In december verscheen nog het schitterende Sad Songs for Us to Bear van het Middelburgse trio Sunshine Cleaners. Dat zo snel de opvolger Seven Acts of Mercy te koop is, komt doordat het in opdracht gemaakt is. Het maakt onderdeel uit van het project “ZEVEN wegen van barmhartigheid”, welke gisteren op 18 september van start ging in de Sint-Barbarakerk van Culemborg. Zo verschijnt er onder andere ook een boek, met daarop een van de zeven schilderijen van Jeltje Hoogenkamp, die ook de hoes van het album Seven Acts of Mercy tooit. Het onderwerp betreft de zeven werken van barmhartigheid ; de hongerigen te eten geven, de dorstigen te drinken geven, de naakten kleden, de vreemdelingen herbergen, de zieken verzorgen, de gevangenen bezoeken en de doden begraven. Deze thema’s worden tweemaal bezongen. De eerste cyclus betreft het een zevental door Sjef Hermans zelf geschreven nummers. De tweede bevat voornamelijk songs uit de public domain. De bekendste is natuurlijk Green, Green Grass of Home, waarmee Tom Jones wereldberoemd werd. Ook deze keer duikelde Sjef weer interessante verhalen op zoals in opener White Angel Breadline. Geïnspireerd door de gelijknamige foto van de sociaal bewogen fotografe Dorothea Lange. Zij fotografeerde begin dertiger jaren een man in de ‘soupline’ van Lois Jordan, een vrouw die ‘The White Angel’ werd genoemd en tijdens de depressie meer dan een miljoen behoeftige mensen te eten gaf. Zo staat het album vol van dit soort ontroerende verhalen. Het meeste maakte bij mij de afsluiter Marie los, wat over de vermissing van een meisje gaat. Waarom leg ik uitvoerig uit onder de recensie. Overigens vormen de zeven werken van barmhartigheid al heel lang een inspiratiebron voor kunstenaars. In het Rijksmuseum is een schilderij van rond 1500 te zien met dit thema van de Meester van Alkmaar. Ook deze keer worden de liedjes weer zonder uitzondering fraai ingekleurd. Men kreeg hulp van mondharmonicavirtuoos Gait Klein Kromhof, Wissem Ziadi (oud, viool), Mark Nijssen (percussie) en zangeressen Tamara de Kraker, Ingeborg van Liere, Jolanda Verburg en Anne-Marie van der Vliet. Net als hun twee voorgaande releases wordt het album geleverd met een keurig verzorgd boekje. Ook deze keer bedraagt de verkoopprijs inclusief verzendkosten slechts € 12,88 en is rechtstreeks te koop bij Sjef Hermans.
Theo Volk
Releasedatum : 17 september 2021 Eigen beheer
Website : https://www.sunshinecleaners.nl en https://www.zevenwerken.nl/
Verdwijning Marjo Winkens
In tegenstelling tot de Marie in de song wisten de ouders van Marjo Winkens wel waarom zij het huis verliet. Op 1 september 1975 bezocht zij samen met haar vriendin Margriet de Sint Roma kermis in Sittard. Doordat ze de laatste bus gemist had leende ze de bromfiets en bijbehorende kleding en valhelm van de moeder van Margriet. De volgende dag werd de geleende bromfiets op korte afstand van haar ouderlijke woning in Schimmert teruggevonden. Op nog geen honderd meter er vandaan haar huissleutel. Vermoed wordt dat zij is klemgereden door een automobilist, want er werden afgebogen remsporen op het asfalt aangetroffen. 70 kilometer noordelijker, tussen Reuver en Swalmen, vonden voorbijgangers langs de weg haar toilettas en kledingstukken (legerjack, bromfietshelm en een stukgesneden schoen). Het vermoeden bestaat dat de gevonden spullen uit een rijdende auto zijn gegooid. Opmerkelijk is dat Winkens in haar outfit (legerjack en valhelm) en het duister niet meer als meisje herkenbaar was, maar eerder een jongen leek. Er werd daarom geopperd dat dader(s) een bekende van haar zou(den) kunnen zijn geweest, of haar achtervolgde(n) vanuit Sittard. De bromfiets was daarnaast in een niet al te beste staat en reed niet meer goed, wat aanleiding is tot de stelling dat ze motorpech had en onderweg werd aangesproken door de automobilist. Deze verdwijningszaak werd behandeld in de eerste proefaflevering van “Opsporing Verzocht” op 14 oktober 1975. Het programma veroorzaakte nogal wat commotie, omdat veel mensen vonden dat het oplossen van dit soort zaken alleen werk van de politie is. Het zou tot eind 1982 duren totdat “Opsporing Verzocht” officieel te zien zou zijn op tv. Bij ons thuis veroorzaakte de eerste proefuitzending om een andere reden veel commotie en emotie. Marjo was namelijk de dochter van Harry Winkens. Mijn vader en hij hadden als dienstplichtig militair ruim drie jaar in Indonesië letterlijk dag en nacht lief en leed gedeeld. Deze militairen kenden elkaar vaak beter dan hun eigen broers en zussen. Na die periode in Indonesië hielden dienstkameraden via reünies contact met elkaar. Ook kwamen ze in sommige gevallen bij elkaar over de vloer. Ooit besloot mijn vader begin jaren zeventig tijdens een vakantie in Zuid-Limburg spontaan zijn oude dienstmakker thuis te gaan bezoeken, maar helaas waren ze niet thuis. Ze woonden behoorlijk afgelegen aan de doorgaande weg tussen Spaubeek en Schimmert. De huizen stonden ook niet pal aan de weg. Het verbaast me dan ook niets dat buurtbewoners niets hebben meegekregen van het voorval. Uiteraard hadden mijn ouders naderhand geregeld telefonisch contact met de ouders van Marjo. Helaas kreeg vooral de moeder al snel geestelijke problemen en zou vrij jong door verdriet en onzekerheid over het lot van hun enig kind overlijden. De zaak zou nog geregeld het nieuws halen, maar werd helaas nooit opgelost. In 2006 verscheen het boek “Dertig jaar Marjo - het mysterie rond de zaak Marjo Winkens” van Rob Hendriks. De laatste maal dat de zaak aandacht kreeg was in 2019 toen een bosperceel bij Beesel werd onderzocht. Marjo en ik scheelden trouwens nog geen twee maanden, ze zou dus nu 63 geweest zijn.