“This is about love. As a constant undercurrent in our
lives, that connects and binds. Makes us realise we're one. It’s here, and
always been. Reconnect.” schreef Anton Walgrave op de voorpagina van het tekstboekje zijn album
Where Oceans Meet. Woorden die meer
dan ooit van toepassing zijn op onze huidige, zeer instabiele maatschappij. Het
is overigens mijn eerste kennismaking met zijn muziek. Sinds 2000 brengt hij
albums uit, dit is intussen zijn achtste. Nooit is zijn werkwijze hetzelfde.
Deze keer koos hij ervoor het album live op te nemen over twee avonden, 6 en 7
juni 2016 op een sfeervolle locatie, een achttiende-eeuwse kapel in Dilbeek,
nabij Brussel. Als extra uitdaging werd alles ook nog eens op beeld vastgelegd.
Deze filmpjes zijn overigens terug te vinden op zijn website. Hij wordt op deze
zeer meeslepende cd bijgestaan door een aantal strijkers. De fraaie
strijkersarrangementen werden verzorgd door Beatrijs de Klerck. Vooral de
expressieve, passionele zang van Anton zijn een openbaring voor me. Er is
trouwens weinig van te horen, dat dit live opnames zijn, want het publiek is
muisstil, waarschijnlijk opgaand in de schoonheid van zijn prachtige
composities. De verkoop van zijn cd’s is opmerkelijk, de koper kan zelf bepalen
wat hij de cd waard vindt. Nog opmerkelijker is dat Anton op zijn website
volledige inzicht geeft in zijn verdiensten. Daaruit blijkt dat het niet
bepaald een vetpot is. Ik ben benieuwd wat u zijn muziek waard vindt. Eigenlijk
vind ik zijn meeslepende muziek niet goed in geld uit te drukken, eigenlijk
onbetaalbaar.
Website: http://www.antonwalgrave.com/