Colleen Raney - Standing in Doorways


Vijf jaar geleden verraste de Amerikaanse zangeres met Ierse roots, Colleen Raney, met Here This Is Home. Het bevatte een combinatie van vooral Ierse en Schotse traditionals en wat meer hedendaagse composities. Voor een groot deel werd het geluid bepaald door de accordeon van Johnny B. Connolly, die compleet ontbreekt op Standing in Doorways. Het is niet de enige verandering ten opzichte van de voorganger, Colleen koos deze keer alleen voor hedendaagse composities. Een keuze, die bijzonder goed is uitgevallen. Meest verrassend vind ik het opteren voor Red Dirt Girl van Emmylou Harris, wat zeker zo mooi geworden is als het origineel. Het album opent met Sorrowlessfield van Karine en Steve Polwart, waarin op ingenieuze wijze Ierse invloeden zijn verweven. Zoals altijd zijn de arrangementen  smaakvol.  Bijzondere vermelding verdient haar vertolking van Fine Horseman van Lal Waterson, afkomstig van de folk cultklassieker Bright Phoebus. Het ademt een ietwat mysterieuze sfeer uit. Ze heeft trouwens een bijzonder goede neus voor het uitkiezen van mooi, maar minder bekend repertoire, zoals afsluiter en titelsong Standing in Doorways. Uiteraard ontbreken vaste waarden Hanz Araki en bassist Trevor Hutchinson niet. Laatstgenoemde verzorgde de voortreffelijke productie. Het Nederlandse tintje is de master, die gemaakt werd door Sander van der Heide (oa Sarah McQuaid).  Voor hem werd gekozen om het meer filmisch karakter van de muziek te accentueren. Standing in Doorways is net zo mooi als de voorganger, zij het dat het geluid én composities moderner zijn.
Theo Volk
Releasedatum: 24 augustus 2018 Little Sea Records