Op dit moment wordt het Franse chanson volop in het zonnetje gezet door de heren van Nieuwkerk en Kemps in hun programma “Chansons!”. Daarbij passeerden veel bekende en soms minder bekende artiesten uit een grijs verleden uit het Franse chanson de revue. Helaas geen hedendaagse artiesten. Maar dat kunnen de heren hopelijk goed gaan maken in de tweede serie, want er loopt ook tegenwoordig genoeg talent rond in Frankrijk, zoals bijvoorbeeld Parijzenaar Nesles. Vier jaar terug recenseerde ik zijn uitstekende album Permafrost en concludeerde toen dat Benjamin Biolay er een geduchte concurrent bij had gekregen. Op zijn nieuwe album Arsenic neemt Nesles de gedaantes van verschillende personages aan, die ons een blik gunnen op de vreemde wereld waarin we momenteel leven. Het album is nog avontuurlijker dan de voorganger, hij zoekt nog meer de grenzen van de rock en folk op, maar maakt ook weer subtiel gebruik van elektronica. Als multi-instrumentalist bespeelt hij een groot deel van de instrumenten zelf. Hij krijgt hulp van niet de minsten, zo zingt op Spleen Armelle Pioline (SuperBravo) mee. Matt Swanson van Lambchop speelt bas op Spleen, Coudron en Incendie. Verder maakt Nesles gebruik van de nodige strijkers (vooral in Cassandre spelen ze een hoofdrol) en een kinderkoor (Cyclamen). Wederom verschijnt Arsenic op kwaliteitslabel Microcultures, die naast van een groot aantal interessante Franse artiesten in het verleden ook albums uitbracht van onder andere The Apartments en Oddfellow’s Casino. Hopelijk krijgen de heren van Nieuwkerk en Kemps dit fraaie Arsenic te horen en zal Nesles te zien zijn in de tweede serie van “Chansons!”.
Theo Volk
Releasedatum : 5 november 2021 Microcultures