De eerste twee albums van Mild High Club waren geruisloos aan mij voorbijgegaan. Op die albums was een mix te horen van psychedelische dream pop vermengd met jazz-rock elementen. Op Going, Going, Gone worden ook op inventieve wijze Braziliaanse (folk) invloeden toegevoegd, invloeden vanuit de elektronische muziek uit de jaren zestig en zeventig en funk invloeden. Achter de naam Mild High Club gaat slechts een man schuil, Alex Brettin. Brettin heeft een jazz achtergrond, studeerde af aan Columbia College in Chicago. De meeste instrumenten worden door Brettin zelf bespeeld. Ook een grote vinger in de pap heeft Grammy Award winnares Vicky Farewell Nguyen. Zij is coproducer, schreef mee aan een aantal songs en is op ieder nummer te horen, ofwel zingend en/of op toetsen. De Braziliaanse zangeres Samira Winter is te horen op New High. De muziek luistert heerlijk weg, de teksten zijn een ander paar mouwen. Die zijn nogal politiek getint en doorspekt met scherpzinnige humor. Het is de Brettins kijk op het moderne Amerika. Belangrijke thema’s zijn (wapen) geweld, klimaatsverandering, kleptocratie, vertrouwen, paranoia en individualisme. De twaalf liedjes zijn kort en bondig en duren gezamenlijk nog geen dertig minuten. Maar dat vind ik geen probleem, daardoor zelf ik het relaxte Going, Going, Gone gemakkelijker nog een keer op.
Theo Volk
Releasedatum : 17 september 2021 Stones Throw
Website : https://www.facebook.com/themildhighclub