in de pénze
Loop mar snel eben deur
Wat be’j ja ’n mal ménse”
Religie komt om de hoek kijken in één van de vele hoogtepunten, De Ogen van Maria. Als het Daniël even teveel wordt dan trekt hij zich terug in zijn Ondergrondse Hutte, een liedje met een refrein wat je niet gauw meer loslaat. Veel songs kwamen in een losse jamsfeer tot stand, schoolvoorbeeld daarvan is afsluiter Op de Prairie, waarin men volledig losgaat. Tot mijn grote favorieten behoort het ingetogen ’t Stöf, wat gaat over de ongemakken, die schrale oostenwind kan veroorzaken. Aan het begin en eind zijn Russische radiofragmenten te horen. Al met al heeft Daniël met Vlier, zowel tekstueel als muzikaal een gevarieerde schijf afgeleverd en kan wat mij betreft tot zijn allerbeste werk gerekend worden, oftewel Ericana van de bovenste plank. Het album is trouwens reeds gesigneerd te bestellen op zijn website.
Theo Volk
Releasedatum: 2 maart 2018 Ericana Recordings
Website: http://www.lohues.nl/
“Ik krieg stress van joe
Piene in de pénze
Loop mar snel eben deur
Wat be’j ja ’n mal ménse”
Religie komt om de hoek kijken in één van de vele hoogtepunten, De Ogen van Maria. Als het Daniël even teveel wordt dan trekt hij zich terug in zijn Ondergrondse Hutte, een liedje met een refrein wat je niet gauw meer loslaat. Veel songs kwamen in een losse jamsfeer tot stand, schoolvoorbeeld daarvan is afsluiter Op de Prairie, waarin men volledig losgaat. Tot mijn grote favorieten behoort het ingetogen ’t Stöf, wat gaat over de ongemakken, die schrale oostenwind kan veroorzaken. Aan het begin en eind zijn Russische radiofragmenten te horen. Al met al heeft Daniël met Vlier, zowel tekstueel als muzikaal een gevarieerde schijf afgeleverd en kan wat mij betreft tot zijn allerbeste werk gerekend worden, oftewel Ericana van de bovenste plank. Het album is trouwens reeds gesigneerd te bestellen op zijn website.
Theo Volk
Releasedatum: 2 maart 2018 Ericana Recordings
Website: http://www.lohues.nl/