Bij
bluesmuziek denk ik niet direct aan Noord-Ierland, waar het trio The HardChargers
vandaan komt. Lonesome Chris Todd (gitaar, zang), Richard J. Hodgen (drums,
wasbord) en Dave Thompson (bas, ukelele basgitaar) treden al acht jaar
gemiddeld negentig keer per jaar op, van bars tot aan de grootste rock- en
bluesfestivals op het eiland. In die periode zijn ze uitgegroeid tot een goed
geoliede machine met een grote schare fans. Scarescrow is hun debuutalbum en kwam dankzij crowdfunding tot
stand, het beoogde budget werd in slechts één dag bereikt. Inspiratiebronnen
van de band zijn Blind Willie McTell, Blind Willie Johnson, Bukka White, Willie
Brown en uit het elektrische bluestijdperk Lightnin’ Hopkins, Howlin’ Wolf en
Frankie Lee Simms. Bij opener Mean Town Blues,
een nummer van Johnny Winter, was ik direct bij de les en bleef dat tot de
laatste noot weggestorven was. De enige andere, opvallende cover is I Can’t Be Statisfied van Muddy Waters.
In een paar nummers krijgen ze assistentie van de Ierse jazzcoryfeeën Linley
Hamilton (trompet) en Scott Flanigan (piano, orgel). Het repertoire wordt
bijzonder energiek gebracht en klinkt erg verfrissend. Ze kunnen gerekend
worden tot de smaakmakers in de huidige bluesscene, zoals North Mississippi
Allstars en Andres Roots. Waar ze live tot in staat moeten zijn hoor je het
beste terug in de ruim elf minuten durende afsluiter No Stone Unturned. Zelf omschrijven ze trouwens hun muziek als “dirty
roots blues from Belfast”. Het lijkt me een beleving om dit trio ooit eens live
te mogen aanschouwen, in de tussentijd omarm ik liefdevol dit blinkende
schijfje.
Theo Volk
Releasedatum: 5 januari 2018 Market Square
Website: http://www.thehardchargers.co.uk/