Curse of Lono - As I Fell


Frontman Felix Bechtolsheimer is een door de wol geverfde muzikant. In het vorige decennium was hij de spil van de uitstekende groep Hey Negrita, uiteraard met zo’n groepsnaam beïnvloed door The Rolling Stones, maar ook door Little Feat en evenzeer door Gram Parsons. De laatste paar jaar maakt hij nog meer furore met Curse of Lono. Eerste wapenfeit was de uitstekende ep Curse of Lono, waarop onder andere de invloed van The Doors doorklonk. Met hun debuutalbum Severed braken ze echt door. De pers was unaniem in hun oordeel. Opvolger As I Fell laat een in vele opzichten gegroeide band horen. Nog beter op elkaar ingespeeld, de solide basis wordt gevormd door de ritmesectie, drummer Neil Findlay en vooral bassiste Charis Anderson. Huidige invloeden in hun muziek zijn naast The Doors en The Velvet Underground, hedendaagse bands als The War on Drugs en Wilco. Toch hoor je voornamelijk een tamelijk uniek eigen geluid. Zoals op de vorige werkstukken schreef Bechtolsheimer alle liedjes. Niet altijd de meest vrolijke onderwerpen, een murder ballad komt voorbij, eentje over jaloezie en een paar over verlies van dierbaren. Erg trots is Bechtolsheimer op afsluiter Leuven. Het handelt niet alleen over zijn grootvader, die als halve Jood opgroeide in nazi Duitsland,  maar ook over de grote treinbotsing, die zijn grootvader overleefde in 1954 in Leuven, na het zien van de eerste voetbalinterland na de oorlog tussen Engeland en West-Duitsland. Het album is trouwens opgedragen aan zijn Belgische vrouw Amélie. Naast een paar ingetogen songs zijn het vooral catchy songs als Blackout Fever en Tell Me About Your Love, die hun groeiende populariteit verklaren. Met name in Duitsland en Nederland is dat het geval. Reeds voordat het album officieel uit is, is het reeds aan een nieuwe oplage toe. Mijns inziens terecht, het is wederom een prachtplaat met een nog betere productie dan de vorige.    
Theo Volk
Releasedatum: 17 augustus 2018 Submarine Cat Records