Sarah McQuaid - If We Dig Any Deeper It Could Get Dangerous


Drie jaar geleden ontmoette Sarah levende legende Michael Chapman voor het eerst op het Village Pump Festival in Wiltshire, Engeland, waar beiden op het affiche stonden. Sindsdien ontwikkelde zich een hechte vriendschap. Tijdens een bezoek van Sarah aan de boerderij van Chapman in Cumbria, stelde Chapman zelf voor om haar nieuwe album If We Dig Any Deeper It Could Get Dangerous te produceren. Zelf had ze het niet durven vragen, maar greep de kans met beide handen aan en gingen de tegenpolen aan het werk. Aan de ene kant de zoals altijd minutieus voorbereide Sarah en aan de andere kant Chapman, die zelfs van tevoren geen van de op te nemen songs gehoord had. En wonderwel klikte het uitermate goed in de studio tussen de twee. Na afloop merkte Chapman op : “The precision and sophistication of the writing and playing blew me away. I was so glad to be involved.”. De geweldige opener en titelsong zet direct de toon. Sarah wordt hier begeleid door Chapman op een Gibson slide gitaar uit 1961 en het spannende trompetspel van Richard Evans. Enigszins vreemde eend in de bijt is One Sparrow Down, omdat er geëxperimenteerd wordt met ritme. Een gastrol is weggelegd voor haar kat Nightshine. Het centrale thema van de songs is vergankelijkheid. Net als op vorige albums graaft Sarah weer in de muziekhistorie van lang geleden. Dies Irae is bekend uit de rooms-katholieke dodenmis van vele eeuwen geleden en werd eerder door vele bekende klassieke componisten op muziek gezet. Het wordt gezongen in het Latijn. De enige andere compositie die niet door Sarah zelf geschreven is Forever Autumn. Het werd oorspronkelijk geschreven door Jeff Wayne als een jingle voor een Legoreclame. Later werd er tekst aan toegevoegd en ingezongen door Justin Hayward (The Moody Blues) op The War of the Worlds.  Forever Autumn en het bijzonder fraaie en klein gehouden The Silence Above Us zijn de enige twee nummers, waarin Sarah gebruik maakt van de piano. Ook erg geslaagd zijn de twee instrumentale stukken. The Day of Wrath, That Day, waarvan de titel is afgeleid van de eerste regel van Dies Irae. Sarah eist hier de hoofdrol op, vanwege de wonderschone klanken die zij hier uit haar elektrische Ibanez gitaar tovert. Het andere, kortere instrumentale stuk getiteld  New Beginnings, schreef ze ter gelegenheid van het huwelijk van haar goede vriendin Zoë Pollock, bekend van de hit Sunshine on a Rainy Day. In 2009 brachten ze samen als het duo Mama het album Crow Coyote Buffalo uit. Er zit trouwens nog een Nederlands tintje aan het album, de master werd gemaakt door Sander van der Heide in de befaamde Wisseloord Studios. If We Dig Any Deeper It Could Get Dangerous is mede dankzij Michael Chapman een uitermate coherent album geworden en in korte tijd uitgegroeid tot mijn favoriete album van Sarah. Het is trouwens altijd een genot om haar de uit duizenden herkenbare stem te horen, gelukkig kan dat binnenkort ook weer live.
Theo Volk

Releasedatum: 2 februari 2018 Eigen beheer
Sarah McQuaid live:

23-02 STEENDAM: Podiumcafé Peter en Leni
24-02 ZEELAND: Tangelder Presenteert (huisconcert)
25-02 OISTERWIJK: Groeten uit Oisterwijk
26-02 UTRECHT: De parel uit Zuilen
10-03 LANDGRAAF: Theater Landgraaf