Het heeft maar liefst acht jaar geduurd, dat Fordlandia eindelijk een waardige
opvolger heeft gekregen. Niet dat de IJslandse componist de afgelopen jaren
stil heeft gezeten, integendeel zelfs. Hij componeerde een behoorlijk aantal
scores voor grote en minder grote films. 11 november is zijn nieuwste score
uitgekomen voor de film Arrival. Zojuist
las ik dat hij ervoor genomineerd is voor een Golden Globe. Zijn populariteit is
intussen behoorlijk groot, 2 december trad hij nog op in Doornroosje en op 4
december in Paradiso. Hij vormt één van de belangrijke schakels tussen de
populaire muziek en de klassieke muziekwereld. Men rangschikt hem, net als
bijvoorbeeld Jan Swerts en Ólafur Arnalds, tot de Neoklassiek. Zijn
populariteit en de toegankelijkheid van zijn composities is zo groot dat zijn
muziek zelfs gerecenseerd wordt op een website als Pitchfork. Orphée is al zo’n drie maanden uit,
maar ik kwam pas onlangs toe aan beluistering ervan. Het is verschenen op het
prestigieuze Deutsche Grammophonlabel. Het album is losjes geïnspireerd op een
van de bekendste mythische liefdesgeschiedenissen uit de wereldliteratuur, namelijk
die tussen Orpheus en Eurydice. Een liefdesgeschiedenis, die zelfs tweemaal
fout afliep. Jóhannsson baseerde zich op de versie van Ovidius. Verder vond hij
inspiratie in de gedichten Good Morning,
Midnight en Good Night, Day van
Emily Dickinson, tevens de titels van twee composities op Orphée. Gezien de thematiek zou je zware en sombere muziek kunnen
verwachten, maar dat is niet het geval. Deze is heel sereen en rustgevend.
Vooral de strijkers voeren de boventoon, gevolgd door piano en orgel. Er wordt
regelmatig subtiel gebruik gemaakt van dynamiek. Orphée is praktisch geheel instrumentaal. Jóhannsson voegt
andermaal een prachtplaat toe aan zijn steeds imposanter wordend oeuvre.
Theo Volk
Releasedatum: 16 september 2016 Deutsche Grammophon
Website: http://www.johannjohannsson.com/