String Bone - Love & Highways


String Bone oftewel in het dagelijks leven Barry James Payne. Barry is een Canadese singer-songwriter die samen met zijn Engelse vrouw in het plaatsje Stratford woont. Dat is niet ver vandaan van London, waar zijn avontuurlijke muzikale reis begon. Midden jaren zeventig was London vijf jaar lang zijn muzikale leerschool. Daar zag hij veel geweldige artiesten optreden als James Cotton, Long John Baldry en Muddy Waters. Laatstgenoemde wordt trouwens genoemd in een van zijn liedjes. In die jaren ontmoette hij ook interessante muzikanten als Willie P. Bennett, een van de beste liedjesschrijvers uit de Canadese historie, die bovendien een geweldige mandoline- en mondharmonicaspeler was. Fred Eaglesmith maakte ook lang gebruik van zijn diensten. Tegenwoordig vormt hij met Rick Taylor, een oudgediende van Willie P. Bennett, het duo Payne & Taylor. Zijn eerste echte muzikale stappen deed hij met het folktrio Everest. Eind jaren zeventig verhuisde hij naar Vancouver en kwam in het alternatieve rockcircuit terecht. Midden jaren tachtig speelde hij in de band Linear-b. Zijn solocarrière begon in 2009 met Nadir, dat onder anderen uiterst lovende recensies kreeg van RootsTime en AltCountryForum.  Voor  Love & Highways nam Barry ruim de tijd en dat heeft zeker geloond, want het is een prachtig album geworden.

Een groot aantal liedjes zijn geheel autobiografisch: I’m Taking My Time, Home, Somber Eyes, Bed en Cali Or Somewhere. Maar ook het heerlijke I Took That Train, wat trouwens een schoolvoorbeeld is van een goed gecomponeerd liedje. Tevens voorzien van een uiterst memorabel refrein. Echter nam, zoals in de tekst gesuggereerd wordt,  Barry als tiener niet de trein om die geweldige artiesten te zien, maar waren het die bluesartiesten uit de Mississipidelta zelf, die vanuit Chicago de trein namen om wat bij te verdienen in London. Het waren optredens, die bijzonder veel indruk maakten op de jonge Barry. Ook het fraaie, melancholische Take Hold of the Line is waar gebeurd. Het betreft een goede vriend, een briljante Canadese liedjesschrijver met wie Barry een jaar lang onder een dak woonde in Vancouver. Na een jaar kwam hij erachter dat zijn vriend verslaafd was aan codeïne en regelmatig een overdosis tot zich nam. Barry kon als jongeman niet goed overweg met die situatie, zodat beider wegen spoedig zouden scheiden. In 2006 vernam hij dat zijn toenmalige vriend was overleden en kwamen alle herinneringen uit die tijd weer boven en ontstond ook de song. Voor zangeres Mae Moore, die hier meezingt, heeft dit lied ook een speciale betekenis, omdat zij de overleden liedjesschrijver ook goed kende. Een van de twee covers is een ode aan de overleden Sue Sorensen, die tweede helft jaren zeventig ook deel uitmaakte van het folktrio Everest. Het betreft Birds van Neil Young, met hetzelfde vocale arrangement, wat Sue toen maakte. Bijzonder is de cover van Black Star van Radiohead. Barry hoorde het Gillian Welch een keer zingen bij een optreden. Bekende namen die meewerkten aan het album zijn Sarah Jane Scouten en Shannon Lyon, die tevens het album mede produceerde. Barry James Payne is naast een goede zanger met een prettig timbre, een ambachtelijke songsmid, waarvan Love & Highways een uitstekend bewijs is.     
Theo Volk
Releasedatum: 21 oktober 2016 Eigen beheer