The Parlor Soldiers, het duo wat ze samen vormde met Alex
Culbreth, bracht in 2011 het bijzonder fraaie album When the Dust Settles uit. Helaas bleef het bij dat wapenfeit en
startte de in Fredericksburg, Virginia geboren en getogen zangeres een
solocarrière. Haar tweede album Country
Songs kon twee jaar geleden op veel bijval rekenen, waaronder van mij.
De titel dekte de lading, een prima countryplaat van een uitstekende zangeres
en fantastisch gitaarspel van Tim Bray. Ondanks al die lovende woorden en
bijval kwam Butter via crowdfunding tot stand. Voor de derde maal op rij werd
opgenomen in de plaatselijke Wally Cleaver’s Recording Studio van Jeff Covert.
Ook ontbreekt opnieuw het geweldige gitaarspel van Tim Bray niet. Deze keer
reikt het palet echter verder dan alleen country. Zo horen we in het
titelnummer dat Karen ook uit de voeten kan in jazzmateriaal. Naast haar
gebruikelijke folk- en countryinvloeden, hoor je verder sporen terug van
ragtime, blues en soul. Dat levert een heerlijk gevarieerde plaat op. Tekstueel
omschrijft Karen het album kernachtig als : “Butter is about my story now, as a
working musician and mother - the challenges of each role and, especially, the
challenge of balancing the two. It's about baking my cake and eating it, too.”.
Bij beluistering moest ik trouwens af en toe, mede door de pedal steel van Jim
Byram, denken aan de prachtige alt country van Grey DeLisle. Beiden weten met
hun extraverte zang hun songs iets extra's mee te geven. Karen had ook de
beschikking over een uitstekende, uit zeven man bestaande blazerssectie, waarvoor Zack Smith de
arrangementen schreef. Het is een album zonder fillers geworden, maar favoriete
song is toch wel Oh Icarus. De voorgaande twee albums waren al fraai, maar Butter is voor mij haar mooiste tot nu
toe.
Theo Volk
Releasedatum: 1 juni
2018 Eigen beheer
Website: http://www.karenjonasmusic.com/