Sinds 2015 bouwt Curse of Lono, de band van Felix Bechtolsheimer,
gestaag aan naamsbekendheid. Bechtolsheimer, opgegroeid in Duitsland, maar al
jaren woonachtig in Londen, is een ervaren rot. Met zijn vorige groep de
rootsband Hey Negrita, vernoemd naar de Stones song, toerde hij vele jaren de
hele wereld over en bracht vier prachtige albums uit. Helaas verkreeg de band
in Nederland weinig bekendheid. Hun debuut EP Curse
of Lono trok direct mijn aandacht. Het was me meteen duidelijk dat ik
met ervaren muzikanten met historisch besef te maken had. London Rain met het Doors achtige toetsenwerk bevestigde dat. De
twee uitstekende albums Severed
en As I Fell die
volgden kregen uitstekende kritieken. Tevens werd de naamsbekendheid vergroot
dankzij een nijvere promotor en een aantal optredens hier ten lande. In mei
waren ze hier nog te zien samen met de talentvolle blueszangeres van het Ruf
label Samantha Fish. Ze toerden overigens ook al met bekende namen als Steve
Earle en Southside Johnny and the Asbury Jukes. Op hun albums vermengen ze hun
filmische Americana met gothic altrock. 4AM
and Counting verscheen in eerste instantie op Record Store Day in een
beperkte oplage op rood vinyl. De reguliere uitgave volgt volgende week vrijdag.
Het album werd live in Toe Rag Studios opgenomen en bevat een mix van nummers
van beide albums in nieuwe arrangementen. Daarnaast nog een nieuwe song
getiteld Goin’ Out West. In
tegenstelling tot hun vorige albums blijven ze deze keer dichter bij de country
roots rock en dan bevalt me eerlijk gezegd prima. Bovendien krijgen ze hulp van
niet de minsten, de legendarische pedal speler BJ Cole en Nick Reynolds
(Alabama 3). De nieuwe arrangementen zijn onderscheidend genoeg om ook
liefhebbers die reeds bekend zijn met de vorige twee albums te kunnen boeien.
