Momenteel heeft de Haagse singer-songwriter Roos Meijer twee ijzers in het vuur. Twee weken terug verscheen de nieuwste single Every Day Is Blue van Maida Rose. Dit is een dream-pop duo wat ze samen vormt met Javier den Leeuw (denk aan Beach House en Cigarettes After Sex). De afgelopen twee maanden heeft ze het druk gehad met haar deelname aan de Popronde.
In het verleden heeft Roos podiumervaring opgedaan als achtergrondzangeres van Pitou Nicolaes, nog zo’n megatalent. Van Pitou recenseerde ik in het verleden haar twee fraaie ep’s. Ook Roos debuteerde in 2018 op fraaie wijze met een ep, Maktuk. De songs hierop waren geïnspireerd door de verhalen van vluchtelingen die ze ontmoet had.
Voor haar debuutalbum Why Don’t We Give It a Try? interviewde ze een aantal changemakers; Julia Jouwe, Zaïre Krieger, William Amanzuru, Alaeddin Janid, Emma Milburn, Lydia Langebent en Caroline van Dijk. Mensen die zich allemaal op hun eigen manier inzetten voor diverse maatschappelijke vraagstukken.
Roos wil niet alleen de luisteraar raken met haar muziek, ze wil hen ook aanzetten tot nadenken. Zelf kan ze zich regelmatig overweldigd voelen door al het leed en onrecht in de wereld, maar de verhalen van de changemakers hebben haar hoop gegeven voor de toekomst. Ze hoopt dat haar album hetzelfde effect zal hebben op de luisteraar.
Het album opent met een kort geluidsfragment, waarin je op het eind Donald Trump op dwingende wijze “Build that wall, build that wall” hoort roepen. Trump, de meest controversiële Amerikaanse president ooit. Ook degene die voor de grootste verdeeldheid ooit onder de Amerikaanse bevolking zorgde. In de prachtige opener en titelsong Why Don’t We Give It a Try? probeert Roos aan te tonen hoe belachelijk diens desastreuze plan was :
“Isn’t it strange, building a wall for our freedom?
Isn’t it strange, to only care for our own?
Isn’t it strange
That we keep on fighting?
Do bullets really save lives?
Isn’t it strange
That we keep ignoring
The cries of the ones who survived? “
Het album staat bol van interessante verhalen, zoals bijvoorbeeld To Be Free, de favoriete song van Roos zelf. Het is geïnspireerd op een gesprek met Alaeddin Janid, oprichter van Child Houses. Hij is een aantal jaar geleden vanuit Syrië naar Nederland gevlucht en heeft in 2019 een tehuis opgericht voor straatkinderen in zijn geboorteland. “Wat mij heel erg is bijgebleven is dat Alaeddin zei dat als je een kind in de ogen kijkt die op straat heeft geleefd, het net lijkt alsof je in de ogen van een volwassene kijkt. Doordat deze kinderen moesten overleven op straat, was het voor hen onmogelijk om het vrije gevoel van kind zijn te ervaren”, aldus Roos over haar ontmoeting met Alaeddin.
Muzikaal gezien valt er volop te genieten, allereerst door de wonderschone zang van Roos. Ze maakt fijnbesnaarde alt folk met wat invloeden uit de indie-rock, klassieke en Arabische muziek. Soms is de zang wat dromerig (All That We Have). De inkleuring is vaak subtiel en soms niet alledaags (gebruik van een doedoek). Bij het arrangeren kreeg Roos hulp van haar vader Roelof, die ook meespeelt op het album. Belangrijk was de inbreng van coproducer Doris Veldman, bij wie thuis voor een groot deel de opnames plaatsvonden. Maar ook veel bij muzikanten thuis.
Het gebruik van veel verschillende muzikanten had een reden. Roos hierover: “Omdat elk nummer het verhaal van een ander persoon vertelde, wilde ik dit idee ook versterken in de instrumentatie. Daarom heb ik voor elk nummer verschillende muzikanten gevraagd.”. Mijn persoonlijke favorieten zijn het ritmisch interessante I Dream of a World, In My Name en de magnifieke afsluiter Stories of Change.
Roos Meijer is een singer-songwriter naar mijn hart, wil met haar muziek proberen mensen nader tot elkaar te brengen. En doet dat ook nog eens met haar droomdebuut Why Don’t We Give It a Try?
Theo Volk
Releasedatum : 12 november 2021 Eigen beheer
Website : https://www.byroosmeijer.com
Roos Meijer live :
29-11 DEN HAAG : PAARD album releaseshow mmv Het Residentie Orkest