Al sinds haar doorbraakalbum The Pirate’s Gospel uit 2006 heb ik een groot zwak voor de
Amerikaanse singer-songwriter Alela Diane Menig. En dat is niet alleen vanwege
haar prachtige stem, maar ook omdat ze gewoon eigenzinnig haar eigen muzikale
wegen bewandelt. Zich totaal niets aantrekkend van trends en schrijvend over
haar eigen gevoelens. Op Cusp staat
het moederschap centraal. De elf songs werden in slechts drie weken geschreven
tijdens haar verblijf in Caldera, Oregon. Geheel in haar eentje, voor zich zelf
eten bereidend en liedjes schrijvend bij een houtkachel. Het creatieve proces
kwam volledig tot ontplooiing en leverde elf bloedmooie songs op. Vaak speelt
de piano een centrale rol, zoals in opener Albatross.
Kers op de taart is echter de trompet. Ze zingt dat ze graag een albratros zou
zijn, zodat ze een beter overzicht zou hebben op haar leven : “I rather be an
albatross, looking back on what I left behind”. Zoals gewoonlijk zijn haar
teksten zeer de moeite waard, zoals de vooruitgesnelde single Émigré al bewees. Op fraaie wijze
beschrijft ze het relaas van bootvluchtelingen en in het bijzonder van moeders
en kinderen. Maar meestal gaat het over haarzelf en haar directe omgeving,
zoals Never Easy, wat over haar
moeizame relatie met haar moeder gaat. Echter een ding is veranderd sinds Alela
zelf moeder geworden is. Ze beseft nu dat haar moeder meer van haar houdt dan
zij ooit van haar moeder zal kunnen houden. Het zijn slechts wat voorbeelden
van het fraaie repertoire op dit album, zonder enige twijfel haar mooiste tot
nu toe. Het concert op 29 januari is al uitverkocht, maar in april komt ze
terug om dit ijzersterke repertoire ten gehore te brengen.
Theo Volk
Releasedatum : 9 februari 2018 Allpoints