Replay: Tim Buckley - Dream Letter (Live in London 1968)


In de vrijdag verschenen nieuwe editie van Popmagazine Heaven staat een artikel, waarin tien medewerkers aangeven wat hun favoriete live-album is. Zelf heb ik heel weinig tot niets met het fenomeen live-album. Bij het doorlopen van mijn cd-collectie kom ik er volgens mij nog geen handvol tegen. Het bijna vier uur durende At Carnegie Hall van Chicago, USA van King Crimson, The Parkerilla van Graham Parker & The Rumour en mijn absolute favoriet Dream Letter van Tim Buckley. Tweede helft jaren zestig was Londen the place to be voor folkartiesten. Rond 1965 woonden er ook de nodige Amerikaanse muzikanten, waaronder Paul Simon en nog veel belangrijker, Jackson C. Frank. Hij zou een grote invloed gaan uitoefenen op onder meer Nick Drake en Sandy Denny. Van laatstgenoemde was hij niet alleen even de vriend, maar wist haar te overtuigen te kiezen voor een professionele muziekcarrière.  Dream Letter werd in 1968 in Londen opgenomen toen Tim Buckley pas 21 jaar oud was en hij tot dan toe twee albums uitgebracht had. Beiden zijn overigens mijn favoriete studioalbums van hem. Latere albums bevallen me beduidend minder. De zang zou later meer experimenteel worden en kon mij daardoor minder boeien. Op dit album worden zijn songs naar grote hoogtes gestuwd door klasbakken als Lee Underwood, David Friedman en Danny Thompson. Thompson was toen overigens net toegetreden tot Pentangle. Hij zou uitgroeien tot een levende legende, die anno 2017 nog steeds actief is. Zo is hij terug te horen op het nieuwe album van Sean Taylor, waarover ik van de week een recensie zal plaatsen. Overigens zou het erg lang duren, voordat Dream Letter uitgebracht zou worden, pas in 1990, 15 jaar na de dood van Tim Buckley.
Theo Volk