Interview: Joseph Arthur



Onlangs maakte ik kennis met het zeer intrigerende album The Family van Joseph Arthur. Normaal is elektronische muziek niet aan mij besteed, maar ditmaal wist deze plaat mij vanaf de eerste beluistering direct te boeien. Het werd een reden om deze bijzonder productieve man te interviewen. Naast een muzikale carrière heeft hij intussen ook een behoorlijke reputatie als schilder opgebouwd. Hieronder vindt U eerst het door René van Schendelen vertaalde interview, waarvoor weer grote dank, en daarna het oorspronkelijke Engelse interview. Overigens zal Joseph Arthur 4 november aanstaande live te aanschouwen zijn in de Amstelkerk.



Zou je leven er niet heel anders hebben uitgezien als je niet die keyboard van je tante had geërfd?
Zeker weten! Ik was zoekende, en wat ik nodig had bleek muziek te zijn. Toen ik eenmaal iets had waarmee ik kon componeren, kwam ik erachter dat ik beschikte over de gave om een melodie te bedenken en een compositie te maken. Het betekende meteen heel veel voor me. Die gave heb ik gevolgd, achterna gezeten.

Je carrière in de muziek begon in een bluesband. Interesseert de blues je nog en zou je ooit een bluesplaat kunnen maken?
Ja, ik houd van simpele muziekstijlen en traditionele vormen. Ik heb het gevoel dat naarmate ik ouder word ik er misschien iets nieuws aan kan toevoegen. Vooralsnog experimenteer ik alleen maar.

Combineer je je solocarrière in de muziek nog met het schrijven van gedichten, schilderen en Fistful of Mercy?
Hopelijk komt Fistful of Mercy weer tot leven. Ik heb laatst weer eens naar een paar van onze oude albums geluisterd en die raakten me echt. Ik heb het gevoel dat we echt nog iets gaafs kunnen maken. Maar vooralsnog zijn er geen concrete plannen.

Je moet een heel gedisciplineerd iemand zijn.
Ik heb mijn goede en mijn slechte dagen. Maar elke dag is zwaar. Iedereen doet zijn best om er iets van te maken. Het beste is om een passie voor iets te vinden. Want in tegenstelling tot een verslaving geeft een passie je energie.

Een paar jaar geleden heb je een album met covers van Lou Reed opgenomen. Hoe belangrijk was hij voor je?
Enorm belangrijk. Ik houd nog steeds van hem en mis hem. Ik denk voortdurend nog aan hem. Luister voortdurend naar zijn muziek. Hij is absoluut een bron van inspiratie voor me.

Was Lou Reed ook een fan van jou? Want hij heeft toch wel eens een optreden van jou bijgewoond?
Ik heb geen idee of hij mijn werk goed of slecht vond. Hij heeft een paar van mijn concerten bezocht en heeft wel eens aardige dingen gezegd. Maar ik heb er nooit naar gevraagd.

T-Bone Burnett heeft je album ‘Come to Where I’m From’ geproduceerd. Dat moet heel inspirerend zijn geweest.
Enorm! En het heeft nog steeds effect op me. Hij is ook zo’n geweldig iemand die in een bepaalde fase van mijn leven me erg beïnvloed heeft. Ik zou graag nog eens met hem samenwerken, wat het ook mag zijn.

Ik las ergens dat Tchad Blade erg belangrijk is geweest bij het maken van het album. Op welke manier?
Hij heeft de sound bepaald. Het album gemixt en geëdit. Als mixer heeft hij zo iets eigens dat het bijna is alsof hij de producer is, alsof hij het album produceert. Je kunt Tchad wat ruwe opnamen geven en hij tovert ze om tot iets wat geweldig klinkt.

Ben jij dat op de hoes?
Dat is mijn grootvader. En mijn grootmoeder. Het kleine meisje is mijn moeder.

Heb je die oude piano die je op The Family bespeelt gekocht omdat John en Paul ook zo’n oude piano hadden toen ze hun eerste liedjes voor The Beatles schreven?
Nee. Het was gewoon de piano die de kerel in de winkel voor me op de kop kon tikken. En het was een geschikt exemplaar, hoefde alleen nog maar gestemd te worden. Best bijzonder dat zo’n oud ding nog in zo’n goede staat was. In hetzelfde jaar geboren als mijn grootmoeder! Vast op de dag dat de Titanic zonk! Als je erover nadenkt, moest ik wel een album maken dat The Family ging heten.

Je hebt altijd veel ideeën voor je muziek. Waar haal je die inspiratie vandaan?
Overleven. De uren moeten gevuld worden, want anders gaan ze jou vullen.

Je hebt je familie geïnterviewd over de familiegeschiedenis, maar ze konden je niet veel vertellen. Was dat niet een shock voor je?
Niet zozeer een shock, juist interessant. Ik moet vaak aan die regel van Bob Dylan denken: "I was born here and I'll die here, against my will. I know it looks like I'm moving but I'm standing still."  Het idee dat we op deze wereld terechtgekomen zijn met al die karma en zielenroerselen. En gebreken. Sommige van ons worstelen een heel leven lang met verslaving en de oordelen van anderen daarover. En dat lijkt allemaal tegen onze wil te zijn. Wat kunnen we eraan doen? Wat kunnen we accepteren? En uiteindelijk: wat kunnen we geven? Tot er een einde aan komt en het nieuwe avontuur begint. Of de vergetelheid.

Ik las in de press-release dat de liedjes fictief zijn. Is dat echt zo? Is ‘Wishing Well’ niet een persoonlijke jeugdherinnering?
Ja, absoluut. Niet alles op het album is fictief. Sommige dingen.

Gaat ‘They Called Him Lightning’ over je grootvader? Het bevat de regel “ he was from Scotland”.
Ja. Mijn grootvader van vaders kant. Mijn grootvader kwam uit Glasgow. Mijn achternaam Arthur komt van hem. (Sorry, het is geen alias.) En ze noemden hem echt “Lightning”. Dat is toch interessant? Ik wil de pret niet bederven, maar hij heeft waarschijnlijk niet echt iemand vermoord.

Sommige liedjes hebben een bijzondere openingsregel. Bijvoorbeeld bij ‘Ethel Was Born’:Ethel was born the day the Titanic sunk”. Hier combineer je als het ware geschiedenis die eindigt met geschiedenis die begint. Waar gaat dit liedje volgens jou over?
Nou, voor mij is de regel het lied. Ethel is echt geboren op de dag dat de Titanic zonk. Dat kreeg ik zo aangedragen. Het lied gaat over mijn grootouders die elkaar ontmoeten en verliefd worden. De regels “Me and you are gonna reign / Me and you are gonna rain” zijn een soort ode aan de familie die ze hebben voortgebracht.  Het wordt gezongen vanuit de optiek van mijn grootvader. Ik weet niet of ze die emoties ooit gekend hebben, maar ik neem aan dat dat het geval was.

Ben je over het algemeen geïnteresseerd in geschiedenis?
Een beetje. Niet obsessief. De menselijke psyche interesseert me meer, als ik afgezien van muziek een studieonderwerp zou moeten kiezen.

En is de interesse in je eigen geschiedenis toegenomen na het maken van The Family?
Niet echt. De wereld en het leven zitten zo vol met mysterie en verwikkelingen dat het onmogelijk zou zijn om alles te ontrafelen. Er zijn zoveel kanten aan iemands persoonlijkheid. En dan al die relaties die men aangaat. Mijn focus ligt op het heden. Op de uitdaging van het ouder worden in deze futloze sector. Op het vasthouden van een positieve inslag. Daardoor heb ik nu niet de kracht om ver terug te kijken. Ik moet vooruit.

Mijn favoriete liedje is het catchy ‘Hold On Jerry’, vooral het refrein intrigeert me:
“This life is complicated, This death is overrated, And your dream is turned to faded blue, This love is obligated, This town is thinly stated, And your mind is agigated too”
Is dit liedje puur fictief?
Beschouw het als een liedje voor Jerry Garcia. Ik heb het niet bewust voor hem geschreven maar het is ongelofelijk hoe goed het past als een ode aan hem. Mijn oom heet Jerry. Ik stelde me voor dat hij naar West-Virginia reed, en combineerde dat met zijn geschiedenis en de familiegeschie-denis. Verder heb ik het nogal open en abstract gehouden, en de energie van het lied beviel me goed. Toen ben ik ernaar gaan luisteren als een ode voor Jerry Garcia, en daar schrok ik eigenlijk van.

Je noemt je zus Dawn in ‘Sister Dawn’. Vond ze dat wel leuk? En hoe reageerde de rest van de familie?
Ze hinken een beetje op twee gedachten, geloof ik. Ikzelf als schrijver ook trouwens. Je onthult dingen van jezelf en de mensen in de directe omgeving van schrijvers worden dan meegezogen in je verbeelding. Ze worden vervormd en uiteindelijk geroemd. Alles bij elkaar zie ik het album als een lofzang op mijn familie.

Het album ademt een speciale sfeer uit, vind ik. Misschien door de elektronica en de oude piano. Ben je dat met me eens?
Ja. En vergeet Tchad Blake niet. Ik vind dat hij en ik weer moeten samenwerken. Hij heeft ook Redemption’s Son gemixt, dat volgend jaar 15 jaar oud is.

Een paar jaar geleden heb je ‘The Graduation Ceremony’ gemaakt, een prachtig, organisch album. Volgt er snel weer zo’n album of ben je nu helemaal verknocht aan de oude piano en de elektronica?
Ik ben klaar met de oude piano. Hij heeft een grote rol gespeeld op mijn album ‘Lou’, op het nieuwe album en op nog een paar dingen. Dus het wordt nu tijd om weer andere klanken te gaan proberen. Maar dank voor het noemen van ‘The Graduation Ceremony’; het behoort tot mijn persoonlijke favorieten.

Speelt de oude piano nog wel een rol op het volgende album?
Misschien wel, want ik heb al een paar nieuwe liedjes waarop de piano een beetje gebruikt wordt. Maar ik ga er echt op letten dat er deze keer andere zaken naar voren komen.

Op 4 november treed je op in de Amstelkerk in Amsterdam. Wat kunnen we verwachten? De oude piano?
Het ligt aan de locatie of er wel of geen piano zal zijn. Ik neem voor de zekerheid een keyboard mee. Natuurlijk kan ik de oude piano niet meenemen op een tournee, dat zou waanzin zijn.

Normaal gesproken houd ik helemaal niet van elektronische muziek, maar ‘The Family’ vind ik fantastisch. Dank voor het maken van het album en voor het beantwoorden van mijn vragen.
Jij ook bedankt! Ik vond het goede vragen en heb ze graag beantwoord. Kom vooral kijken op 4 november; ik beloof je dat het een gepassioneerd optreden gaat worden.





Do you think that your life would have been different if you didn’t inherit the electronic keyboard of your aunt?
Possibly. And maybe definitely. But I was looking for something and needed something like music. Once I had a compositional tool, I discovered a melodic gift or a gift for composition. It had value to me immediately. And not only did I follow it. I chased it.

You started your music career in a blues band. Are you still interested in blues and would it be possible that you will every make a bluesalbum?
Yes I'm into the simpler forms of music and traditional modes. And feel that as I age I may be able to bring something inventive there. As for now I'm still experimenting. 

Are you still combining your solo musical career, writing poems, painting and Fistful Of Mercy?
Hopefully FOM will reemerge. I listened to some of our old record the other day and was moved by it. I feel like there is still something heavy there for us to unveil. But as of now no concrete plans. 

You must be very disciplined?
I have good days and bad days. Everyday there is struggle. We all do what we can to make it thru. The best is finding things you are passionate about because unlike addictions. Instead of stealing from you. They feed you. 

You recorded an album with Lou Reed covers a few years ago. How important was he for you?
Very. I still love him and miss him. And think of him all the time. Listen to his music all the time. He's definitely a true source of spirit for me. 

Was Lou Reed also a fan of yours, because he was once a guest at a gig of yours?
I honestly don't know to what degree he liked or disliked what I did. He came to some shows. And said nice things at times. But I never asked. 

T-Bone Burnett produced your album Come to Where I’m From. That must have been very inspirational?
Hugely. It affects me still to this day. Another huge character in my life that made a impact at a certain time. I would love to work with him again. On anything really. 

I read that Tchad Blake was very important for the new album. In what way?
He shaped the sound. He put it in sequence. He mixed and edited. As a mixer he has such a signature that it is a bit more like production or what one may think of production. You could give Tchad some pretty rough elements and he could make it sound huge. 

Is that you on the cover of the album?
That's my grandfather. My grandmother. The little girl is my mother. 

Did you buy that the old piano that is used for The Family, because John and Paul also had one for writing the early songs for The Beatles?
No. it just so happened that that's the one this guy at the shop found for me. It came perfect. Just needed to tune it. And when you think about something that old being in that kind of condition. Born the same year as my grandmother. And the day the titanic sunk no less! I had to make an album called The Family. When you think about it. 

You have always a lot of ideas for your music. Where do you get all that inspiration from?
Survival. You have to fill the hours or they will fill you.

You interviewed your parents about your family history. They couldn’t tell you very much, that must have been a bit of a shock?
I wouldn't call it shocking so much as interesting. I think of that Bob Dylan line a lot. "I was born here and I'll die here, against my will. I know it looks like I'm moving but I'm standing still." The idea that we are cast into this place with all this karma and soul manifestations. And dysfunctions. Some of us struggle our whole lives with addiction and all the heavy judgement from others around those issues. And it's all seemingly against our will. What can we do. What can we take in. And ultimately. What can we give. Before we are cast off. Onto our next adventure. Or else oblivion. 

In the press release I read that the songs are fictional. But is that really so? Isn’t ’Wishing Well’ just a personal memory about your youth?
Yes. Totally. Not all elements are fictional. Just some. 

Has ‘They Called Him Lightning’ something to do with your grandfather, because of the line : he was from Scotland?
Yes. On my dads side. My grandfather came from Glasgow. The last name Arthur comes from him. (Sorry not a stage name). And they called him lightning for real. I mean how interesting is that? I don't want to spoil oil. But he probably didn't really kill a man. 

Some songs have special opening lines like Ethel was born : Ethel was born the day the Titanic sunk. You combine finished history and a starting one. Where is this song about according to you?
Well for me the line is the song. Ethel was born the day the titanic sunk was actually also true. So just handed to me. The song is the story of my grandparents meeting and love affair. Me and you are gonna reign/ rain at the end is a celebration of the family that they brought into existence I suppose. It's sung from the perspective of my grandfather. I don't know that they ever felt those emotions. But I'm assuming they did. 

Are you interested in history generally?
A little. Not obsessively. Human psychology interests me more if I picked an area of study outside of music. 

And is your interest in your own past grown after the making of The Family?
Not really. This world and life is so full of mystery and intrigue that it would be impossible to uncover it all. So many different manifestations of self. And all those relationships. I'm focused now on the present. The challenge of growing older in this sluggish industry. Feeling positive. But don't feel I can look that far back right now. Gotta keep pushing forward. 

My favorite song is the catchy ‘Hold On Jerry’, especially the refrain is intriguing:
“This life is complicated, This death is overrated, And your dream is turned to faded blue, This love is obligated, This town is thinly stated, And your mind is agigated too”. Is it song totally fictional?

Listen to it as a song for Jerry Garcia. I did not write it for him intentionally at all but it is kinda crazy how well it fits as a tribute to him. My uncles name is Jerry. I was imagining him driving to West Virginia himself. And reckoning with his past and our past. I left it open and somewhat abstract and just loved the energy of it. Then I listened to it as a tribute to Jerry Garcia and it shocked me. 

You mentioned your sister Dawn in Sister Dawn. Does she liked to be mentioned? And what about the others?
I think they have mixed feelings. As do I. As a writer. You have to reveal things about yourself. And people close to writers fall into the vortex of your imagination. And get twisted and turned. Sometimes gnarled. But ultimately celebrated. I think ultimately the album is a celebration of my family. That's how I see it. 

I think the album has a special atmosphere, probably because of the electronics and that old piano. Do you agree?
Yeah. And Tchad Blake. I think me and him should do more. He mixed Redemption's Son which is about to turn 15 years old next year. 

You made a beautiful organic album a few years ago, The graduation Ceremony. Will you soon make another one or are you at this moment too much in love with the old piano and electronics?
I'm off the old piano. It made it huge on my LOU  album and on this one. And a few other things. So I'm gonna explore other sounds now for a bit. Thank you for mentioning The Graduation Ceremony. It's one of my personal favorites. 

Will the old piano be on your next album?
Maybe because I have a few new songs already that have a bit of it. But I will be careful to make sure other things are featured this time. 

What can the visitors expect of your concert november 4th in de Amstelkerk, a concert with or without that old piano?
Depends on the venue if there will be real piano or not. I bring a keyboard just in case. Of course I can't travel with that actual piano but that would be an insane idea for some ridiculous future. 

Normally I don’t like electronic music, but The Family is awesome. Thank you for making it, but also for answering my questions!
Well thank you so much! I enjoyed the questions and answering them. Please come November 4th. I can promise a show full of passion.