Tindersticks : Distractions


 

Twee jaar geleden luisterde ik met veel plezier naar No Treasure But Hope. Het album wist me vanaf de eerste beluistering volledig te beklijven. Voor hun dertiende album Distractions moest ik iets meer moeite doen om het te laten landen. Dat kwam vooral door de lange, beklemmende en hypnotiserende opener Man Alone (Can't Stop The Fadin’).  Met name de gebruikte beat en de steeds herhalende zang had gewenning nodig. Met een speelduur van elf minuten het langste Tindersticks nummer ooit. Het werd intussen al vrijgegeven. Staples licht het nummer als volgt toe : "In the back of a London cab driving through the city at night is a very special space for me. It has a particular kind of aloneness. This fascination grew over hundreds of nights leaving the the studio exhausted at 1 am - Ladbroke Grove or St Johns wood, through the city and over the river to South East London in an almost dream state. Retracing that journey, this film became a way of touching the city and the feeling of being both a part of and apart from it.”. Er bestaat trouwens ook een kortere versie van het nummer, bestemd voor de radio. Men besloot voor het nieuwe album om meer gebruik te gaan maken van dynamiek dan gebruikelijk. I Image You is gedeeltelijk gebaseerd op een oudere opname op zingende zaag van David Boulter. Het langzaam voortslepende nummer straalt een serene rust uit. De drie volgende composities zijn verrassend genoeg covers. De klassieker A Man Needs a Maid van Neil Young werd in diens uitvoering nogal uitbundig door het inzetten van het London Symphony Orchestra. Menigeen vond dat net iets te veel van het goede. Het is gedeeltelijk autobiografisch, want hij bezingt hier de actrice Carrie Snodgrass, met wie hij een kortstondige relatie had. De regels "My life is changing in so many ways/I don't know who to trust anymore." zijn momenteel actueler dan ooit, door al de tegenstrijdige berichtgevingen waar we vandaag de dag mee te maken hebben, vooral op sociale media, maar ook de betrouwbaarheid van politici. Hier krijgt het nummer een soulvolle uitvoering vooral door achtergrond-zang van Gina Foster.  Niet voor de hand liggend is de cover van Lady with the Braid van de intussen bijna vergeten zangeres Dory Previn. Op de middelbare school praatte Staples geregeld met zijn leraar Engels over muziek. In die dagen behoorde Joy Division tot Staples’ favorieten. De enige reden die ik kan bedenken voor het tippen om Previn te gaan beluisteren is, dat beiden worstelden met grote geestelijke problemen. De teksten van de meestentijds autobiografische liedjes van Previn bezitten grote dichterlijke kwaliteiten. Melodisch gezien vertoont Lady with the Braid grote gelijkenis met The Ballad of Lucy Jordan geschreven door Shel Silverstein, maar bekend geworden door Marianne Faithfull. De derde cover is You'll Have to Scream Louder van Television Personalities. Staples koos hiervoor vanwege de nog steeds actuele tekst. Tue-Moi is een fraaie pianoballade, in het Frans (met een vet Engels accent) gezongen. Het is een persoonlijke overpeinzing van Staples over wat in 2015 in de Bataclan in Parijs is gebeurd.  Het album wordt afgesloten met het behoorlijk lange The Bough Bends. Het begint sereen met vogelgeluiden en teder fluitspel, waarna het vrij rustig verder meandert .     

Theo Volk

Releasedatum : 19 februari 2021 City Slang/De Konkurrent

Website : https://tindersticks.co.uk/