Over muzikant en visueel artiest Hilary Woods,
oorspronkelijk afkomstig uit Dublin, is vrij weinig bekend. Ze schijnt intussen
achter in de dertig te zijn en moeder van twee kinderen. In haar tienerjaren
speelde ze in de alternatieve rock band JJ72, een band die in hun begintijd voor
hun plezier oefende in een garage. Op haar twintigste toerde ze echter over de
hele wereld, maar vond de invloed van de muziekindustrie te groot en kapte
resoluut met de band. Vervolgens verplaatste ze haar aandacht naar schilderen
en haalde daarnaast een graad in literatuur en masters in film aan Trinity
College Dublin. Toch kon ze haar oude liefde muziek niet loslaten en begon een
solocarrière. Ze bracht twee ep’s uit, Night
in 2014 en Heartbox in 2016. Op
haar debuutalbum Colt trakteert ze de
luisteraar op dromerige en filmische soundscapes, waarbij ze vooral gebruik
maakt van piano en synthesizers. Haar nieuwe album Birthmarks ligt gedeeltelijk in het verlengde ervan, zij het dat
het opgenomen werd terwijl Woods hoogzwanger was. De basisopnames werden
vastgelegd in een verlaten appartementencomplex ergens in Galway. Het album
werd in Oslo afgewerkt samen met noise muzikant en producer Lasse Marhaug. De
afgelopen twee schreef ze acht songs met als leidraad vluchtige processen over
persoonlijkheid, egoïsme, een groeiende embryo en uiteindelijk de birthing of
the Self, te midden van constante persoonlijke en sociale veranderingen. Birthmarks gaat over pijnlijke herinneringen,
over littekens gehuld in mysterie en uiteindelijk de kunst van alchemie en de
zoektocht naar het levenselixer. Ze vond inspiratie bij schilderijen van Francis
Bacon, foto’s van Francesca Woodman en films van Chris Marker. Was haar debuut
voornamelijk dromerig, hier schuurt het af en toe en is de intensiteit
regelmatig groter door de inbreng van Marhaug. Marhaug schreef trouwens mee aan
Cleansing Ritual, waarin de
eigenzinnige Jenny Hval op synthesizer te horen is. Het overgrote deel van de
instrumenten wordt door Woods zelf bespeeld; gitaren, piano’s, analoge
synthesizers, elektronica en maakte ze veldopnames. Op de eerste helft van de tracks
is een belangrijke rol weggelegd voor de cello van Okkyung Lee en op de tweede
helft van de tracks voor de saxofoon van Dag Stiberg. Birthmarks is een album dat wellicht bij liefhebbers van Jenny
Hval, Low en Julianna Barwick in de smaak zou kunnen vallen.