Morudes - Sinister Beat


De stoere en soms vervaarlijk ogende Noorse broers Amund en Henrik Maarud stonden voor het eerst op vijfjarige leeftijd eind jaren tachtig op het podium met het familieorkest Maarudkara . Hun debuutcd First Blues verscheen in 1999. Sindsdien traden  ze veel op en deelden ze het podium met onder anderen Brian Setzer, Seasick Steve en The Jon Spencer Explosion. Met de New Yorkse bassist William Troiani brachten ze als trio in 2002 het succesvolle Ripped, Stripped and Southern Fried uit en dat succes werd in 2005 gecontinueerd met Commotion. Hierna werd de groep uitgebreid tot een kwartet en ging verder onder de naam Amund Maarud & The Grand. Amund bracht ook in de tussentijd een soloalbum uit. Meest succesvolle release was in 2012 met het  bluesrockalbum Dirt, van de tot 7 bandleden uitgebreide groep. Het album veroverde een Noorse Grammy Award. In 2015 zag het meer rock georiënteerd soloalbum Volt van Amund het licht. Hierna vonden de broers het hoog tijd om eindelijk samen een album uit te brengen. Het begeleidend persbericht noemt als invloeden The Black Keys, The White Stripes, Black Mountain en Bombino. Vooral The Black Keys zijn duidelijk terug te horen in hun muziek, met name in opener A House Where Love Is Gone. Zelf wil ik Jimi Hendrix als inspiratiebron toevoegen. Voodoo Chile van het album Electric Ladyland heeft duidelijk model gestaan voor Six Feet. De broers hebben getracht zoveel mogelijk op Sinister Beat het livegeluid te behouden, zonder dat het ten koste zou gaan van de subtiliteiten en de finesses. Ze zijn daar volgens mij met glans in geslaagd. Het album is al sinds 21 oktober via import te koop, de Nederlandse release is echter 13 januari. Zeer warm aanbevolen voor liefhebbers van groepen als The Black Keys, The White Stripes en The Jon Spencer Blues Explosion. Vergeet bij het afspelen niet het volume iets hoger te zetten.      
Theo Volk
Nederlandse releasedatum: 13 januari 2017 Snaxville Recordings / PIAS
Website: http://www.morudes.com/