Danni Nicholls - Mockingbird Lane



De bevallige, dertig jarige Danni Nicholls groeide op in Bedfordshire, Engeland. Mijn vermoeden dat ze Indiase roots heeft klopte. Haar moeder werd er geboren, maar verliet India al na negen maanden. Naast Indiaas bloed, stroomt er overigens ook Frans, Portugees, Iers en zelfs Nederlands bloed door haar aderen. In haar jeugd ontdekte ze veel muziek tijdens haar bezoekjes aan haar grootouders en op familiefeestjes. Die muziek varieerde van Elvis, Chuck Berry, Sam Cooke, Patsy Cline en andere oude countrymuziek. Haar voorkeur veranderde naar big bandmuziek, nadat ze saxofoon begon te spelen. Die wijzigde opnieuw nadat ze geïnspireerd werd door Suzanne Vega en de gitaar oppakte. En brak er een periode aan dat ze veel naar vrouwelijke singer songwriters begon te luisteren. Toch kwam haar oude liefde countrymuziek terug in haar leven.  Haar huidige voorkeuren zijn Johnny Cash, Dolly Parton, Gram Parsons, Brandi Carlile maar daarnaast iemand als Paul Simon en Frazey Ford. In 2013 debuteerde ze met het door de pers en publiek goed ontvangen A Little Redemption geproduceerd door Chris Donohue, een man met een  indrukwekkende staat van dienst. Naast een eigen carrière werkte hij samen met de meest uitlopende artiesten; Tom Jones, The McGarrigles, Solomon Burke en Guy Clark om er enkelen te noemen. 

Danni zal terecht gedacht hebben, never change a winning team en toog wederom naar Nashville om te gaan samenwerken met Chris Donohue en hetzelfde, ervaren team muzikanten. En deze keuze pakt bijzonder goed uit, want om met de deur in huis te vallen, het is een prachtig, consistent album geworden. Alle liedjes schreef ze zelf, waarvan het overgrote deel samen met andere liedjesschrijvers. Waarschijnlijk werkt ze graag en gemakkelijk met anderen. Ze schrijft overigens in periodes. Ideeën voor liedjes heeft ze altijd meer dan genoeg, alleen heeft ze soms moeite om het uit te werken tot een perfecte song. De liedjes zijn een combinatie van verzonnen, geleende verhalen over anderen en eigen liefdesperikelen. Ergens las ik in de pers een vergelijking met de stemmen van Emmylou Harris en Alison Krauss, maar ik hoor vooral een eigen geluid. Ze zingt op een kenmerkende, af en toe licht zuchtende manier en heeft een opvallende frasering. Het materiaal op Mockingbird Lane is gevarieerd. Er staan wat stevigere nummers op, zoals het heerlijke Where the Blue Trains Goes en Between Forever & Goodbye, die ook laten horen dat ze omringd is door uitstekende musici. Danni had tevens jazz zangeres kunnen worden, getuige Look Up At The Moon. Een traantje kan weggepinkt worden bij het droevige Leaving Tennessee en Sad Swan, en geswingd in afsluiter Travelin’ man. Mockingbird Lane heb ik al geruime tijd in huis en blijkt een echt groei album en eentje, die ik ben gaan koesteren.           


Releasedatum: 23 oktober                                                                                                     
Website: http://danninicholls.com/