De eerste gedachte die in mij opkomt na het opzetten van If the Static Clears is, deze dame
zingt net zo loepzuiver als Alison Krauss. Absoluut een geboren zangeres, die
ook nog eens een opleiding voltooide aan de prestigieuze Berklee College of
Music in Boston. De muzikaliteit erfde ze van beide ouders, die ook muzikant
waren. De uit Colorado afkomstige Gabrielle schrijft ook proza en schildert ze.
De eerste helft van de songs staat de begeleiding op de songs vooral in dienst
van de zang. Nergens wordt deze hier opvallend of opdringerig. Hoe mooi en
subtiel die is, wordt pas duidelijk bij geconcentreerd luisteren. Het enige
liedje met iets meer pit van de eerste vijf is Love on the Rocks. Haar timing is buitengewoon hier en haar
frasering bijzonder. Vanaf de titelsong worden de liedjes van een nog hoger
niveau en gevarieerder. Zo blijkt in Another
Round dat ze ook een geweldige jazz zangeres is. Sterker nog, misschien is
ze daar eigenlijk voor in de wieg gelegd. Een van de hoogtepunten vormt Graveyard Ballet, echter absolute
prijsnummer is het met Mexicaanse invloeden doorspekte No Moon At All. Misschien wel het mooiste liedje, dat ik dit jaar
hoorde. Die Mexicaanse invloeden zijn niet uit de lucht gegrepen, het verhaalt
over het buitengewone liefdesverhaal van de Mexicaanse surrealistische schilderes
Frida Kahlo en haar man Diego Rivera. Beiden hadden overigens vele
buitenechtelijke relaties. Frida zowel met vrouwen als mannen. Een van haar
beroemde minnaars was de naar Mexico uitgeweken Leon Trotski. Haar leven was
bijzonder tragisch en eindigde op zevenenveertigjarige leeftijd vermoedelijk
met zelfmoord. Dat Gabrielle een bovengemiddelde tekstschrijfster is blijkt wel
uit de openingsregels van No Moon At All:
“After Frida no one ever loved Diego
Like a fire in a wheat field
Under a fountain of stars.
When they first kissed
The streetlamps sparked
And dimmed...”
Like a fire in a wheat field
Under a fountain of stars.
When they first kissed
The streetlamps sparked
And dimmed...”
 |
| Frida & Diego geschilderd door Gabrielle zelf |
Gabrielle is overigens niet de eerste die zich liet inspireren door
Kahlo, een van haar schilderijen zette Coldplay aan een album Viva la Vida te noemen. Ze deelde al het
podium met de nodige grote namen. In het voorjaar trad ze nog samen op met onze
Janne Schra, wie ze overigens een erg goede zangeres vindt. Onlangs trad ze nog
op in Nederland, het gelijknamige plaatsje in Amerika welteverstaan. Het wordt de
hoogste tijd dat Gabrielle dit prachtalbum live in Nederland ten gehore komt
brengen.
Theo Volk
Releasedatum: 30 september 2016 Eigen beheer
Website: http://www.gabriellelouise.com/
Website: http://www.gabriellelouise.com/