The Slow Show - Dream Darling


De groep ontstond nadat de Vlaamse producer Frederik ’t Kindt gitarist Rob Goodwin in een studio ontmoette. Ze raakten aan de praat en bleken een gemeenschappelijke interesse in orkesten, fanfares en filmmuziek te hebben. Vier jaar lang schaafden ze aan hun sound, die wat gelijkenissen vertoond met de groep The National. Hun liedjes hebben een trage opbouw en dwingen de toehoorder tot echt luisteren. Een uitspraak van Rob Goodwin is niet voor niets: “Silence is the loudest noise you possible have in music. Whether on an album or at a concert, silence brings tension and an uncomfortable feeling that’s so powerful”. Uiteraard ontging vorig jaar de release van hun debuutalbum White Water mij niet. Direct hoorde ik de kwaliteiten van de muziek, helaas vond ik de songs hier en daar net iets te bombastisch, zoals het koor in Dresden, wat op zich een geweldig nummer is. Met een iets soberder productie had het volgens mij beter uit de verf gekomen. Vandaar dat ik na een paar keer luisteren, toch afhaakte. De tweede schijf heet Dream Darling, de heren houden blijkbaar van alliteraties. De productie is in mijn beleving een stuk soberder en bevalt daarom beter dan zijn voorganger. De cd opent erg sterk met Strangers Now en Hurts. De opener mag dan eenvoudig van opbouw zijn, maar dan wel op een bijzonder subtiele manier. Het begint met rustig pianospel, waar dan eerst blazers aan toegevoegd worden en vervolgens percussie en koor. Hurts valt vooral op door  de bariton van Goodwin en de mooie beurtzang even verderop. En als hij zingt “it hurts like hell”, dan geloof ik hem en dan is bepaald niet bij elke zanger die ik hoor het geval. De liedjes gaan over de levensveranderende gebeurtenissen die je als eind dertiger, begin veertiger meemaakt. Ordinary Lives was bij de meeste fans al bekend, vooral de blazers en strijkers zijn erg lekker. Hierna is Lullaby is mooi rustpunt. Het doet zoals de titel al suggereert, dromerig en nostalgisch aan. Het refrein van This Time blijft erg snel hangen, ook hier mooie strijkers. Bijzonder subtiel is het gitaarspel Brawling Tonight en ook hier fraaie samenzang. In de laatste twee liedjes voeren koren de boventoon, zij het op een bescheiden manier. De afsluiter is overigens instrumentaal. Met Dream Darling hebben ze een grote stap voorwaarts gezet naar een nog duidelijkere eigen signatuur.
 Theo Volk
Releasedatum: 30 september 2016 Haldern Pop Recordings
Website: http://www.theslowshow.co.uk/