Tony Christie & Ranagri - The Great Irish Songbook



Vorig jaar verscheen het uitstekende Fort of the Hare van de toen voor mij volstrekt onbekende folk band Ranagri. Het duurde wellicht iets te lang voordat ik mij besefte dat ze een prima plaat hadden gemaakt. Een uitstekend excuus om de gelegenheid aan te grijpen die gemiste mogelijkheid nu enigszins te corrigeren. Ditmaal, zij het enigszins in de schaduw, maar beslist uitermate verdienstelijk, staan zij Tony Christie bij in het tot leven wekken van The Great Irish Songbook. Niet iedere release die bij Stockfisch van de persen rolt is even smaakvol, dus enig voorbehoud is op zijn plaats. Wanneer dan Tony Christie’s naam naar voren rolt kwamen weinig aanlokkelijke associaties naar voren. Ik dacht daarbij aan crooners als Tom Jones of Barry Manilow. Mijn smalende vooroordeel moest evengoed behoorlijk worden bijgesteld. Ja, wellicht is de vertolking braaf, maar het weegt amper op tegen de tiptop vertolking. Werkelijk puntgaaf wordt een Iers Liedboek uit de doeken gedaan. Technisch voortreffelijk in alle opzichten, waarbij ik uitsluitend lof uitspreek voor Christie’s zang. Zuivere dictie en uitmuntend ingeleefd overtuigt deze gelegenheidscombinatie over de volle duur van dit album. Tony laat 44 jaren na Amarillo horen dat zijn carrière niet uit de lucht is komen vallen.

Na afloop van een Tony Christie concert te 1990 ontmoeten Anthony Fitzgerald (werkelijke naam van Christie) en Donal Rogers (frontman van Ranagri) elkaar voor de eerste maal. Hun wederzijdse liefde voor het Ierse volkslied bloeide op tot in de vroege ochtend uurtjes. Wat aanvankelijk een onderonsje was kwam tijdens de opnames van Ranagri's vorige plaat als serieus idee tot leven. Wellicht geen folk volgens de eigentijdse maatstaven, maar het gevoel welke uit iedere uitvoering spreekt is twijfelloos oprecht te noemen. She Moved through the Fair met zijn lange intro doet bijna de uitvoering van Van Morrison en The Chieftains verbleken. Hiervoor is mede verantwoordelijk de spatzuivere opnames gemaakt in de studio van het platenlabel te Northeim. Andermaal bleek mijn initiële scepsis ongegrond. Wanneer je de plaat beluistert vanaf de spreekwoordelijke eerste groef lijkt het mij stug dat je dit proces voortijdig wilt afbreken. Dit is een plaat, hoe conventioneel hij ook is, die je wilt blijven beluisteren tot het eind.

Gastschrijver: Rein van den Berg

Releasedatum: 18 september 2015 Stockfish Records